Αξίζει να δούμε λίγο πιο συγκεκριμένα μερικές από τις  ατάκες του Ιβάν Σαββίδη στο ΔΣ αναφορικά με τα πιο μεγάλα θέματα του ΠΑΟΚ.

Πρώτο και κύριο αυτό της ποδοσφαιρικής ομάδας.

Οι αναφορές του που ξεχώρισαν ήταν αρκετές.

Για τον γενικό στόχο: «Όσοι εμπλέκονται, να δημιουργήσουν την στρατηγική μας, που είναι να συνδυάσουμε τις μακροπρόθεσμες δημιουργικές διαδικασίες με την επίτευξη των επιχειρησιακών αποτελεσμάτων και την αύξηση της αξίας των παικτών του ΠΑΟΚ, ατομικά και συνολικά.

Παρ’ όλα αυτά, όλοι μας «ζούμε ή πεθαίνουμε» στο γήπεδο ανάλογα με το αποτέλεσμα του αγώνα. Και δυστυχώς, δεν είναι πάντα εύκολο να βρεθεί η σωστή «χημεία». Πιστέψτε με δεν είναι μόνο θέμα χρημάτων, αλλά και της σωστής οργανωτικής δομής, του επαγγελματικού προσωπικού».

Για την στελέχωση του αγωνιστικού: «Όλος ο Βορράς είναι ερωτευμένος με τον ΠΑΟΚ και είναι ΠΑΟΚ, είμαστε σε μια πόλη με 1 εκατομμύριο κατοίκους κι εγώ δεν προέβλεψα ένα σημαντικό πρόβλημα, αυτό της έλλειψης συνεργατών με τεχνογνωσία και επαγγελματισμό. Ο ΠΑΟΚ έχοντας μια ιστορία 90 ετών δεν μπόρεσε να αποκτήσει αυτή τη μεθοδολογία της ωρίμανσης και της ανάπτυξης ενός θεσμού συνεργατών που προέρχονται από τα σπλάχνα. Εμείς λοιπόν καλούμε συνεργάτες από το εξωτερικό, αλλά αυτό δεν γίνεται πάντα με επιτυχία, γιατί πέρα από την ύπαρξη του επαγγελματισμού, υπάρχει μια έλλειψη της κατανόησης του DNA του ΠΑΟΚ».

Για τους προπονητές: «Υπάρχουν κάποια μαθήματα που δεν μπορείς να διαβάσεις κάπου ή να τα αγοράσεις. Κάποια πρέπει να τα ζήσεις και να δώσεις μια σωστή εκτίμηση. Και η αλλαγή προπονητών και θα έλεγα μια συνεχόμενη ανακατάταξη ποδοσφαιριστών από ξένους και Έλληνες διεθνείς και μετά στους νεαρούς και μετά πάλι στους ξένους, είναι μια διαδικασία αναζήτησης, εύρεσης και μια διαδικασία αναγκαίων λαθών χωρίς τα οποία είναι αδύνατον να κινηθείς θετικά προς τα εμπρός.

Η δυσκολία του Συλλόγου μας είναι ότι στην δύσκολη ελληνική πραγματικότητα με μοναδικές συνταγές, με μοναδικό χάρισμα, με μοναδική φιλοσοφία και ιδεολογία, έπρεπε και οι φίλαθλοι να καταλάβουν ότι δεν επιτρέπεται να περιμένουμε έναν προπονητή με ξένη φιλοσοφία. Αυτόν έπρεπε να τον φέρουμε και να του δείξουμε ποιοί είμαστε. Όχι επειδή ήθελα να έχουμε αποτυχίες, αλλά για να ανοίξει ο διάλογος. Άκουγα καιρό ότι χρειαζόμαστε τεχνοκράτες. Τους έφερα. Και στη θέση του προέδρου και στη θέση του αθλητικού διευθυντή. Και για μια φορά ακόμη απέδειξα ότι δεν έχω εμμονές. Ήμουν σίγουρος μέσα μου ότι δεν θα υπάρχει επιτυχία. Δεν μπορούμε ένα αγγλικό ή ένα γερμανικό μοντέλο να το εφαρμόσουμε στον ΠΑΟΚ.

