Θεωρούσα δεδομένο ότι η πολυπόθητη «κούπα», ακόμα κι αν δε φανταζόμουν με τίποτα πως ο ΠΑΟΚ μπορούσε να είναι τόσο κακός στα πλέι οφ απέναντι στους συγκεκριμένους αντιπάλους, θα έδινε στον «Δικέφαλο» για πρώτη φορά στην εποχή Σαββίδη το πλεονέκτημα να ξεκινήσει μία σεζόν με τον ίδιο τεχνικό διευθυντή και προπονητή που τελείωσε την προηγούμενη.

Σε εκείνο το μπλογκ μου μάλιστα, πήγα και λίγο παραπέρα την παραπάνω εκτίμηση, υποστηρίζοντας (κάτι που πιστεύω και σήμερα) πως η διατήρηση των Μίχελ και Ίβιτς έδινε προβάδισμα στον ΠΑΟΚ έναντι των αντιπάλων του, στην αφετηρία διεκδίκησης του τίτλου του πρωταθλητή για την επόμενη χρονιά.

Στη ζωή κανείς δεν μπορεί να κάνει σχέδια και από ό,τι φαίνεται σπάνια μπορεί να κάνει με βεβαιότητα, όπως η δική μου, κι εκτιμήσεις, ειδικά όταν έχει ρόλο παρατηρητή και δε συμμετέχει στη λήψη των αποφάσεων.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, αύριο αναμένεται να οριστικοποιηθεί το «διαζύγιο» του ΠΑΟΚ με τον Βλάνταν Ίβιτς. Πως έφτασαν οι «ασπρόμαυροι» σε αυτή τη ρήξη;

Παρότι κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα στους λόγους που φέρνουν τη συγκεκριμένη εξέλιξη, νομίζω πως για την καθεμία από τις δύο πλευρές είναι συγκεκριμένοι.

Από τη μία ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ, ο οποίος είδε το αγωνιστικό τμήμα να αδυνατεί να δώσει απαντήσεις μέσα στο γήπεδο στα πλέι οφ, για τον πόλεμο που δέχτηκε ο σύλλογος κι εκείνος προσωπικά με αφορμή τη «ρετσινιά» της εύνοιας της διαιτησίας.

Ο Σαββίδης θεωρεί δηλαδή ότι η ίδια η ομάδα, παρότι είχε πολύ πιο πλουσιοπάροχο ρόστερ (το οποίο ήταν συγκριτικό της πλεονέκτημα σε αγώνες Τετάρτη-Κυριακή) από τους βασικούς της ανταγωνιστές στα φετινά πλέι οφ και δούλευε σε ένα περιβάλλον που δεν της έλειπε το παραμικρό, δεν μπόρεσε να βάλει πλάτη στον «πόλεμο» που μαίνεται με την… υδροκέφαλη Αθήνα, η οποία έχει συνηθίσει τον ΠΑΟΚ «φτωχό συγγενή» κι όχι «βασικό αντίπαλο» και «διεκδικητή τίτλων» επί ίσοις όροις.

Στους παραπάνω αγωνιστικούς προβληματισμούς με αποδέκτη τον προπονητή Ίβιτς, οι τάσεις φυγής του Σέρβου με αφορμή τις απειλές που επικαλέστηκε για τον αδερφό του μπορεί να αύξησαν ακόμα περισσότερο την αμφισβήτηση του μεγαλομετόχου γύρω από το πρόσωπο του.

Μία αμφισβήτηση που αφορά δύο ερωτήσεις. «Μήπως δεν μπορεί να αντέξει ο Ίβιτς την τόσο μεγάλη πίεση στον «πόλεμο» που έχει ανοίξει ο ΠΑΟΚ;», «Μπορεί με τον Ίβιτς να πάρει ο ΠΑΟΚ πρωτάθλημα;».

Από την άλλη πλευρά, υπάρχει η αλήθεια του προπονητή.

Ο Σέρβος θεωρεί ότι δε στηρίχτηκε στον βαθμό που έπρεπε και με εξαίρεση τη βοήθεια που είχε από τον Λούμπος Μίχελ δε θεωρεί ότι η πλευρά του μεγαλομετόχου του ΠΑΟΚ του στάθηκε στα δύσκολα.

Ένιωθε την καρέκλα του να «τρίζει» και έβλεπε διοικητικά συμβούλια ωρών μετά από ανεπιτυχή αποτελέσματα, νιώθοντας ότι δεν υπάρχει πλήρης εμπιστοσύνη στη δουλειά του, με το γυαλί στις σχέσεις του με τον Σαββίδη να έχει… ραγίσει μετά την επιτυχία του Κυπέλλου.

Παρότι στις περισσότερες περιπτώσεις μέχρι σήμερα ασκούσα κριτική τον Σαββίδη για τον παρορμητικό και πολλές φορές ακατανόητο τρόπο με τον οποίο παίρνει αποφάσεις που αφορούν το αγωνιστικό τμήμα, στην παραπάνω κόντρα θεωρώ ότι έχει περισσότερα και πιο απτά επιχειρήματα.

