Και το πήρε (τότε) ο Παναθηναϊκός, όχι μόνον γιατί το πίστεψε, αλλά και γιατί ενώθηκε για έναν σκοπό, δεν μιζέριασε, δεν «ξεψείρισε τη μαϊμού», κατάφερε να δικαιολογήσει ακόμα και αριβίστικες συμπεριφορές μελών του.

Αν με πιάσει κάποιος φίλος που λείπει από τη χώρα και δεν γνωρίζει τα γεγονότα της τελευταίας χρονιάς και με ρωτήσει τι έγινε φέτος στο πρωτάθλημα, θα χρειαστώ λιγότερο από πέντε λεπτά για να του εξηγήσω. Και θα του πω τα εξής:

Ο ΠΑΟΚ δημιούργησε πέρσι έναν καλό κορμό παικτών που το καλοκαίρι χρειάζονταν ενίσχυση σε συγκεκριμένες θέσεις. Δυσκολεύτηκε πολύ, παρά την οικονομική του δύναμη, να πείσει παίκτες από το επάνω ράφι να έρθουν στην Ελλάδα. Και αστόχησε σε δυο θέσεις, του 6 και του 8. Η ομάδα δεν ήταν έτοιμη από νωρίς να πάει «τρένο». Είχε σκαμπανεβάσματα, της κόστισαν και οι πολλοί αγώνες, είχε και το -3 από πέρσι κι έμεινε πίσω στη βαθμολογία από νωρίς. Τώρα τα πράγματα έχουν βελτιωθεί αρκετά: ο προπονητής δουλεύει χωρίς την πίεση της απόλυσης, η ομάδα έχει μεγαλύτερη ομοιογένεια, προστέθηκαν 3 παίκτες πρώτης γραμμής τον Γενάρη. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως την καλύτερη μπάλα την παίζει ο ΠΑΟΚ κι αν το πρωτάθλημα ξεκινούσε τώρα, θα το κατακτούσε αυτός (μαθηματικά ελπίζει ότι προλαβαίνει ακόμα κι έτσι να το κατακτήσει…)

Πως οφείλουμε να το διαχειριστούμε όλο αυτό; Ο ένας τρόπος είναι να ψάξουμε τους υπαίτιους του φετινού «δώρου» μας στον Ολυμπιακό. Μερικοί να κράξουν τον Μίχελ που δεν βρήκε δεύτερο εξάρι και χάσαμε 4 βαθμούς με Ξάνθη και Ηρακλή. Αλλος να επιτεθεί σε όσους ανανέωσαν τον Τζαβέλα και δεν ήμασταν Μπαρτσελόνα από τον Αύγουστο (όπως γίναμε αφού έφυγε και μετά). Αλλοι θα ρίξουν το φταίξιμο στην ΠΑΕ που άφησε τη διαιτησία να μας πουλήσει τρέλα έναν ολόκληρο πρώτο γύρο. Βάλτε και λίγο από Κλάους και Γλύκο και ολοκληρώθηκε η εσωστρέφεια.

Ο άλλος τρόπος είναι – επιτέλους – να πονηρευτούμε και να δούμε ρεαλιστικά την εξέλιξη αυτού του κλαμπ. Να κάνουμε μια σκέψη κι έναν προγραμματισμό λίγο πιο αναλυτικό.

Το σύστημα καταρρέει με θόρυβο. Αυτό φαίνεται από τις εξελίξεις στις ενώσεις. Από δω και στο εξής το παιχνίδι μέσα στο γήπεδο θα παίζεται στα ίσια. Ολο το ζήτημα είναι πώς εσύ θα παρουσιαστείς βελτιωμένος. Προπονητή έχεις. Ομάδα καλή έχεις που «φωνάζει» για ενίσχυση σε τρεις με τέσσερις θέσεις. Δύναμη οικονομική έχεις. Λαό που να στηρίξει έχεις. Τί χρειάζεσαι; ΕΝΟΤΗΤΑ!

