Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΟΛΚΑ

Προφανώς και η κουβέντα περιστρέφεται γύρω από το ροτέισον του Φερέιρα. Εγώ ήμουν υπέρ των αλλαγών. Όχι τόσο τραβηγμένα, αλλά υπέρ. Η κεντρική ιδέα του Φερέιρα προφανώς και είναι πως παίκτης του ρόστερ πρέπει να αγωνίζεται και να κερδίζει ομάδες σαν του Βόλου. Αυτό βέβαια που αφήνω στην άκρη και το κρατάω για το μέλλον, είναι το κίνητρο της τραβηγμένης επιλογής Φερέιρα. Η αλήθεια είναι πως σε αυτό το κομμάτι δεν του έχω εμπιστοσύνη. Τον έχω πιάσει ουκ ολίγες φορές να στέλνει μηνύματα μέσα από τις επιλογές του.

Ότι και να έκανε ο Φερέιρα, ο ΠΑΟΚ μπορούσε να κερδίσει. Δεν κέρδισε γιατί δεν πέτυχε γκολ στις πολλές φάσεις που δημιούργησε. Απλά αυτό που ξεχνάμε – όχι όλοι – είναι πως στην εποχή του εξορθολογισμού στα οικονομικά, στην εποχή της επιλογής του κλαμπ να απομακρύνει είτε από την ομάδα, είτε από το γκρουπ παίκτες με παραστάσεις, στην εποχή της ανάδειξης των δικών του ποδοσφαιρικών προϊόντων, θα υπάρξουν τέτοιες βραδιές. Και μάλιστα πολλές.

Δεν έχω το δικαίωμα προσωπικά να απαιτήσω από κανέναν Τζόλη ή Κούτσια να πάρουν πάνω τους το πρότζεκτ και παράλληλα τις αμαρτίες του παρελθόντος.

Το θέμα λοιπόν είναι απλό. Σε αυτή την εποχή της μετάβασης, έτσι όπως είναι σήμερα διαμορφωμένο το ρόστερ, δεν υπάρχουν πιθανότητες κατάκτησης του πρωταθλήματος. Ο μόνος λόγος να αλλάξει αυτό, είναι να ενταχθούν δύο – τρεις τόπ ποδοσφαιριστές μετά από μία ενδεχόμενη πρόκριση της ομάδας την Τετάρτη. Αλλά αυτή η προσέγγιση είναι η μελλοντική. Εδώ γράφουμε για το σήμερα.

Πολλοί παρασύρθηκαν από τις μεγάλες βραδιές με Μπεσίκτας και Μπενφίκα. Βεβαίως και η ομάδα απέδειξε πως είναι ικανή να το πετύχει αυτό. Όμως υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος, πίσω από τους αγώνες με Ατρόμητο και Βόλο.

Σε αυτή την εποχή της μετάβασης, σήμερα έπρεπε να παίξουν ο Τσόλακ με τον Ουαγκέ για να πάρουν αγωνιστικό ρυθμό με τη νέα τους ομάδα ενόψει Τετάρτης, έπρεπε να προφυλαχτούν οι αναντικατάστατοι Καντουρί – Γιαννούλης – Ζίφκοβιτς.

Το ότι χρησιμοποιήθηκαν και ο Νινούα και ο Περέιρα, προφανώς ήταν και το μήνυμα του Φερέιρα πως αυτούς έχει. Και αν ο Γεωργιανός στο δημιουργικό κομμάτι ήταν σημαντικός, συνολικά ως ποδοσφαιριστής – αθλητής, πρέπει να πάει στα πιτς, να δουλευτεί, να πλακωθεί στα βάρη και να επιστρέψει όντας ολοκληρωμένος.

Γενικά ο ρεαλισμός μόνο καλό κάνει, γιατί ηρεμεί την ψυχή σου. Αυτή η ομάδα πρέπει να βοηθηθεί απ όλους μας όσο γίνεται. Προφανώς είναι ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο, γιατί και ταλέντο έχει και μικρές ηλικίας. Σήμερα ξεκίνησαν οι Μιχάι 21, Ουαγκέ 21, Νινούα 21, Περέιρα 21, Βρακάς 20 και μπήκε ο Τζόλης στα 18 του και ο Κούτσιας στα 16 του.

Ο ρεαλισμός λοιπόν μας βοηθά να κατανοήσουμε πως ο ΠΑΟΚ σήμερα είναι σε μία διαδικασία εξέλιξης. Σίγουρα θα ήταν καλό για αυτόν να έχει περισσότερα παιδιά με παραστάσεις για να μειωθούν τα σκαμπανεβάσματα, όμως η επιλογή του κλαμπ μέχρι σήμερα είναι η αντίθετη. Και προφανώς έχει τους λόγους του. Το λάθος είναι πως απλά θα μπορούσε να πει, αυτά που γράφω παραπάνω.

Εμείς ΠΑΟΚ θα είμαστε και σε αυτή την διαδικασία. Εμένα μου αρέσει αυτό που γίνεται και θα το υποστηρίξω όσο μπορώ εφόσον προχωρά με ποδοσφαιρικό ορθολογισμό και ειλικρίνεια.

Την Τετάρτη, σε παιχνίδι που ο ΠΑΟΚ θα έχει όλα τα όπλα του διαθέσιμα, είναι η ευκαιρία να δούμε το άλλο πρόσωπο. Και για την διαδικασία εξέλιξης, η είσοδος στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ είναι ένα τεράστιο βήμα προς τον στόχο.

Κλείνοντας, θα ήθελα να καταγράψω πως ο διαιτητής Φωτιάς δεν θα γίνει ποτέ σημείο θετικής αναφοράς, όσο ανέχεται τα καραγκιοζλίκια ομάδων που θέλουν να παίξουν με τον χρόνο τόσο χυδαία όσο οι παίκτες του Βόλου σήμερα.

Περιμένω τον καθαρό χρόνο ποδοσφαίρου για να στοιχειοθετήσω αυτό που γράφω, απλά οι διαιτητές θα πρέπει να κατανοήσουν επιτέλους πως βρίσκονται εκεί για να υποστηρίξουν το ποδόσφαιρο. Όχι τα καραγκιοζλίκια του κάθε απίθανου.