Το χθεσινό παιχνίδι δεν ήταν σαν τα περισσότερα της φετινής σεζόν. Αυτόν τον αγώνα της Χαλκίδας, ο ΠΑΟΚ τον προετοίμαζε μία εβδομάδα, δεν είχε κάποιο ταξίδι ή κάποιο άλλο παιχνίδι 3-4 μέρες πριν από αυτόν και, αν μη τι άλλο, κάποιος θα περίμενε να εμφανιστεί συγκεντρωμένος σε αυτά που έπρεπε να κάνει για να πάρει τη νίκη.

Στο πρώτο ημίχρονο, όποτε η Κύμη ήθελε να τρέξει, έτρεξε. Όποτε ήθελε να πλησιάσει στο καλάθι, έφτανε. Σούταρε εννιά τρίποντα κι έβαλε τα έξι, γιατί τα περισσότερα από αυτά, ήταν ελεύθερα. Σε αυτό το πρώτο μέρος, το παιχνίδι πήρε μια κατεύθυνση, σε συνδυασμό με τον τρόπο που σφύριζαν οι τρεις. Με τα τρία συνεχόμενα τρίποντα στο ξεκίνημα της τρίτης περιόδου, η διαφορά πήγε στους 14 πόντους και το παιχνίδι, πήγαινε να θυμίσει αυτό στο Λαύριο και αυτό στην Πάτρα με τον Προμηθέα.

Η κατάσταση γύρισε κυρίως λόγω Κόνιαρη σε εκείνο το διάστημα, που έκανε καταπληκτικά πράγματα, αλλά και λόγω Τζάκσον που βρήκε τρόπο να είναι λειτουργικός στην άμυνα, στην επίθεση τα σκριν του ήταν πολύ δυναμικά, ενώ τελείωσε καλά και κάποιες φάσεις που τις έχει. Κάποια στιγμή, αυτοί οι δύο έπρεπε να πάνε στον πάγκο για ανάσες, όπως κι έγινε, όταν ο ΠΑΟΚ, είχε πάει στο +8 κι άρχισε να το χάνει. Πότε ξαναμπήκε ο Κόνιαρης; 12 δευτερόλεπτα πριν το τέλος…

Από τη στιγμή που βγήκε ο Κόνιαρης, οι περισσότερες αποφάσεις στην επίθεση ανήκαν στον Γκος, ο Ζάρας μετά το καλό του πρώτο ημίχρονο, επέστρεψε στο δεύτερο, πολύ αργά και στο τέλος, το παιχνίδι πήγε στις λεπτομέρειες. Τα έχουμε ξαναπεί, σε παιχνίδι που πάει στις λεπτομέρειες, σε ένα σουτ, ένα ριμπάουντ, ένα λάθος, είναι και συγκυρία το που θα «κάτσει» η νίκη. Για να πάει στο ένα σουτ, επίσης, υπάρχει κι ένα αυστηρό αντιαθλητικό στον Χαραλαμπόπουλο (ενώ πριν σε ανάλογη φάση του Τζόουνς στον αιφνιδιασμό έχει δοθεί απλό φάουλ) που δίνει 2/2 βολές στην Κύμη, σε ένα σημείο που δε βρίσκει καλάθι με τίποτα κι ένα εύστοχο τρίποντο του Μανωλόπουλου, μετά από δύο χαμένα αμυντικά ριμπάουντ… Το +8 έγινε +3 και το μομέντουμ άλλαξε. Ο στραβός γιαλός που λέμε, αλλά και το στραβό αρμένισμα.

Βέβαια, όταν το σκορ είναι 84-82, η στόχευση, με μια πολύ κοντή πεντάδα, είναι να πάρει τη μπάλα ο Γκος για να παίξει ένας εναντίον ενός με το «βαρύ» ΜακΓκι και ένας παίκτης με την εμπειρία του Αμερικανού του ΠΑΟΚ, αντί να ανοίξει το γήπεδο και να παίξει κεντρικά, κλείνεται στη γωνία για να σουτάρει ένα «σκοτωμένο» τρίποντο (και φυσιολογικά να αστοχήσει), δεν είναι και τόσο συγκυρία. Είναι κακή επιλογή.

Κάπως έτσι, γράφτηκε η αγωνιστική ιστορία της χθεσινής ήττας. Για τη διαιτησία; Και πάλι μπορούμε να μείνουμε σε πολλές περίεργες αποφάσεις. Οι άνθρωποι κατάφεραν να κάνουν το Λίνο Χρυσικόπουλο να «θολώσει»… Έναν τύπο που τα μεγαλύτερα ντεσιμπέλ που έχουν ακουστεί από τη φωνή του μέχρι χθες, ήταν στο «Άστη να λέει», στην πρόσφατη διαφήμιση. Είναι τόσες πολλές οι φάσεις και χθες, που δε γίνεται να τις αναφέρουμε μία-μία. Για να καταλάβετε όλοι, ακόμα κι εσείς που δε θέλετε ή δε μπορείτε, ο ΠΑΟΚ τελείωσε το χθεσινό παιχνίδι με 34 ομαδικά φάουλ, δύο τεχνικές ποινές και η Κύμη σούταρε… 40 βολές!

Oι γηπεδούχοι, που είχαν σχεδόν τον ίδιο αριθμό προσπαθειών σε δίποντα (28) και τρίποντα (24), σούταραν 40 βολές! Φοβερά πράγματα… Ακόμα και αυτό το σημείο, των στατιστικών που μένουν στο τέλος, όπως οι βολές, το οποίο συνήθως προσέχουν οι διαιτητές, για να μην εκτεθούν και να έχουν το πάτημα να σε βγάλουν «χαζό» για αυτά που έβλεπες 40 λεπτά, χθες το ξεπέρασαν και αυτό.

Το ρεκόρ 8-8 μετά από 16 αγωνιστικές, δείχνει ότι ο ΠΑΟΚ, μάλλον… αρμενίζει στραβά. Είναι στραβός και ο γιαλός, δε λέμε, όταν σχεδόν σε κάθε παιχνίδι υπάρχουν δικαιολογημένα παράπονα για τις αποφάσεις των διαιτητών. Το κομμάτι που μπορεί να αλλάξει, είναι το δικό του. 2/8 νίκες έχει μακριά από το Παλατάκι. Στα δέκα εναπομείναντα παιχνίδια στο πρωτάθλημα, έχει να παίξει εκτός με Άρη, Κολοσσό Ρόδου, ΑΕΚ, Ολυμπιακό και Πανιώνιο… Δε γίνεται σε κάθε εκτός έδρας παιχνίδι, η ομάδα να δέχεται 80 με 90 πόντους. Δε γίνεται να υπάρχει τέτοιο, συνεχόμενο, θέμα στην περιφερειακή άμυνα, ειδικά μακριά από το Παλατάκι.

Αν τελειώσει την κανονική περίοδο με 11-12 ήττες, ελπίδες για τετράδα, δεν έχει. Μπορεί να μην είναι ούτε στην εξάδα και τότε, αντίο… Σε αυτά τα δέκα παιχνίδια που απομένουν, πρέπει να βρει επτά με οκτώ νίκες. Δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Στην Ευρώπη, γύρισε μόνος του μια κατάσταση που είχε διαμορφωθεί και στο δεύτερο γύρο πήρε την πρόκριση στα νοκ-άουτ. Κάτι ανάλογο, καλείται να κάνει και τώρα στο πρωτάθλημα.