Το μεσημεράκι, ο Ατρόμητος πέρασε και από την Ξάνθη, κάνοντας το τρίτο του διπλό μετά από Καραϊσκάκη και ΟΑΚΑ. Αν τα είχαμε κάνει αυτά τα διπλά, θα το είχαμε σηκώσει από τώρα. Όμως τα έχει κάνει ο Ατρόμητος με τρεις δανεικούς μας.

Ο ένας σκόραρε το πρώτο γκολ με εκπληκτική εκτέλεση φάουλ, ο δεύτερος έβγαλε την ασίστ στο δεύτερο γκολ και ο τρίτος είναι ο κεντρικός αμυντικός μίας άμυνας που δεν δέχεται γκολ.

Ο Ατρόμητος λοιπόν συνεχίζει να είναι πρώτος ανεξάρτητα τι θα κάνουμε εμείς. Αύριο έχουμε την ευκαιρία όμως να καβαλήσουμε ξανά την ΑΕΚ που μας προσπέρασε με το διπλό στη Νέα Σμύρνη. Έχασε όμως τον ηγέτη της όπως όλα δείχνουν, αφού ο Πέτρος Μάνταλος αποχώρησε με ζημιά στο γόνατο και όλες τις ενδείξεις να αναφέρουν ρήξη χιαστών.

Ο Μάνταλος δεν είναι μία τυχαία υπόθεση στην ΑΕΚ. Είναι ο αρχηγός της και ο μοναδικός δημιουργικός μέσος που διαθέτει. Με ορθολογική ποδοσφαιρική σκέψη.

Για την ΑΕΚ το πλήγμα είναι μεγάλο και θα φανεί σίγουρα. Αν όχι άμεσα, σε βάθος χρόνου 100%.

Εμείς από την πλευρά μας καλούμαστε να διαχειριστούμε το απόλυτο της Τούμπας απέναντι σε μία ομάδα που στα δύο παιχνίδια που περίμενε τον αντίπαλο, κέρδισε.

Στο Καραϊσκάκη απλά ισοφαρίστηκε με ανύπαρκτο πέναλτι στις καθυστερήσεις. Θέλει προσοχή, θέλει σοβαρότητα και θέλει επιτέλους οι μεγάλοι μεσοεπιθετικοί που διαθέτουμε, να αρχίσουν να καταγράφουν νούμερα. Η περίοδος χάριτος, κάπου εδώ μας τελείωσε.

Το πώς θα παίξει ο Λουτσέσκου δεν αποτελεί κάποιο συγκλονιστικό ερωτηματικό, αφού κορμός υπάρχει. Το ποιος θα είναι πλάγια στην επίθεση και ποιος στο 10, είναι οι θέσεις που παίζουν. Όποιος και να είναι, το ίδιο μας κάνει.

Σοβαρότητα, τρίποντο και μετά δουλειά να ετοιμαστεί η ομάδα για το ντέρμπι με μία ΑΕΚ λαβωμένη από τον τραυματισμό Μάνταλου και κουρασμένη από το παιχνίδι που έρχεται με τη Μίλαν.

Στο βόλεϊ, ξεκίνησε το πρωτάθλημα με μία εύκολη νίκη απέναντι στη Κηφισιά, με καλό βόλεϊ ανά διαστήματα. Δεν κινδυνέψαμε ουσιαστικά σε κανένα σετ, παρότι και πάλι το βάρος του διαγωνίου το παίρνει ο Χάρης Σακόγλου και ο Γκόμεζ έκανε σήμερα τον προπονητή.

Φέτος έχω κρατήσει μία απόσταση από το τμήμα, γιατί μου φαίνεται πως διοικητικά το έχουν χάσει.

Το έχουν χάσει γιατί γνώριζαν για τον Ελγκέτα και το επίπεδο προπόνησης που κάνει, όμως παρόλα αυτά τον άφησαν μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα να αλωνίζει.

Το έχουν χάσει γιατί δεν είχαν κάνει καμία ιδιαίτερη προεργασία για τον αντικαταστάτη του, αφού ήταν ξεκάθαρο το τι θα συμβεί.

Το έχουν χάσει γιατί την ώρα που λέει ο Τσαλόπουλος πως υπάρχει προφορική συμφωνία με προπονητή αλλά δεν θέλει να πει όνομα επειδή δεν υπάρχει υπογραφή, άνθρωπος της ομάδας διοχετεύει το όνομα στον Τύπο για να κάνει προσωπικές δημόσιες σχέσεις. Και πραγματικά, κουράστηκα να βλέπω τύπους που αμείβονται από το κλαμπ, σε όλα τα αθλήματα, να κάνουν προσωπικές δημόσιες σχέσεις κόντρα στα θέλω του ΠΑΟΚ. Και να εκθέτουν χωρίς ντροπή, τους προέδρους – χορηγούς.

Ο Ντανιέλε Ρίτσι είναι ένας 67χρονός προπονητής, με τεράστιες περγαμηνές, αλλά ανενεργός την τελευταία διετία και βέβαια, πριν από αυτή προπονητής σε αδιάφορα πρότζεκτ της Α2 Ιταλίας. Είναι μία ζαριά που δεν μπορούμε να προβλέψουμε για το που θα καταλήξει. Ευχόμαστε να έχει ακόμη κίνητρο, να έχει διάθεση και να έχει παρακολουθήσει το άθλημα και την εξέλιξή του.

Στο μπάσκετ, μετά τα όσα είδαμε και στα Τρίκαλα, υπάρχει η δημόσια παραδοχή πως πρέπει άμεσα να υπάρξουν προσθήκες. Σίγουρα στα γκαρντ, ακόμη πιο σίγουρα στους ψηλούς.