Εμένα προσωπικά το γενικόλογο «δε με στήριξαν» του Ίβιτς που εξηγεί τις τάσεις φυγής του δεν μπορεί να υφίσταται σε μία χρονιά την οποία στις δύο αρκετά μεγάλες (σε διάρκεια μέσα στη σεζόν) αγωνιστικές κρίσεις του ΠΑΟΚ δε δέχτηκε πίεση, σε μία σεζόν που μετά από προσπάθεια της διοίκησης του «Δικεφάλου» για ισονομία στο ελληνικό ποδόσφαιρο, η διαιτησία βελτιώθηκε (σε μεγάλο διάστημα της σεζόν με εξαίρεση την εποχή Βασσάρα και το τέλος της χρονιάς) και λάθη γινόντουσαν πλέον για όλους.

Η παραπάνω, ωστόσο, κουβέντα για το δίκιο του καθενός δεν πρέπει και δεν αφορά τον ΠΑΟΚ.

Η… ζημιά και φέτος για τον «Δικέφαλο» έγινε.

Ακόμα και αν διαφωνώ με την… αλήθεια του Ίβιτς, ή για την ακρίβεια συμφωνώ περισσότερο με αυτή του Ιβάν, πιστεύω ότι λόγω των παθογενειών του οργανισμού του ΠΑΟΚ στην εποχή Σαββίδη δύσκολα μπορεί ο οποιοσδήποτε να υποστηρίξει με σιγουριά ότι ο επόμενος προπονητής του «Δικεφάλου» θα έχει περισσότερος πιθανότητες να πάρει το πρωτάθλημα από αυτόν που φεύγει.

Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος κι αυτόν έχει θέσει ως προτεραιότητα ο μεγαλομέτοχος.

Η συνέχεια στην καθημερινότητα μίας ομάδας είναι το παν κι ο ΠΑΟΚ που αλλάζει και φέτος προπονητή επιλέγει να κλονίσει αυτό το «μυστικό» των επιτυχιών.

Για να το πάμε όμως και λίγο παρακάτω. Υπάρχει κανείς που βάσει των προηγούμενων επιλογών προπονητή στην εποχή Σαββίδη είναι σίγουρος ή έστω αισιόδοξος ότι μπορεί ο επόμενος να είναι καλύτερος από αυτόν που φεύγει;

Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι είναι εύκολο αρχικά να πείσεις έναν εγνωσμένης αξίας ξένο προπονητή να έρθει να δουλέψει στον ΠΑΟΚ ενώ του έχεις βάλει το μαχαίρι στο λαιμό και του έχεις ξεκαθαρίσει πως αν στην πρώτη του σεζόν δεν πάρει το πρωτάθλημα θα φύγει ως αποτυχημένος;

Βάζει κανείς στο χέρι του στη φωτιά για τη διάθεση, κυρίως του μεγαλομετόχου που λαμβάνει τις αποφάσεις και εν συνεχεία του κόσμο που η άποψη του στον ΠΑΟΚ μετράει και πάντα θα μετράει, να κάνουν την υπομονή δίνοντας στον νέο τεχνικό πίστωση χρόνου και διάστημα προσαρμογής;

Μπορεί κανείς να είναι βέβαιος ότι το «έγκλημα» των προηγούμενων καλοκαιριών να γκρεμίζει ο ΠΑΟΚ την ομάδα της σεζόν που τελειώνει και να «χτίζει» την επόμενη από την αρχή δε θα επαναληφθεί και φέτος αν ο νέος προπονητής ζητήσει παραπάνω μεταγραφές από αυτές που υπολογίζει σήμερα ως βασικές ανάγκες του πρότζεκτ ο Μίχελ;

Οι ερωτήσεις είναι πολλές παραπάνω και δύσκολα κανείς μπορεί να τις απαντήσει με σιγουριά.

Κι αυτή η έλλειψη σιγουριάς είναι που στοιχίζει στον ΠΑΟΚ, ο οποίος μπαίνει σε ακόμα ένα καλοκαίρι με πολλά ερωτηματικά που του στερούν το πλεονέκτημα που μπορεί να είχε αποκτήσει από την… προίκα της σεζόν που προηγήθηκε, έχοντας μπροστά του τη «μάχη» για τον τίτλο του ελληνικού πρωταθλήματος.

Υ.Γ. Από τη στιγμή που ο Σαββίδης διαλέγει τη ρήξη στο θέμα Ίβιτς και προχωρά σε αντικατάσταση του Σέρβου τεχνικού, η επιλογή του αναφορικά με το προφίλ του επόμενου πρέπει να είναι πολύ συγκεκριμένη. Όταν θέλεις να χτυπήσεις το πρωτάθλημα δε ρισκάρεις και κάνεις τα πάντα για να έρθεις πιο κοντά στον στόχο σου. Ο ΠΑΟΚ που δε συνεχίζει με τον άπειρο, αλλά φέρελπι και δουλευταρά Ίβιτς που ήξερε καλά το κλαμπ και την ελληνική πραγματικότητα, είναι υποχρεωμένος να κινηθεί για την απόκτηση ενός πολύπειρου στον πρωταθλητισμό και εγνωσμένης αξίας, έμπειρου και νομοτελειακά ακριβού προπονητή. Ο στόχος πλέον από τη στιγμή που η «ζημιά» έγινε, είναι να περιοριστούν οι απώλειες.