Επιμέλεια: Θωμάς Παπάς

Η λήξη της συνεργασίας του ΠΑΟΚ με τον Σούλη Μαρκόπουλο σήμανε το τέλος ενός πολύ σημαντικού κεφαλαίου στην ιστορία του τμήματος μπάσκετ του συλλόγου. Έχοντας διατελέσει τρεις φορές πρώτος προπονητής της ομάδας ο Μαρκόπουλος δεν θα μπορούσε να μην έχει συνδέσει άρρηκτα το όνομα του με τον ΠΑΟΚ. Η τρίτη και μεγαλύτερη θητεία του ξεκίνησε τη σεζόν 2009-2010 κι ολοκληρώθηκε μετά τη χθεσινή λύση του συμβολαίου, έχοντας διάρκεια οκτώ ετών. Μπορεί ο ΠΑΟΚ να μην κέρδισε κάποιον τίτλο αλλά είχε σίγουρα κάποιες στιγμές, καλές και κακές, δε θα ξεχαστούν εύκολα.

Οι μεγάλες Ευρωπαϊκές νίκες
Με τον Μαρκόπουλο στον πάγκο του, ο ΠΑΟΚ, έκανε κάποιες μεγάλες νίκες στην Ευρώπη ενώ η εικόνα που παρουσίαζε η ομάδα ήταν σχεδόν πάντα ανώτερη από αυτή που προμηνυόταν να παρουσιάσει λόγω μπάτζετ. Τη σεζόν 2010-2011 ο ΠΑΟΚ έχασε στις λεπτομέρειες την πρόκριση στην επόμενη φάση. Η ομάδα πέτυχε τρεις νίκες, κερδίζοντας και την Εστουδιάντες στο Παλατάκι, αλλά η ήττα από την Μπενετόν την τελευταία αγωνιστική της στέρησε την πρόκριση.

Τη χρονιά 2013-2014 μία ακόμη πρόκριση χάθηκε στο τέλος. Σε όμιλο έξι ομάδων ο ΠΑΟΚ έκανε μεγάλα παιχνίδια όπως αυτό κόντρα στην Ουκρανική Χιμίκ με μπάτζετ πολλαπλάσιο του Δικεφάλου, την οποία είχε κερδίσει στο Παλατάκι αλλά κι η εκτός έδρας επικράτηση στην Μπουντούσνοστ. Τελικά μια ήττα στην Ουκρανία άφησε τον ΠΑΟΚ εκτός συνέχειας.

Την επόμενη χρονιά ο ΠΑΟΚ έκανε μια τεράστια νίκη από την πρώτη κιόλας αγωνιστική. Το διπλό στην έδρα της Καρσίγιακα δε θα ξεχαστεί εύκολα και λόγω των δύο παρατάσεων που χρειάστηκαν αλλά και του γεγονότος πως η Τουρκική ομάδα στέφθηκε εγχώρια πρωταθλήτρια εκείνη τη χρονιά μιας και διέθετε ρόστερ υψηλών προδιαγραφών. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε ξανά εντός κι εκτός έδρας την Μπουντουσνόστ αλλά και την Βένσπιλς και πέρασε στη φάση των 32. Εκεί σε όμιλο με Καντού, Λιμόζ και Κίμκι, έκανε μία νίκη κόντρα στους Ιταλούς με buzzer beater τρίποντο του Δέδα ενώ έχασε στις λεπτομέρειες από την Κίμκι στο Παλατάκι.

Την περσινή χρονιά ο ΠΑΟΚ έκανε το ακατόρθωτο καθώς με 3 μεγάλες νίκες στις τελευταίες 3 αναμετρήσεις του κατάφερε να προκριθεί και πάλι στους 32. Πολύ σημαντική ήταν η νίκη επί της Σάρατοφ στο Παλατάκι αλλά κι οι δύο νίκες κόντρα στη Λιέτουβος Ρίτας. Κανείς δεν θα ξεχάσει όμως την πολύ μεγάλη νίκη, που έκανε ο δικέφαλος στην έδρα της Μπεσίκτας κερδίζοντας με 73-75 στην παράταση. Στην επόμενη φάση ο ΠΑΟΚ επεφύλασσε ακόμη μια μεγάλη νίκη. Κέρδισε τη Λιμόζ κάνοντας περίπατο στο Παλατάκι αλλά η υπέρβαση έγινε κόντρα στην Βαλένθια. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε με 75-71 στο Παλατάκι μια ομάδα που μέχρι τα τέλη του Ιανουαρίου δεν είχε γνωρίσει την ήττα σε πρωτάθλημα κι Ευρώπη και με οικονομικά μεγέθη που ξέφευγαν κατά πολλά εκατομμύρια από αυτά του ΠΑΟΚ. Τελικά οι δύο ήττες από την Όλντεμπουργκ δεν επέτρεψαν στον ΠΑΟΚ να προκριθεί ωστόσο το καλύτερο το κρατούσε για φέτος.

