Ο ΠΑΟΚ και ο Παναθηναϊκός ετοιμάζονται για ακόμα έναν τελικό μετά το 2014 και οι παίκτες των δύο ομάδων δεν μπορούν να σκέφτονται κάτι περισσότερο ή κάτι λιγότερο από τον τίτλο το βράδυ του Σαββάτου στο ΟΑΚΑ. Ο ΠΑΟΚ εδώ και χρόνια όχι μόνο έχει πάρει πρωτάθλημα και είναι η μοναδική ομάδα που μπορεί να κοντράρει τον Ολυμπιακό, έχει πάρει και τον “αέρα” των τελικών και του κυπέλλου Ελλάδας γενικότερα. Από το 2017 και μετά έχει 4+1 συμμετοχές σε τελικούς, έχει κατακτήσει 4 τρόπαια και το 5ο θα κριθεί σε μερικά 24ωρα. 

Ο ΠΑΟΚ με αρχηγό τον Αντρέ Βιεϊρίνια και δίπλα του παίκτες ο Κρέσπο και ο Πασχαλάκης είναι μαθημένος σε τέτοιους τελικούς, σε μεγάλα παιχνίδια που κρίνουν στόχους, αλλά παρόλα αυτά, όλοι οι παίκτες του Ραζβάν Λουτσέσκου δείχνουν ακόμα διψασμένοι και έτοιμοι για διακρίσεις, κάτι που συμβαίνει και από την πλευρά του Παναθηναϊκού, τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Οι “πράσινοι” μπορεί να μην έχουν την πορεία της προηγούμενης δεκαετίας, αλλά μετά από χρόνια είναι και πάλι σε ένα επίπεδο που απαγορεύεται από τον καθένα μέσα στο ποδόσφαιρο να τους υποτιμήσει, πολύ περισσότερο, καθώς μιλάμε και γράφουμε για μία ξεχωριστή αναμέτρηση και όχι κάποια σειρά αγώνων σε ένα τουρνουά. 

Μέσα όμως στο ρόστερ του Ραζβάν Λουτσέσκου υπάρχουν παίκτες που είναι έτοιμοι για τέτοια μεγάλα παιχνίδια, έχουν παίξει πολλούς και συνεχόμενους τελικούς στην Ελλάδα, έχουν εμπειρίες από παιχνίδια σε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, αλλά και παίκτες που είτε έχουν λίγους τίτλους, είτε θέλουν να αποκτήσουν το πρώτο του μετάλλιο, είτε δεν έχουν παίξει ακόμα στην καριέρα τους έναν τελικό. 

Αρχικά από την κουβέντα πρέπει να εξαιρεθούν όλοι οι παίκτες του ΠΑΟΚ που ήταν στην ομάδα και τη σεζόν 2018-19, όταν ο ΠΑΟΚ κατέκτησε αήττητος το πρωτάθλημα και πήρε το κύπελλο στον τελικό με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ (πάλι εκεί). Έτσι πέρα από τη “σειρά” Κρέσπο και Βαρέλα που έχουν πάρει με τον ΠΑΟΚ 4 κύπελλα ο καθένας και 1 πρωτάθλημα, ο Δικέφαλος έχει τον Ζίβκο Ζίβκοβιτς στο τέρμα που ήταν και στην περσινή ομάδα, αλλά έχει κατακτήσει 3 πρωταθλήματα και 3 κύπελλα με την Παρτιζάν Βελιγραδίου. Από την άλλη μεριά ο Σίντκλεϊ πέρσι ήταν στη Ντιναμό Κιέβου που έκανε το νταμπλ στην Ουκρανία, ο Μιτρίτσα έχει κερδίσει ένα κύπελλο Ρουμανίας με την Κραϊόβα, ο Τσόλακ το πρωτάθλημα Σουηδίας με την Μάλμε την περσινή σεζόν, ενώ και ο Ολιβέιρα έχει ένα τρόπαιο με την Μπενφίκα στα ξεκινήματα της καριέρας του πριν φύγει εκτός Πορτογαλίας, χωρίς όμως να έχει σημαντική συμμετοχή στην πορεία της ομάδας του. Στο υπόλοιπο ρόστερ, ο Ντόουγκλας Αουγκούστο, ο Σβαμπ, ο Μιχάι, ο Τσιγγάρας, ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς και ο Μουργκ, ήταν και αυτοί στο περσινό κύπελλο, αλλά υπάρχουν και παίκτες που δεν έχουν γευτεί την χαρά της κατάκτησης ενός τροπαίου και ειδικότερα σε έναν τελικό που μπορεί να σημαίνει πολλά. 