Μια φράση που ακούστηκε χιλιάδες φορές τα τελευταία χρόνια ήταν το «αγαπήστε τον ΠΑΟΚ». Εγώ θα θέσω μια άλλη διάσταση: «Αγαπήστε τον ΠΑΟΚτσή». Οχι αυτόν που τα λέει όπως εσείς θέλετε. Αυτόν με την αντίθετη άποψη. Τον κάθε ΠΑΟΚτσή. Να βγει μια θετική αύρα προς τα έξω. Σαν αυτή που αθώα σε κάθε παιχνίδι κουβαλούν τα παιδιά μας στο γήπεδο. Να βγει μια αγάπη προς κάθε τι που φορά τα ασπρόμαυρα, στο γήπεδο ή στην κερκίδα. Δεν μιλάω για «ομερτά» μπροστά σε εγκλήματα. Αρκεί να μην ανακαλύπτουμε πρόβλημα εκεί που δεν υπάρχει.

Η επόμενη χρονιά είναι δικιά μας. Είναι νομοτελειακό. Και ξεκινά από φέτος. Από τις τελευταίες 7 αγωνιστικές και τα πλέι οφ. Κι από το κύπελλο όπου μπορούμε να δώσουμε και να κερδίσουμε τρεις αγώνες με ομάδες που «τις έχουμε».

Η επόμενη χρονιά ξεκινά φέτος. Φορμάρίζεσαι για το ντεμαράζ. Παίζεις καλή μπάλα, εκμεταλλεύεσαι το βάθος σου και παίρνεις τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Ξεκουράζεις έναν μήνα τους παίκτες σου και ολοκληρώνεις έγκαιρα την ενίσχυση. Ξεκινάς την προετοιμασία με τις καλύτερες συνθήκες και με στήριξη από τον κόσμο. Αρχίζει το πρωτάθλημα και χάνεις βαθμό μόνον από υπερβολική ατυχία ή «κοιλιά» μετά από συνεχείς αγώνες και νίκες. Παίζεις στα ίσια ως ισχυρός μέσα έξω τα ντέρμπι και αποσπάς τουλάχιστον τους ίδιους βαθμούς με τους τρεις ανταγωνιστές. Κι έχεις και τον Γενάρη για ενίσχυση, αν απαιτηθεί.

Μίλησα για σκέψη αναλυτική. Δηλαδή το αντίθετο από την σκέψη με συναίσθημα. Τα πράγματα από δω και στο εξής είναι απλά: Ο ΠΑΟΚ έχει την οικονομική δύναμη. Κανένας άλλος. Εχει μια βόρεια Ελλάδα διψασμένη. Δεν έχει εχθρούς γιατί δεν έχει αδικήσει, δεν είναι μέρος του κατεστημένου. Τι χρειάζεται; Ανεξάρτητη διαιτησία και πειθαρχικά όργανα. Εστω και μετά τον Δεκέμβρη, αυτό πλέον υπάρχει. Αν υπάρχει και του χρόνου, δεν χάνεις το πρωτάθλημα με κανέναν τρόπο. Ακόμα κι αν προβλέψει ο Κούλης Μητσοτάκης ότι θα το πάρεις!