Στην τελευταία χρονιά του Μαρκόπουλου, ο ΠΑΟΚ έφτασε μέχρι τους 16 του Basketball Champions League. Στη φάση των ομίλων ξεχώρισαν η νίκη επί της Νεπτούνας στο παγωμένο Παλατάκι αλλά κι οι εντός εκτός έδρας επικρατήσεις κόντρα στη Βένσπιλς και την Βαρέζε. Τα παιχνίδια όμως κόντρα στην Παρτιζάν για τη φάση των 32 και το διπλό στο Βελιγράδι δεν θα ξεχαστούν ποτέ. Η συνέχεια πήγε να γίνει στους 16 κόντρα στην Τενερίφη αλλά η νίκη στο Παλατάκι υπερκαλύφθηκε στην Ισπανία με τους ”νησιώτες” να κατακτούν τελικά και τη διοργάνωση.

Το ιστορικό +35 κόντρα στον Άρη
Στο δεύτερο του παιχνίδι στον πάγκο του ΠΑΟΚ τη σεζόν 2009-2010, ο Σούλης Μαρκόπουλος αντιμετώπισε τον Άρη στο τοπικό ντέρμπι οδήγησε την ομάδα σε μία επικράτηση που δύσκολα θα ξεχαστεί τόσο από τους φίλους της ομάδας όσο και από αυτούς των αντιπάλων. Το τελικό 83-48 θα μείνει στην ιστορία καθώς πρόκειται για τη μεγαλύτερη διαφορά πόντων στην ιστορία των αναμετρήσεων των δύο ομάδων.

Τα διπλά στο Αλεξάνδρειο
Με τον Σούλη Μαρκόπουλο στο «τιμόνι» της ομάδας η αλήθεια είναι πως έλειψαν οι επιτυχίες λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων αλλά όχι κι οι μεγάλες νίκες. Ο ΠΑΟΚ πέρασε ουκ ολίγες φορές από την έδρα του συμπολίτη του με μία εξ’ αυτών να κρίνει πάρα πολλά. Το πρώτο διπλό ήταν ίσως και το πιο σημαντικό. Τη σεζόν 2010-2011 ο ΠΑΟΚ αγωνίζεται με τον Άρη για την 3η θέση, η οποία οδηγούσε στα προκριματικά της Euroleague. Ο ΠΑΟΚ αν και με πλεονέκτημα έδρας βρέθηκε να χάνει με 1-2 στις νίκες με τη σειρά να κρίνεται στις τρεις. Η ομάδα βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο και το τέταρτο παιχνίδι στο Αλεξάνδρειο θα έκρινε τα πάντα. Ο Μαρκόπουλος κι οι παίκτες του έφυγαν με το διπλό επικρατώντας με 80-91 κι έφεραν τη σειρά στο Παλατάκι, όπου κι ο ΠΑΟΚ πήρε την 3η θέση και το εισιτήριο για τα προκριματικά.

Αντίστοιχες καταστάσεις είχαμε και το 2012-2013 αλλά και το 2013-2014 με τον ΠΑΟΚ να φεύγει με το ροζ φύλλο αγώνα από την έδρα του αντιπάλου του ενώ τη σεζόν 2014-2015 τον αντιμετώπισε και πάλι στους μικρούς τελικούς χωρίς ωστόσο το προηγούμενο έπαθλο. Ο ΠΑΟΚ είχε και πάλι πλεονέκτημα έδρας και κέρδισε τη σειρά με συνολικό σκορ 3-1. Φυσικά πέτυχε την τρίτη νίκη μέσα στο Παλέ και πήρε για ακόμη μια χρονιά την τρίτη θέση. Το τελευταίο διπλό έγινε φέτος, όπου ο ΠΑΟΚ κόντρα στα προγνωστικά κατάφερε να πάρει μια σπουδαία νίκη με 62-66.