Δεν φοβάμαι να παραδεχτώ τα λάθη μου. Η συνεχής αλλαγή των προπονητών δεν έφερε στο σύλλογο επιτυχίες και ήταν λάθος.

Υποθέτω ότι σας είναι ξεκάθαρο ότι όποιον και να φέρναμε ένα χρόνο πριν στον ΠΑΟΚ, ότι η ελληνική πραγματικότητα ήταν τέτοια που σε έκανε να σκεφτείς ότι ο ΠΑΟΚ ίσως έπρεπε να πάει και σε άλλο πρωτάθλημα. Την αθηνοκεντρική ελληνική νοοτροπία δεν την είχαμε αλλάξει. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είμαι στρατιώτης, έτοιμος να κάνω τα πάντα. Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί να ξοδεύουμε ενέργεια, υγεία, χρήματα για κάποιους… νερόμυλους».

Για τις μεταγραφές: «Η κάθε σεζόν πρέπει να ενισχύει ήδη υπάρχον ρόστερ της προηγούμενης χρονιάς. Κι εμείς κάθε σεζόν ξεκινούσαμε ουσιαστικά από την αρχή. Αυτό ήταν ένα συνολικό στρατηγικό λάθος.

Αλλά ταυτόχρονα έχουμε και επιτυχίες σε αυτή την κατεύθυνση. Τι από αυτά είναι πιο σημαντικό είναι δύσκολο να πω. Είναι η απόκτηση του Μακ σε ένα χαμηλό ποσό και μια επιτυχημένη πώληση ή η χρησιμοποίηση ενός έξυπνου μοντέλου όσον αφορά τον Λούκας;

Εγώ θεωρώ ότι και τα δυο είναι οι πράξεις ενός συλλόγου προορισμένου για ψηλά. Δεν θα σπαταλήσω το χρόνο σας διηγούμενος πως έγιναν αυτά. Μεταξύ άλλων όταν δεν υπάρχει μια καλή δουλειά από το αθλητικό τμήμα, κάποια πράγματα έρχονται από τον ουρανό. Το ποσοστό μεταπώλησης του Λούκας, ήρθε από τον ουρανό. Εγώ είπα σαν ιδέα να βάλουμε αυτόν τον όρο, μπορεί και να μας αποφέρει κάτι. Εγώ από τη μια δεν ήθελα να φύγει ο Λούκας, αλλά από την άλλη καταλάβαινα ότι ή θα πρέπει να τον πουλήσουμε δοκιμάζοντας να βγάλουμε αρκετά χρήματα ή θα παίζει έτσι που στο τέλος θα τον πληρώσουμε κιόλας για να φύγει γιατί αυτός ήθελε να πάει σπίτι του. Εγώ υπολόγισα ότι εκείνη τη στιγμή η Λα Κορούνια μπορούσε να πληρώσει 1,5 εκ, όσα περίπου δώσαμε για να τον αποκτήσουμε. Όταν πουλάς στην ίδια τιμή που αγόρασες δεν είναι σωστό. Αν πρόσφεραν 2,5 εκατομμύρια θα τον πουλούσαμε αμέσως και τελικά καλώς δεν μπορούσε γιατί βάλαμε αυτόν τον όρο. Όλα αυτά τα λέω για να αναδείξω πόσο σημαντικό είναι να δουλεύεις οργανωμένα και με σχέδιο και πόσο δύσκολα είναι να δουλεύεις όταν δεν υπάρχει ένας αλγόριθμος επιλογής σωστών αποφάσεων και απλά λειτουργείς με συναίσθημα».
 