υ.γ.: Πριν λίγο καιρό έτυχα σε δύο διαφορετικά περιστατικά όπου γνωστοί μου και haters του Κόλκα, είχαν συνάντηση – συζήτηση μαζί του. Του έλεγαν τα καλύτερα. Οτι τον ακούνε, ότι έχει δίκιο και τέτοια (ξέρουν αυτοί ποιοι είναι…) Δεν είπα τίποτα μπροστά στον Σταύρο και τους έπιασα μετά. Τους εξήγησα πόσο διαφορετικό είναι να έχεις μια από μακριά άποψη για έναν άνθρωπο και μετά να τον γνωρίζεις. Να τον ρωτάς και να σου εξηγεί. Να νιώθεις οικεία. Θέλω να πω πως μερικές φορές «κράζουμε» προσωπικότητες γύρω από τον ΠΑΟΚ, παίκτες, παράγοντες, δημοσιογράφους αλλά όταν τους γνωρίζουμε και ακούμε την δική τους εκδοχή σε καυτά θέματα, αλλάζουμε άρδην άποψη. Σκεφτείτε τώρα αυτές οι προσωπικότητες να είναι «συγγενείς» ή φίλοι μας. Πόσο άδικο μπορεί να μας φαίνεται αν άλλοι, που δεν τους γνωρίζουν, τους κράζουν δημοσίως σε σόσιαλ μίντια και ραδιόφωνα.
Οσοι το κάνετε, σταματήστε το. Δεν αξίζει. Και κάνει και κακό στον ΠΑΟΚ. Ο Κόλκας λέει δημοσίως και επώνυμα αυτό που πιστεύει. Ο Κλάους ξεφτιλίζεται επωνύμως κάθε που δεν παίζει καλά. Δεν είναι δυνατόν να μην αγαπούν τον ΠΑΟΚ, να μην θέλουν να κερδίζει, να μην θέλουν να είναι κι αυτοί «στην πούδρα».

υ.γ.2: Για τον Κλάους δεν θα πω «πως αντέχεις…». Επαγγελματίας είναι, πληρώνεται αδρά και τον τελευταίο χρόνο δεν τα βγάζει τα λεφτά του. Για τον Κόλκα, όμως, τον Τσορμπατζόγλου και άλλους συναδέλφους, θα το πω. Πως αντέχουν όλη αυτή την ανθρωποφαγία… Το να μην είναι γιορτή η συζήτηση γύρω από τον ΠΑΟΚ και να είναι πόλεμος. Να ακούγονται για σένα εκφράσεις χυδαίες που μπορεί να διαβάσει και η μητέρα σου ή η κοπέλα σου. Τόσα χρόνια μέσα σε αυτόν τον χώρο, αυτό ακόμα δεν μπόρεσα να το χωνέψω. Ειδικά όταν συμβαίνει σε άλλους κι όχι σε μένα (και σε μένα δεν συμβαίνει, το παραδέχομαι. Το χειρότερο που μπορεί να βρεθεί να πει κάποιος είναι ότι είμαι λάιτ ή φλώρος ή ότι δε νιώθω από ΠΑΟΚ…)

υ.γ.3: Από δω και στο εξής μετά από κάθε αγώνα θα λέω «καλή χρονιά». Τα καλύτερα που έρχονται ξεκινούν από τώρα!

υ.γ.4: Τρέλα στους τρελούς δεν πούλησε κανένας. Ούτε ο Κούλης Μητσοτάκης. Που επιμένει να επιτίθεται στον Ιβάν Σαββίδη. Θα το πληρώσει, όπως και όλοι οι πολιτευτές της Νέας Δημοκρατίας που ψαρεύουν ψήφους ως ΠΑΟΚτσήδες αλλά δεν του είπαν το παραμικρό για όσα λέει και κάνει τον τελευταίο καιρό. Χαιρετισμούς και στον Ισίδωρο και φιλάκια πολλά Κούλη. Οταν πάρει η Παρί το Τσάμπιονς Λιγκ τα ξαναλέμε!

υ.γ.5: Η φωτογραφία είναι από την παράσταση «Ταξιδεύοντας με τον ΠΑΟΚ», του Σταύρου Τσιώλη. Πρόκειται για μια παράσταση που τιμά τον ΠΑΟΚ και ειδικά το οπαδικό κίνημα. Κι επειδή σταμάτησε να παίζει στη Θεσσαλονίκη, αναζητήστε το κείμενο και διαβάστε το. Ειδικά εκείνο το σημείο όπου η Κωνσταντίνα λέει για τα παιδιά στην κερκίδα: «γιατί στα δικά μας τα παιδιά, τα ευγενικά παιδιά, μπορείς να έχεις… εμπιστοσύνη…»