Οι νίκες κόντρα στους αιώνιους
Πολλές ήταν οι φορές που ο ΠΑΟΚ είτε εντός είτε ακόμη κι εκτός έδρας κοίταξε στα μάτια τους Παναθηναϊκό κι Ολυμπιακό. Δυστυχώς όμως ήταν λίγες οι φορές που τους κέρδισε. Τη σεζόν 2012-2013 ο ΠΑΟΚ του Μαρκόπουλου επικράτησε με 76-71 του πρωταθλητή Ευρώπης Ολυμπιακού στο Παλατάκι με τους Λάζαρο Παπαδόπουλο, Κώστα Χαραλαμπίδη και Ντόνι Μακ Γκραθ να κάνουν πολύ μεγάλο παιχνίδι. Ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να κάνει το ίδιο και την επόμενη σεζόν, όπου κι έχασε με 72-74 στην τελευταία φάση του αγώνα αλλά και την περσινή όταν κι ισοφαρίστηκε στη λήξη από τον Χάκετ και λύγισε στην παράταση. Η μεγάλη νίκη κόντρα στον Παναθηναϊκό ήρθε στο πρώτο παιχνίδι του 2015 όπου η ομάδα του Μαρκόπουλου πραγματοποιώντας ένα εντυπωσιακό δεύτερο ημίχρονο επικράτησε κατά κράτος με 71-54 των πράσινων.

Η διαρκής ανάδειξη παικτών
Χαρακτηριστικό της τελευταίας θητείας του Μαρκόπουλου ήταν η ανάδειξη παικτών, οι οποίοι μέσω των εμφανίσεων τους με τη φανέλα του ΠΑΟΚ πολλαπλασίαζαν το κασέ τους με αποτέλεσμα να τους προσεγγίζουν καλύτερες ομάδες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι Μπόγρης και Τσαϊρέλης που υπό τις οδηγίες του Σούλη Μαρκόπουλου βελτίωσαν κατακόρυφα την απόδοσή τους. Η αναγνώριση ήρθε όταν σχεδόν ταυτόχρονα έφυγαν στην Ισπανία για να συνεχίσουν εκεί την καριέρα τους. Αντίστοιχο παράδειγμα αποτελεί ο Ντι Τζέι Κούπερ, ένας παίκτης, που ήταν καθαρά προϊόν σκάουτινγκ. Πραγματοποίησε εκπληκτική σεζόν με τον ΠΑΟΚ, η οποία αποτέλεσε διαβατήριο για το ταξίδι του στη Ρωσία για λογαριασμό της Ενισέϊ πριν επιστρέψει για τον ΠαναθηναΪκό και στη συνέχεια την ΑΕΚ. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν κι οι Μαργαρίτης, Ντόζιερ, Χάτσερ αλλά κι ο Κλάντον για τον οποίον μιλήσαμε πολύ τη φετινή σεζόν.

Οι μεγάλες ήττες
Υπήρξαν κάποια παιχνίδια που ο Δικέφαλος τα έχασε με πολύ μεγάλες διαφορές χωρίς να παρουσιάσει την εικόνα της μαχητικής που ανέκαθεν τον χαρακτήριζε. Τη σεζόν 2010-2011 παρά την 3η θέση ο ΠΑΟΚ γνώρισε δύο πολύ βαριές ήττες από τον Παναθηναϊκό στα ημιτελικά με το κοντέρ να γράφει +40 (95-52, 105-65). Κάτι παρόμοιο συνέβη και φέτος με τις ήττες στο ΣΕΦ με 84-59 και στο ΟΑΚΑ με 102-58 να φέρνουν ποικίλες αντιδράσεις.

Δύσκολα απογεύματα πέρασε η ομάδα τις φορές που επισκέφθηκε τη Ρωσία για κάποιο Ευρωπαϊκό παιχνίδι. Η πρώτη φορά ήταν με το 87-53 στην έδρα της Νίζνι το 2013 για ν’ ακολουθήσει αυτή στην έδρα της Λοκομοτίβ Κουμπάν με 87-46 το 2014. Την ίδια χρονιά ο ΠΑΟΚ φιλοξενήθηκε στην έδρα της Κίμκι, όπου κι ηττήθηκε με 102-68 σε μια ακόμη αποτυχημένη προσπάθεια να φανεί ανταγωνιστικός. Την τελευταία μεγάλη ευρωπαϊκή ήττα η ομάδα την γνώρισε φέτος με το τελικό 80-54 στην έδρα της Τενερίφης να καλύπτει το +6 που είχε επικρατήσει ο ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη.

