Όπως πέρσι, έτσι και φέτος, ο ΠΑΟΚ δεν καταφέρνει να μπει στα ημιτελικά των πλέι οφ του πρωταθλήματος. Αν το πιάσεις με τα δεδομένα που υπήρχαν στην αρχή της σεζόν, δηλαδή με τους δύο μεγάλους να παίζουν μόνοι τους και ενισχυμένους την ΑΕΚ και τον Άρη, τότε δε μπορείς να πεις ότι ήταν κάτι μη αναμενομένο.
Ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε αυτή τη χρονιά, με πολλά ερωτηματικά στο ρόστερ του, κάτι που φυσικά πλήρωσε, αλλάζοντας τα τρία από αυτά (Τέιλορ, Μπράιαντ και Σάιμπερτ αλλά αυτός λόγω τραυματισμού) και έμεινε με ένα… αμανάτι στα πλέι οφ (Μιλιένοβιτς). Αναγκάστηκε να κάνει πολλές αλλαγές, κάτι που μπορεί να ήταν αναγκαίο, αλλά το έχουμε αναφέρει πολλές φορές μέσα στη σεζόν, ότι δεν είναι και τόσο εύκολο όσο δείχνει στο μυαλό των περισσότερων, να μπει ο καινούργιος παίκτης μέσα στην ομάδα.
Ο ΠΑΟΚ έφερε τον ΜακΦάντεν στα μέσα της σεζόν, στο τέλος προέκυψε το πρόβλημα με τον Σάιμπερτ και ήρθε ο Σόμπι και λίγο μετά, ήρθε και ο Άσκα. Και οι τρεις έχουν τα δικά τους στοιχεία, ο καθένας έδωσε κάποια πράγματα στα παιχνίδια που έπαιξε, αλλά όλοι τους χρειάζονταν χρόνο, για να μπουν στην ομάδα και να βρουν χημεία. Φάνηκε ξεκαθάρα αυτό στα παιχνίδια με τον Άρη, στα οποία χρόνος, δεν υπήρχε.
Η πέμπτη θέση, όπως αποδείχθηκε, ήταν το ταβάνι για αυτή την ομάδα, παρότι υπήρχε η αίσθηση ότι στα παιχνίδια με τον Άρη, έστω και με μειονέκτημα έδρας και με τις ενισχύσεις της τελευταίας στιγμής, μπορούσε να βρεθεί στα ημιτελικά. Τα μηνύματα για το επίπεδο συγκέντρωσης και τη σωστή πνευματική προετοιμασία, είχαν έρθει από εκείνα τα παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, αλλά οι περισσότεροι περίμεναν ότι η εικόνα θα είναι βελτιωμένη στους αγώνες με τον Άρη. Φευ…
Η ευκαιρία χάθηκε στο πρώτο παιχνίδι με τον Άρη και παρά τη δικαιολογία του ξύλου που έπεφτε… σύννεφο στο δεύτερο ημίχρονο από τους γηπεδούχους ατιμώρητα, οι 15 χαμένες βολές είναι κάτι που πληρώνεται στα πλέι οφ. Στο χθεσινό παιχνίδι, ήταν φως-φανάρι ότι ο Άρης, θα ψάξει να ανοίξει την άμυνα του ΠΑΟΚ από το τρίποντο. Ο ΠΑΟΚ τι έκανε; Του έδωσε τρία ελεύθερα τρίποντα στην αρχή, μπήκαν και τα τρία και μετά, έμπαιναν όλα. Κι επειδή μιλάμε για συγκέντρωση και πνευματική προετοιμασία, ο Άρης έχει έμπειρους Έλληνες παίκτες που σε αυτά τα δύο παιχνίδια, έκαναν τη διαφορά. Αυτή είναι η αλήθεια. Έμπειρους Έλληνες παίκτες έχει και ο Ολυμπιακός και πήγε στο Final Four της Ευρωλίγκα. Ο Παναθηναϊκός που έχει πολλούς ξένους, “σκουπίστηκε” στα προημιτελικά και έγινε άνω-κάτω…
Εκτός από την κακή σειρά με τον Άρη, ολόκληρη η σεζόν του ΠΑΟΚ στην Ελλάδα, ήταν μετριότατη. Μία έκλαμψη στις νίκες επί του Άρη στην κανονική περίοδο, άλλη μία στο εντός έδρας παιχνίδι με τον Ολυμπιακό που το έχασε μέσα από τα χέρια του και μετά, λίγα πράγματα. Ήττες στη Λευκάδα, στα Τρίκαλα, στη Χαλκίδα, στην Πάτρα, στο Ρέθυμνο, στη Ρόδο, μετριότατη εικόνα, ειδικά εκτός έδρας. Οπότε η πέμπτη θέση, μάλλον είναι δίκαιη παρά τις όποιες δικαιολογίες μπορούν να υπάρξουν.
