Δεν ήταν βέβαια μόνο το κομμάτι της τρομοκρατημένης ομάδας που άπαντες γελούσαν στα αποδυτήρια. Είναι και το κομμάτι του επικοινωνιακού συγχρονισμού με τον Ολυμπιακό μετά τα καραγκιοζλίκια του τελευταίου με τον Γκαρθία.

Παράλληλα, έχοντας στον μηχανισμό της τον διάδοχο του Θωμά, δεν μπορούσε να αναπτύξει κάποια σοβαρή επιχειρηματολογία για την βελτίωση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Δεν απέκτησε ποτέ το σθένος να μιλήσει ανοιχτά για την ανάγκη ύπαρξης του VAR.

Αντιθέτως, επαναστάτησε όταν η ΚΕΔ επέλεξε ξένο διαιτητή στον περυσινό τελικό. Δεν της έκανε ο Μπορμπαλάν, έπρεπε να τιμήσει αυτούς που της χάρισαν το κλεμμένο. Το αποτέλεσμα βέβαια ήταν μηδέν νίκες με ξένο διαιτητή σε όλα τα ντέρμπι της τρέχουσας σεζόν.

Την ίδια στιγμή, στη κουβέντα που γίνεται για τον τελικό, αφήνει να εννοηθεί πως ο ΠΑΟΚ έκανε κωλοτούμπα γιατί ζήτησε λέει να αλλάξει η έδρα του τελικού. Πατάει στο γεγονός πως δεν υπάρχει VAR αλλού. Και ποιος λέει επίσημα πως δεν μπορεί να τοποθετηθεί αλλού; Και γιατί ο ΠΑΟΚ αν ο τελικός γίνει χωρίς κόσμο να πάει να παίξει στην έδρα του αντιπάλου; Και στη τελική, πως είναι δυνατόν να παίζει η ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, μετά την αποκάλυψη της αστυνομίας πως δεν είναι σε λειτουργία το 70% των καμερών περιμετρικά του ΟΑΚΑ; Πως παίρνει άδεια;

Εδώ σηκώνει και μία κουβέντα για το ποια ομάδα θέλει ή όχι τον κόσμο της στον τελικό. Ποιας ομάδας ο κόσμος έχει πειθαρχήσει γιατί έχει πεισθεί για το όραμα του ιδιοκτήτη και ποιας ομάδας ο κόσμος τα σπάει σε κάθε παιχνίδι και δεν μπορεί να ελεγχθεί; Γιατί δεν πήγε ο Λυσσάνδρου στη σύσκεψη;

Βλέπεις τα πρωτοσέλιδά τους και αντιλαμβάνεσαι την αγωνία τους να πείσουν το κοινό τους πως ο ΠΑΟΚ είναι ο μεγάλος οχτρός. Μία αγωνία που μέσα της κρύβει την ανάγκη να μεταφερθεί η ατζέντα της συζήτησης σε αυτό το κομμάτι και όχι σε αυτό της μηδενικής επένδυσης στο αγωνιστικό τμήμα, η οποία μετά την πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ έφερε στα αποδυτήρια της Ένωσης μόνο τον Γιαννιώτα.

Εμείς τι κάνουμε σε αυτή την περίπτωση; Μπορούμε να ανοίξουμε αυτή τη κουβέντα; Έχουμε κάποιον λόγο; Ο ΠΑΟΚ ότι κατάφερε, το κατάφερε μέσα στο χορτάρι. Προέχει η διατήρηση του αήττητου και έπειτα η ενασχόληση με τον τελευταίο επίσημο αγώνα της σεζόν που ίσως φέρει το δέκατο τρόπαιο της ιστορίας του ΠΑΟΚ.

Περισσότερο στο μυαλό μου αυτή την εποχή έχω το πως η Θεσσαλονίκη θα γίνει μία πόλη ικανή να φιλοξενήσει αγώνες ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ, παρά το πως θα πέσω στο επίπεδο που παλεύει να μου επιβάλλει ένας αντίπαλος που ως πνιγμένος προσπαθεί να κρατηθεί από τα μαλλιά του.

Να ασχοληθώ με την συγκοινωνία της πόλης μου που παραπαίει, τα πάρκινγκ που δεν υπάρχουν, την καθαριότητα που πάσχει, την πεζοδρόμηση που έχει περιθώρια και βέβαια το νέο μας γήπεδο που θα φέρει ανάπτυξη εκεί που ουδέποτε υπήρχε.

Ο ΠΑΟΚ είναι μία κινητήρια δύναμη για την πόλη και δεν μπορεί να πέσει στο επίπεδο που παλεύουν να της επιβάλλουν επιχειρηματικά παράσιτα και πρότζεκτ στημένα στο ψέμα.