Οι οδυνηρές ήττες
Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται οι ήττες του ΠΑΟΚ από υποδεέστερους αντιπάλους. Πρώτη και χειρότερη είναι αυτή από τον Φάρο στο Κερατσίνι για τον ημιτελικό του κυπέλλου Ελλάδος. Ο ΠΑΟΚ αγωνίστηκε στην έδρα της πρωτοπόρου ομάδας της Α2 κατηγορίας με 69-65 κι έχασε μοναδική ευκαιρία να παίξει στον τελικό του θεσμού μετά από 17 χρόνια. Αυτή η ήττα, «στιγμάτισε» και την πορεία του στην ομάδα…

Σε αγώνες πρωταθλήματος ξεχωρίζουν οι δύο φετινές ήττες στις έδρες των νεοφώτιστων. Ο λόγος για την Δόξα Λευκάδας και την Κύμη από τις οποίες η ομάδα του Σούλη γνώρισε ισάριθμες ήττες. Στα ίδια πλαίσια είναι κι η περσινή εντός έδρας ήττα από το Λαύριο Παλατάκι. Οδυνηρές ήττες-αποκλεισμός ήταν οι δύο από το Ρέθυμνο την σεζόν 2012-2013 με την ομάδα να χάνει έχοντας πλεονέκτημα έδρας με 0-2 (71-75, 88-63) την προημιτελική σειρά από τους Κρητικούς και να καταλαμβάνει την 5η θέση.

Η χαμένη ευκαιρία για ένα τρόπαιο
Τη σεζόν 2014-2015 ο ΠΑΟΚ κληρώθηκε ν’ αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό για την ημιτελική φάση του κυπέλλου σε νοκ-αουτ παιχνίδι που θα γινόταν στο Παλατάκι. Μάλιστα δύο μήνες πριν η ομάδα του Μαρκόπουλου έχει επικρατήσει με 71-54 του ΠΑΟ σε μια χρονιά που ομολογουμένως ήταν η χειρότερη των πράσινων. Η πρόκριση θα είχε ακόμη μεγαλύτερη σημασία καθώς στον τελικό περίμενε το νικητή ο Απόλλων Πατρών.

Ουσιαστικά ο Μαρκόπουλος είχε την ευκαιρία να συνδέσει το όνομά του με ακόμη έναν τίτλο του συλλόγου. Ο ΠΑΟΚ αγωνίστηκε σ’ ένα κατάμεστο Παλατάκι και παρά το γεγονός πως κυνηγούσε το σκορ σε όλο το παιχνίδι κατάφερε να ισοφαρίσει με κινηματογραφικό τρόπο 4 δευτερόλεπτα πριν το τέλος. Δεν κατάφερε όμως να στείλει το παιχνίδι στην παράταση καθώς το buzzer beater τρίποντο του Γιάνκοβιτς ”πάγωσε” την PAOK Sports Arena κι απογοήτευσε βαθιά τον κόσμο της ομάδας, που είχε πιστέψει σ’ ένα τρόπαιο μετά από πάρα πολλά χρόνια.

Η υπόθεση Ολυμπιακός
Τον Οκτώβριο του 2014, ο Μαρκόπουλος έφτασε ένα βήμα πριν τον Ολυμπιακό. Ο ΠΑΟΚ είχε γίνει άνω-κάτω τότε, η κουβέντα με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο, όχι μόνο είχε γίνει, αλλά είχε υπάρξει και προφορική συμφωνία, ωστόσο τελευταία στιγμής, τα δεδομένα άλλαξαν. Ο Μαρκόπουλος δεν είχε πάρει τη συγκατάθεση της ΚΑΕ τότε και τελικά αποφάσισε να παραμείνει. Μάλιστα, λίγες μέρες μετά, σε εκείνο το παιχνίδι με τη Ζιελόνα Γκόρα, ο Ιβάν Σαββίδης που ήταν στο γήπεδο, τον είχε αγκαλιάσει και του είχε πει να μην ανησυχεί γιατί ο ίδιος ήταν εκεί. Βέβαια, δεν άλλαξε κάτι και πολύ στο οικονομικό κομμάτι του ΠΑΟΚ από τότε…