Καλή χρονιά σε όλους. Ζούμε τις πρώτες ώρες του 2018 ενός έτους που…λέγεται ότι μπορεί και να έχει ιστορική σημασία. Για πολλά και διάφορα που μας αφορούν.

Ας μείνουμε όμως στον ΠΑΟΚ που ως Σύλλογος θα κάνει και φέτος μεγάλη προσπάθεια για να κατακτήσει πολλούς τίτλους, για να μείνει στην κορυφή του Ελληνικού αθλητισμού.

Με το ποδόσφαιρο θα ασχοληθούμε σε αυτό το πρώτο blog της χρονιάς αφού… κακά τα ψέματα από εκεί ξεκινούν όλα.

Μέσα στο 2017 ο ΠΑΟΚ (του Ιβάν Σαββίδη) κατάφερε να ολοκληρώσει -σε μεγάλο ποσοστό- μία τεράστια διαδικασία κάθαρσης στο χώρο, σε ό, τι βέβαια σχετίζονταν με την ΕΠΟ. (Προσέξτε το αυτό για να μην μπερδευτούμε και στην συνέχεια). Πέτυχε κάτι απίστευτο ο ΠΑΟΚ, μια και κέρδισε έξω από τα γήπεδα ένα παρακράτος δεκαετιών με τεράστιες  ρίζες. Αυτό το γεγονός σχετίζεται άμεσα με την εξέλιξη του φετινού πρωταθλήματος, το οποίο ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ, είναι το πιο καθαρό και το πιο ανταγωνιστικό των τελευταίων ετών.

Ο ΠΑΟΚ είναι ένας από τους διεκδικητές του τίτλου και φυσικά έχει τις δικές του πιθανότητες επιτυχίας.

Ο ΠΑΟΚ έχει καλή ομάδα που ξέρει τι θέλει μέσα στο γήπεδο, έχει καλούς ποδοσφαιριστές, έχει προπονητή με ξεκάθαρο πλάνο, έχει τρελή θέληση για την κατάκτηση του στόχου, θα έχει πολύ-πολύ κόσμο όπου κι αν παίζει και φυσικά έχει… Σαββίδη.

Όμως…

Δεν παίζει μόνος του ο ΠΑΟΚ. Υπάρχουν δυνατοί και μεγάλοι αντίπαλοι απέναντί του. Υπάρχουν καλές ομάδες και οργανισμοί πολύ πιο έμπειροι από τον δικό του  στη διαδικασία του πρωταθλητισμού. Είναι πολύ μεγάλο λάθος να υποτιμηθεί ο οποιοσδήποτε. Είναι πολύ δυνατοί και οι δύο, εντός και εκτός γηπέδου. Θα είναι οδυνηρό να θεωρηθεί τελειωμένη υπόθεση η κατάκτηση του τίτλου και να αποκτήσει λανθασμένη έννοια το… “πρωτάθλημα εμείς ή κανείς”. (Εδώ επάνω ας θυμήσουμε ότι είναι βέβαιο πως ο ΠΑΟΚ θα διεκδικήσει τον τίτλο και το 2019 και το 2020 και κάθε χρόνο…).

Στο πολύ δύσκολο πεντάμηνο που ακολουθεί, δεν χρειάζεται ούτε αλλαζονεία, ούτε βέβαια και φόβος ή αρνητική διάθεση.

Θα εξηγηθώ γιατί κάπου θέλω να το “πάω” τόση ώρα…

Με αφορμή λοιπόν πάρα πολλά πράγματα που γίνονται, που μαθαίνονται, πολλά άλλα που μένουν στο παρασκήνιο, ακόμη και μετά από αυτό το περιστατικό με την σφαίρα στον Γραμμένο, πιστεύω ακράδαντα ότι από το ερχόμενο Σάββατο και μετά, θα ζήσουμε πέντε τρομακτικούς μήνες.

Τα περιμένω όλα μέσα σε αυτό το διάστημα! Ο, τι μπορεί να βάλει στο μυαλό του ο οποιοσδήποτε. Πιστεύω ότι θα ζήσουμε ακραίες καταστάσεις. Αυτή η μεγάλη μάχη ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού-ΑΕΚ μπορεί να δημιουργήσει απίστευτες στιγμές, εντός και εκτός γηπέδου.

Για τα… εντός γηπέδου το έχω εξηγήσει πολλές φορές, περιμένω… άπειρες νίκες και… σχεδόν καμία αποτυχία από τους διεκδικητές. Ο ΠΑΟΚ θα «παίξει» 45 πόντους στους 15 αγώνες και νομίζω ότι για να πετύχει τον στόχο του πρέπει να πάρει πάνω από 38-39-40. Θυμίζω ότι στον πρώτο γύρο κατέκτησε 31.

Για τα εκτός… μιλάμε για πόλεμο κανονικό. Με χτυπήματα πάνω και κάτω από τη μέση. (Κάποια τα βλέπουμε ήδη, ακόμη και σε επιχειρηματικό επίπεδο. Χαμός γίνεται και θα γίνει σε όλα τα άλλα. Κοντά και μακριά από το ποδόσφαιρο).

Σε λεπτομέρειες δεν γίνεται να μπούμε τώρα… Ό, τι φαντάζεται ο καθένας γι’ αυτά που θα συμβούν, ας τα… φαντάζεται. Καλά κάνει και τα φαντάζεται. Εδώ οι άλλοι αλλάζουν προπονητή στα μέσα της σεζόν και μετά από ένα τέτοιο επιτυχημένο σερί, χωρίς να υπολογίζουν θέματα προσαρμογής, σα να σου λένε… «τα πιο πολλά θα παιχθούν εκτός γηπέδου, άρα και ο προπονητής μικρή σημασία έχει…».   

Ας είμαστε προετοιμασμένοι για όλα. Ο ΠΑΟΚ και όλοι όσοι είναι κοντά του θα πρέπει να ξεπεράσουν απίστευτα εμπόδια για να φθάσουν στο στόχο.

Μόνη της η ομάδα, ή μόνος του ο Σαββίδης, ή μόνη η ΠΑΕ, ή μόνος ο κόσμος, δεν θα μπορέσουν να τα καταφέρουν.

Η μάχη θα είναι τεράστια και… καλή επιτυχία.