Γράφαμε σε προηγούμενο μπλογκ, μετά την ήττα-αποκλεισμό στη Σμύρνη από την Καρσίγιακα, ότι η νοοτροπία είναι κάτι που χτίζεται, το μυαλό όχι. Η νοοτροπία, σε μια ομάδα με νεαρούς παίκτες που παίρνουν τις πρώτες τους ευθύνες, με κάποιους άλλους που για πρώτη φορά στην καριέρα τους, καλούνται να πάρουν πρωταγωνιστικούς ρόλους, δε μπορεί να χτιστεί από τη μία μέρα στην άλλη.

Νίκες όπως η χθεσινή, βοηθούν πολύ στον τομέα αυτόν. Δίνουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, γεμίζουν με περισσότερη πίστη για τη δουλειά τους, όλους όσοι είναι μέσα στην ομάδα. Και η νίκη αυτή καθαυτή, όσο και ο τρόπος που ήρθε δεν είναι μικρή υπόθεση. Στο μυαλό των περισσότερων, που παρακολουθούν ένα 40λεπτό (ίσως και λιγότερο), τα πράγματα είναι πολύ απλά. Ο ΠΑΟΚ είναι καλύτερη και πιο γεμάτη ομάδα, πρέπει να πάει και να κερδίσει μέσα στην έδρα του Άρη, που είναι σε χειρότερη σε κατάσταση.

Το λέμε και το ξαναλέμε. Το γράφουμε και το ξαναγράφουμε. Δεν είναι εύκολο για κανέναν (πλην των δύο μεγάλων) να κερδίσουν μέσα στο Αλεξάνδρειο, με αυτήν την ατμόσφαιρα που δημιουργείται. Κάθε νίκη εκεί μέσα, είναι παράσημο στη στολή, αυτών που την πετυχαίνουν. Και δεν είναι και λίγα τα παράσημα, τα τελευταία χρόνια…

Δεν ξέρουμε αν ο ΠΑΟΚ έβγαλε και μυαλό χθες, κάτι που δεν έκανε στη Σμύρνη, γιατί η άποψη μας, για τα σουτ στο τέλος είναι επίσης, καταγεγραμμένη και εκπεφρασμένη εδώ και καιρό. Το βάζεις και είσαι πρώτος μάγκας. Το χάνεις και ψάχνεις, κάθε λόγο και κάθε αιτία που δε μπήκε κι έχασες.

Πέρα από το προφανές, που είδαν όλοι, δηλαδή το ένα τρίποντο του, πολύ άστοχου μέχρι εκείνη την ώρα, Γκος και τα δύο μεγάλα του Ζάρα, εμείς θα μείνουμε σε μια λεπτομέρεια. Και τα τρία μεγάλα σουτ, ήρθαν μετά από επιθετικά ριμπάουντ. Από χαμένες μπάλες… Hustle points που λένε και οι Αμερικανοί. Στο πρώτο του Γκος, ο Κρουμπάλι έτρεξε στο άουτ να προλάβει τη μπάλα. Την πρόλαβε, την έπιασε ο Γκος, έβαλε το τρίποντο. Στο δεύτερο του Ζάρα, ο Μαργαρίτης πήδηξε στο… Θεό για το επιθετικό ριμπάουντ, για να γίνει το 64-63. Στο τρίτο του Ζάρα, που ήταν και νικητήριο, ο ίδιος ο Ελληνας γκαρντ πάλεψε για το επιθετικό και μετά έβαλε το τρίποντο.

Αυτά, είναι δείγματα σωστής νοοτροπίας. Όπως δείγμα σωστής νοοτροπίας, ήταν και η εμφάνιση του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου. Κάτι ανάλογο, έστω και σε μικρότερο βαθμό, έκανε και στη Σμύρνη. Ήρθε από τον πάγκο και έδωσε λύσεις στην επίθεση. Χθες έδωσε περισσότερες, αν και στα κρίσιμα σημεία, τα μεγάλα σουτ δεν τα έβαλε. Αν συνεχίσει να τα παίρνει, θα έρθει και η ώρα που θα τα βάλει. Νομοτελειακά. Σωστή νοοτροπία, θα είναι αν καταφέρει να δυναμώσει και στο κομμάτι της άμυνας.

Ο ΠΑΟΚ έχει τη διάθεση να περιμένει και τον Χαραλαμπόπουλο και τον Κόνιαρη και τον Κατσίβελη και τον Χρυσικόπουλο, ακόμα και τον Ζάρα. Μπορεί σε κάποια παιχνίδια, το συγκεκριμένο ρόστερ, να μη μπορεί να ακολουθήσει με αθλητικότερους Αμερικανούς, αλλά μια συνέχεια-συνέπεια, μπορεί να τη δείξει.

Δεν υπάρχουν μόνο καλά από χθες, βέβαια. Υπάρχουν και στραβά. Υπάρχει πάλι ένα θέμα, στο κομμάτι της αξιοποίησης του συγκεκριμένου ρόστερ, κόντρα σε αυτόν τον αντίπαλο. Επαναλαμβανόμαστε, αλλά επειδή δε βλέπουμε βελτίωση, το αναφέρουμε ξανά. Ο Γκος ήρθε για να βάλει τρίποντα όπως το χθεσινό στο 64-60, αλλά επιθετικά ο ΠΑΟΚ τον τελευταίο καιρό, εξαρτάται πολύ από αυτόν. Η ισορροπία αναζητείται και θα πρέπει να βρεθεί, γιατί το Σάββατο στη Ρόδο, ο Κολοσσός είναι πολύ πιο σοβαρός και πολύ πιο ξεκούραστος. Μην ξεχνάμε, ότι αυτό το παιχνίδι του Σαββάτου, είναι το έκτο μέσα σε διάστημα 20 ημερών.

Υ.Γ.: Τα 15 λεπτά δημοσιότητάς τους κράτησαν λίγο παραπάνω αυτήν τη φορά. Έκαναν τόση φασαρία για την αναβολή, χθες ο (πρώην;) προπονητής τους, δήλωσε ότι η ημερομηνία βόλεψε τον ΠΑΟΚ (!!!), παρότι έπαιζε το πέμπτο παιχνίδι του, μέσα σε διάστημα 17 ημέρων… Τα 15 λεπτά συνεχίστηκαν, με τον άνθρωπο του ΠΑΟΚ που πέταξε μπουκάλι προς την πλευρά τους, με τη μικρή λεπτομέρεια, που δεν ανέφεραν φυσικά, ότι πρώτα πέταξαν αυτοί νερό προς τους ανθρώπους των φιλοξενούμενων. Στο ίδιο γήπεδο, που κάθε φορά, πλησιάζουν όσο θέλουν στο σημείο που κάθονται οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ, στο ίδιο γήπεδο που την άλλη φορά, είχαν σβήσει τα φώτα και πολλά άλλα. Η μοναδική ατμόσφαιρα…