Η τρίμηνη απουσία του Μαργαρίτη, ο τραυματισμός του Σάιμπερτ, η κούραση που είναι το τίμημα της συμμετοχής σε ευρωπαϊκή διοργάνωση και οι ήττες που κοστίζει αυτή εντός συνόρων, οι συνεχόμενες αλλαγές που δεν επέτρεψαν ουσιαστικά ποτέ, να βρεθεί μια σωστή χημεία. Υπάρχει βέβαια και η ευρωπαϊκή επιτυχία, η μεγάλη πρόκριση μέσα στο Βελιγράδι, η νίκη επί της πρωταθλήτριας του BCL, Τενερίφης, αλλά αυτά ξεχνιούνται εύκολα από τους περισσότερους.
Στην Ελλάδα, ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να κάνει την υπέρβαση, αλλά με βάση την εικόνα του σε όλη τη σεζόν, καθώς και στη σειρά με τον Άρη, ποιος μπορεί να πει ότι την άξιζε κιόλας; Κακά τα ψέματα, δεν την άξιζε και η δικαιοσύνη στο μπάσκετ απονέμεται 9 στις 10 φορές. Τη μία φορά που θα μπορούσε να αλλάξει αυτό, ο ΠΑΟΚ έχασε 15 βολές…
Υ.Γ.: Ο σχεδιασμός που έγινε πέρσι το καλοκαίρι, αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων αποτυχημένος. Οι τρεις αλλαγές από τους τέσσερις Αμερικανούς που ήρθαν, οι εξαγγελίες για διαφορετικό και πιο γρήγορο μπάσκετ που ήταν αδύνατον να πραγματοποιηθούν, δείχνουν το δρόμο για το καλοκαίρι που έρχεται. Πάντα στο δικό του οικονομικό πλαίσιο, ο ΠΑΟΚ καλείται να μειώσει το ρίσκο των επιλογών του για το ρόστερ της νέας σεζόν. Σε αυτή, το ρίσκο ήταν μεγάλο και η ομάδα το πλήρωσε.
Υ.Γ.2: Η πρώτη επαγγελματική χρονιά του Αντώνη Κόνιαρη, ίσως να ήταν και το μοναδικό στοιχείο αυτής της σεζόν που έφερε χαμόγελα. Ο μικρός έχει το μέλλον μπροστά του, είναι σε μια ομάδα που τον στηρίζει και έχει όλη τη διάθεση να τον αναδείξει και να βοηθηθεί και αυτή μέσα από τη διαδικασία. Κάτω το κεφάλι, πολλή δουλειά στις αδυναμίες και δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Το που θα φτάσει, εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο και τη δουλειά που θα κάνει.
Υ.Γ.3: Κάποια στιγμή, αυτή η εικόνα του μπάσκετ ως φτωχού συγγενή του συλλόγου, πρέπει να σταματήσει. Ο τρόπος για να αλλάξει αυτό; Χρηματοδότης. Απλά τα πράγματα. Χρηματοδότη έχει ο ΠΑΟΚ. Τον Ιβάν Σαββίδη. Αυτός κρατάει ζωντανή την ΚΑΕ. Και από τη στιγμή που δεν έχει τη διάθεση να κάνει το επόμενο βήμα, κάτι που είναι προφανές εδώ καιρό, θα πρέπει να βρεθεί μια φόρμουλα να ενεργοποιηθεί περισσότερο με άλλο τρόπο. Έστω και με κάποιας μορφής χορηγία.