Εκεί θυμήθηκε και την περίπτωση Αθανασιάδη: «Τότε όταν θα μπορούσαμε να πουλήσουμε τον Αθανασιάδη, εγώ έλεγα ότι δεν μπορώ να τον πουλήσω γιατί μου αρέσει. Κι αυτό είναι ένα στρατηγικό λάθος. Εγώ ήρθα στον ΠΑΟΚ σαν οπαδός και ακόμα αφότου έγινα βασικός μέτοχος του ΠΑΟΚ παραμένω οπαδός και αυτό δεν είναι σωστό. Είναι ένα λάθος που αντιλαμβάνομαι. Αλλιώς θα συμπεριφερόμουν ως μάνατζερ, αλλά ως φίλαθλος δεν μπορώ. Αν δεν ήμουν οπαδός ίσως δεν θα έφερνα και τον Μπερμπάτοφ. Αλλά και ως μάνατζερ πίστευα ότι αυτός θα φέρει πίσω τα λεφτά του και νομίζω ότι και εμείς βοηθήσαμε για να μη γίνει αυτό. Είναι μαθήματα που παίρνουμε στη ζωή μας».

Είπε πολλά καλά και για τον Ίβιτς: «Συχνά με ρωτάνε αν πήρα τον Ίβιτς από ανάγκη. Όχι, ήταν επιλογή και θέλω να με πιστέψετε. Είχα μιλήσει ένα χρόνο πριν και του δίνω ένα εύσημο για την υπευθυνότητά του που μου είπε τότε ότι δεν είναι έτοιμος. Γιατί ήθελα ένα χρόνο πριν να δοκιμάσω μαζί του, ως έναν προπονητή-φορέα του DNA του ΠΑΟΚ. Και τελικά φτάσαμε στο σήμερα. Ζητάω από όλους σας να συγκεντρωθείτε στον τομέα υποστήριξής του και συγκεκριμένα στην ψυχοσυναισθηματική στήριξή του. Εγώ πιστεύω ότι με τον Ίβιτς μπορούμε να αποδείξουμε ότι ο ΠΑΟΚ μπορεί να βγάλει χρήματα και από τους προπονητές! Αυτός θα έχει ρήτρα αποχώρησης και πιστεύω ότι μπορεί να περάσει ένα μεγάλο σχολείο και να φέρει στον ΠΑΟΚ επιτυχίες.

 
Ο Σαββίδης έχει ξεκάθαρη άποψη και για τις ακαδημίες: «Στα τέσσερα τελευταία χρόνια 49 παίκτες από τις ακαδημίες υπέγραψαν επαγγελματικό συμβόλαιο. Θεωρώ ότι είναι ένας πολύ καλός δείκτης που δείχνει ότι έχουμε ταλέντο, αλλά κάτι κάναμε αδύναμα. Πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή και να το εξετάσουμε σαν ένα βασικό απόθεμα δυνατοτήτων.

Οι 16 έπαιξαν στην πρώτη ομάδα. Όταν επισκέφθηκα την Τότεναμ, έκανα μια ερώτηση στον κύριο Λεβί, τον ιδιοκτήτη. Ποια θεωρείτε την μεγαλύτερή σας επιτυχία όλα αυτά τα χρόνια; Και μου απάντησε πως ένας παίκτης από την Ακαδημία έπαιξε στην πρώτη ομάδα. Ένας παίκτης… Εμείς πήραμε 16 παίκτες, αλλά είναι παράξενο που δεν βγάλαμε κάποιους επαγγελματίες πολύ υψηλού επιπέδου.

Κι εμείς δεν βρήκαμε το ιδανικό σύστημα δουλειάς μαζί τους. Θεωρώ ότι αυτό είναι ένα σοβαρό δικό μου λάθος και νιώθω και κάποια ενοχή γι’ αυτό, ότι πολλοί ενδιαφέροντες νεαροί παίκτες για κάποιο λόγο δεν μπόρεσαν και δεν μπορούν να συνεχίσουν στον ΠΑΟΚ. Φταίμε όλοι, φυσικά κι εγώ».