Εδώ και 23 χρόνια έχω κάνει πάρα πολλά δημοσιογραφικά ταξίδια με σκοπό να καλύψω γεγονότα που σχετίζονται με τον ΠΑΟΚ. Συνήθως βέβαια καλύπτουμε αγώνες του Δικεφάλου και προσωπικά έχω βρεθεί σε δεκάδες παιχνίδια ποδοσφαίρου, αλλά και μπάσκετ. Είναι γνωστό ότι ο ΠΑΟΚ σε πανευρωπαϊκό επίπεδο μετράει αρκετές επιτυχίες. Εκτός έδρας έχει πολλές νίκες-προκρίσεις-επιτυχίες.

Αυτό το χθεσινό ταξίδι στην Αθήνα και όλο το ρεπορτάζ για τις εκλογές στην ΕΠΟ, εύκολα μπορεί να μπει μεταξύ των κορυφαίων που αφορούσαν ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ του ΠΑΟΚ!

Πώς μπορεί μία τέτοια αποστολή να συγκριθεί με έναν μεγάλο αγώνα και ένα σπουδαίο διπλό; Πολύ εύκολα. Η ιστορική σημασία αυτής της εκλογικής αναμέτρησης είναι παρόμοια (ίσως και μεγαλύτερη) ενός ποδοσφαιρικού αγώνα.

Πώς και γιατί όμως ο ΠΑΟΚ κατάφερε κάτι τέτοιο; Τι έννοια δίνω σε αυτό το γεγονός…

Εκτιμώ λοιπόν ότι ο ΠΑΟΚ θριάμβευσε και κοιτάω κυρίως στο παρελθόν… Είναι μία νίκη του υποψηφίου που στήριξε ο ΠΑΟΚ στις εκλογές της ΕΠΟ, για την οποία δεν αξίζει και δεν πρέπει να πούμε πολλά που αφορούν το μέλλον. Έτσι πιστεύω… Δεν είναι ώρα δηλαδή για προβλέψεις και τι… θα σημαίνει η εκλογή Γραμμένου.

Έχει αξία να αναλύσουμε το γεγονός με βάση το τι συνέβαινε κατά το παρελθόν και ποια κατάσταση κατάφερε να αλλάξει ο ΠΑΟΚ, με την πολιτική του.

Για να αντιληφθούμε λοιπόν το μέγεθος της επιτυχίας, πρέπει να γυρίσουμε τη σκέψη μας στο κόκκινο 2008, στο πράσινο 2010, στα χρόνια του Μαρινάκη από το 2011 και μετά. Στο 2012, στο 2014, στο 2015. Αλλά και νωρίτερα… Σκεφτείτε τι συνέβαινε τότε. Σκεφτείτε τα σημεία στα οποία ο Ολυμπιακός είχε κυριαρχήσει και ετσιθελικά έκανε όργια: Στα γήπεδα, στα δικαστήρια, στην ΕΠΟ, στη λίγκα, στα γραφεία, στη ΚΕΔ, στους παρατηρητές. Παντού! Όπου υπήρχε ποδοσφαιρική ζωή στην Ελλάδα.

Έθρεψε ένα τέρας ο Ολυμπιακός και δημιούργησε ένα σύστημα, όμοιο του οποίου δεν έχει συναντήσει ποτέ ξανά ο Ελληνικός αθλητισμός.

Τα κατηγορητήρια για πολλούς και για διάφορες καταστάσεις, εκκρεμούν ακόμη. Εκεί είναι όλα τα στοιχεία των παράνομων δραστηριοτήτων.

Απέναντι σε αυτό το τέρας, κανείς δεν μπορούσε να σηκώσει κεφάλι. Δεν μπορούσε να αντιμετωπιστεί αυτό το πράγμα, αφού όπου-όπως και αν έψαχνες δικαιοσύνη, έβρισκες μπροστά σου έναν κόκκινο τοίχο. (Τέλος πάντων… Χρειάζεται να περιγράψω πολύ ακόμη τι βιώναμε;)

Και όμως! Αυτό το θηρίο, αυτό το έκτρωμα της ΕΠΟ και όλων των παρατρεχάμενων, ο ΠΑΟΚ το έριξε! Το κατέστρεψε. Το κατανίκησε! Με μέθοδο, με πλάνο, με υπομονή και επιμονή. Αλλά και με μεγάλη πίστη έπειτα από τον ημιτελικό κυπέλλου στις 2 Μαρτίου του 2016.

Ο ΠΑΟΚ πρωταγωνίστησε σε αυτή την τεράστια νίκη του καθαρού ποδοσφαίρου απέναντι στις εγκληματικές οργανώσεις και αυτό είναι ένα ιστορικό γεγονός τεράστιας σημασίας…

Πέρα από την καταγραφή του αποτελέσματος, μεγάλη αξία είχε και όλη η διαδικασία. Των τελευταίων μηνών, αλλά και της χθεσινής ημέρας. Πώς κινούνταν ο ΠΑΟΚ και πώς οι αντίπαλοι. Ποιοι εκπροσωπούσαν τον ΠΑΟΚ και ποιοι τους άλλους. Πώς κινούσαν τα νήματα οι άνθρωποι των ασπρόμαυρων και πώς έτρεχαν να προλάβουν οι άλλοι. Ψυχραιμία και σχέδιο από τη μία, πανικός και ένταση από την άλλη…

Μέχρι εδώ όμως… Γιατί κάπου εδώ, όλοι περιμένουν να πάμε στο αύριο και τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Δεν γίνεται. Δεν πρέπει. Για πολλούς λόγους.

Μένουμε στο σήμερα, κρατάμε αυτόν τον άθλο του ΠΑΟΚ (σαφώς από πλευράς ΠΑΕ βοήθησε και η ΑΕΚ) καταγράφουμε το μέγεθος της επιτυχίας και περιμένουμε…

Κάποιοι περιμένουν κάθαρση και αλάνθαστη δικαιοσύνη στο 100%. Άλλοι περιμένουν εύνοια του ΠΑΟΚ, παρόμοια με αυτή που είχε ο Ολυμπιακός. Άλλοι περιμένουν κάτι διαφορετικό… Ας περιμένουν…

Θα δούμε τι θα γίνει και πώς θα λειτουργήσει ο Γραμμένος και οι συνεργάτες του. Σαφώς και έχει αξία το μέλλον, σήμερα όμως που οριστικοποιήθηκε αυτή η τεράστια επιτυχία του ΠΑΟΚ και του Ιβάν Σαββίδη (από πίσω και τα κορυφαία στελέχη της ΠΑΕ που έχασαν χρόνια από τη ζωή τους για να πετύχουν τον στόχο) μένουμε εδώ και απολαμβάνουμε τη νίκη του πιο καθαρού μεγάλου συλλόγου στη χώρα, του μόνου συλλόγου που μπορούσε να λύσει αυτό το γόρδιο δεσμό.