Έγιναν πολλά μέσα στην εβδομάδα όμως σίγουρα δύο λέξεις είναι αυτές που έκαναν τη διαφορά και βγήκαν από το ίδιο στόμα.

Η λέξη Μπούλης και Καραπαπάρας. Ο Μελισσανίδης τις έβαλε την ατζέντα της καθημερινότητας για τους κ.κ. Μαρινάκη και Καραπαπά και κάπου εδώ θα πρέπει να κάνουμε μία ανάλυση του τι εστί Μπούλης.

Ο Μπούλης είναι συνήθως χοντρός. Όχι στρουμπουλός, όχι κοιλαράς, αλλά χοντρός. Έχει συνήθως φράγκα και με αυτά απλώνει τη μαγκιά του. Μόλις όμως βρεθεί κάποιος να του στράψει καμία ανάποδη, η μαγκιά εξαφανίζεται.

Κάτι τέτοιο έχω στο μυαλό μου για τη λέξη Μπούλης, όσο για το Καραπαπάρας, είναι η κλασική περίπτωση του βλάκα που κελαηδάει λέγοντας βλακείες. Στη προκειμένη περίπτωση κολλάει και με το επίθετο του πρωταγωνιστή της ιστοριούλας αλλά στέκει και από μόνο του.

Ο Καραπαπάρας για παράδειγμα, είπε στη πρόσφατη παρουσία του στην εκπομπή του κ. Χήτα που γίνεται και πάλι φέτος, πως η μεταφράστρια έχει εννέα πρωταθλήματα και ο ΠΑΟΚ δύο. Βρήκε χώρο να την πει την βλακεία του μάλιστα, εντός νομού Θεσσαλονίκης.

Στην εκπομπή που παρουσιάζει ο κ. Χήτας, ο οποίος στις συνομιλίες δηλώνει στον Σάββα Θεοδωρίδη στρατιώτης του Ολυμπιακού ουσιαστικά.

Μετά από τις συγκεκριμένες αποκαλύψεις, δημοσιογράφος του ΠΑΟΚ δεν πλησιάζει προς τα εκεί, όμως βρήκε ευκαιρία να πάει ο Νίκος και να κάνει δημόσιες σχέσεις με τον Χήτα τον οποίο φιλοξένησε την επομένη στο ραδιόφωνο που εργάζεται.

Με λίγα λόγια, έγινε μία συμμαχία του στρατιώτη του Ολυμπιακού με τον υπάλληλο ραδιοφώνου που χρηματοδοτείται και ανήκει σε παράγοντα του Άρη. Τι πρωτότυπο…

Ως παρένθεση στα Μιντιακά δρώμενα, να ενημερώσω πως ο άνθρωπος που κάποτε ανήκε εδώ και φεύγοντας μας έριχνε λάσπη όπου στεκόταν και όπου βρισκόταν αλλά κυρίως μέσα από το facebook, έμεινε μαθαίνω πάλι χωρίς συνέταιρο αφού και αυτός που είχε προφανώς αγανάκτησε.

Και πώς να δουλέψεις μαζί με έναν άνθρωπο που δεν ξέρει να δουλεύει, που κρίνει τους πάντες πλην του εαυτού του, που σήμερα είναι όλο γελάκια με αυτούς που κάποτε έλεγε λαμόγια.

Τώρα το παίζει ειδικός στις μετρήσεις, έχοντας στέγη σε ένα ραδιόφωνο που έχει ιστορία αλλά για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο μαζεύει τη σάρα και τη μάρα πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

Η σχέση του με το ραδιόφωνο βέβαια είναι όση του Αναστασιάδη με τη Μέκκα, όμως και εκεί το παίζει ειδικός.

Θα έρθει η στιγμή που θα τον καταλάβουν και εκεί, με αποτέλεσμα να γράφει μόνο στο Facebookστο τέλος. Να τα λέει με τους έξι – επτά γνωστούς γραφικούς φίλους που ουδέποτε έχει συναντήσει.

Παρασκήνιο πολύ υπάρχει στην Αθήνα αυτή τη στιγμή μιας και από τα τηλέφωνα δεν μπορεί να πει και κανένας πολλά.

Καφεδάκια, ραντεβουδάκια, αντικατασκοπεία, ζυμώσεις και αναζήτηση ενός έξυπνο τρόπου να δοθεί ψήφος εμπιστοσύνης στον Αγραφιώτη ο οποίος δεν παραιτήθηκε αλλά εξέφρασε μία διάθεση παραίτησης.

Θα τον παρουσιάσουν και αυτόν ως ήρωα λες και απευθύνονται σε διανοητικά κενούς. Όπως προσπαθούν να παρουσιάσουν τίμιο τον Σαρρή μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου …ποτίσματος.

Στον Άρη της καρδιάς μας τα πράγματα είναι εξαιρετικά. Έδιωξαν έναν παίκτη ονόματι Ενλουντούλου ή κάπως έτσι, ο οποίος βγήκε στον Libero 107,4 και δήλωσε πως δεν είχε να φάει ενώ ευχαρίστησε τον Φερνάντεζ που αγόρασε πετρέλαιο για να κάνουν μπάνιο με ζεστό νερό οι παίκτες.

Και αυτοί οι άνθρωποι συνεχίζουν να ρίχνουν λάσπη σε εμάς.

Εξαιρετική ήταν η θέση των κομμάτων της αριστεράς για το ποδόσφαιρο. Ο ΣΥΡΙΖΑ είπε πως η Πολιτεία και οι επιχειρηματίες έχουν σχέσεις φιλίας – σηκώθηκε η τρίχα μας – και το ΚΚΕ σε μία ακόμη θέση εξωγήινου ζήτησε να μην υπάρχει επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Και άντε ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε θέση για να πάρει και να μην ανοίξει μύτη. Το ΚΚΕ γνωρίζει πως στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο εργάζονται καμιά δέκα με δεκαπέντε χιλιάδες οικογένειες στη χώρα;

Τα άλλα κόμματα βέβαια, αυτά της συγκυβέρνησης, μέχρι στιγμής δεν έχουν βγάλει άχνα. Μιλάμε για την απόλυτη πρόκληση ο τρόπος που κινούνται. Μία κωμωδία, ένα ξεγύμνωμα ακόμη.

Πραγματικά απορώ αν υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει πως αυτοί οι τύποι είναι ικανοί να κάνουν το οτιδήποτε. Και ευθεία να τους πεις να πάνε θα στρίψουν.