Αυτοί οι παίκτες είναι κυρίως αυτοί που ήρθαν φέτος στην ομάδα. Ο Σίντκλεϊ, ο Ολιβέιρα και ο Μιτρίτσα μπορεί να έχουν πάρει 1-2 τρόπαια, αλλά και αυτοί είτε δεν έχουν μεγάλες εμπειρίες σε τελικούς (Σίντκλεϊ και Ολιβέιρα), είτε δεν μπόρεσαν να παίξουν σε περισσότερους τελικούς (Μιτρίτσα). Παρόλα αυτά παίκτες όπως ο Κούρτιτς, ο Σάστρε, ο Φελίπε Σοάρες και ο Τέιλορ, όχι μόνο δεν έχουν κατακτήσει τρόπαιο, αλλά δεν ξέρουν και από τελικούς, ούτε και σαν αντίπαλοι. Και μπορεί οι νεαροί Σάστρε και Σοάρες να είναι λογικό να μην έχουν μεγάλες εμπειρίες, μπορεί ο Τέιλορ στις ομάδες που αγωνίστηκε να μην ήταν κοντά σε κάποιο τελικό ή κάποιο τρόπαιο, αλλά ο Κούρτιτς με μία μεγάλη καριέρα στην Ιταλία και σε καλές ομάδες αυτής (Φιορεντίνα, Αταλάντα), δεν είχε την τύχη να παίξει σε έναν τελικό ή να φτάσει κοντά σε κάποιο τρόπαιο. 

Από την άλλη μεριά ο Παναθηναϊκός στο ρόστερ του, έχει έναν παίκτη που να ξέρει καλά από πρωταθλητισμό, τρόπαια και τελικούς και αυτός δεν είναι άλλος από τον Μαουρίτσιο. Ο Βραζιλιάνος μέσος είτε σαν παίκτης της Ζενίτ, είτε μετά του ΠΑΟΚ, έχει κατακτήσει 5 τρόπαια στην καριέρα του, περισσότερα από τους άλλους παίκτες της ομάδας της Αθήνας και αυτό δείχνει και την προσωπικότητα του μέσα στο γήπεδο. 

Πέραν του Μαουρίσιο οι περισσότεροι παίκτες του Παναθηναϊκού, είτε δεν έχουν κανένα τίτλο, είτε έχουν διακρίσεις, αλλά όταν ήταν νεότεροι και στις ομάδες που αγωνίζονταν δεν είχαν χρόνο συμμετοχής στα κύπελλα και στα πρωταθλήματα. Για παράδειγμα ο Διούδης έχει ένα πρωτάθλημα Βελγίου με την Κλαμπ Μπριζ, ο Πούγγουρας έχει 2 κύπελλα και αυτός με τον ΠΑΟΚ, ο Ρούμπεν Πέρεθ ήταν στην ομάδα της Ατλέτικο στο Europa League του 2010, αλλά επειδή είχε ξεκινήσει από τις ακαδημίες της ομάδας, ο Αϊτόρ σαν παιδί της Μπαρτσελόνα έχει στο παλμαρέ του το κύπελλο Ισπανίας του 2016, ενώ οι επιθετικοί και μεσοεπιθετικοί του Γιοβάνοβιτς έχουν από μία χρονιά στην καριέρα τους που έκλεισε με κάποιον τίτλο. Ο Λούντκβιστ είχε πάρει το πρωτάθλημα Ολλανδίας με την PSV, ο Καρλίτος το αντίστοιχο της Πολωνίας με την Λέγκια, ο Παλάσιος με την Μπόκα Τζούνιορς, ο Γκατσίνοβιτς το κύπελλο Γερμανίας με την Άιντραχτ το 2018 και αυτό της Σερβίας με τη Νόβισαντ, ενώ φυσικά τις περισσότερες παραστάσεις τις έχει ο Φεντερίκο Μακέντα με την εμπειρία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Premier League, αλλά η αποβολή του στην Τούμπα τον έθεσε εκτός τελικού. 

Με άλλα λόγια οι δύο ομάδες διαφέρουν και σε αυτό τον τομέα, μιας και ο ΠΑΟΚ πέραν από τους δικούς του τίτλος, έχει δημιουργήσει μία ομάδα με μέταλλο και προσωπικότητα στα μεγάλα παιχνίδια όπως ήταν και οι προηγούμενη τελικοί, όπως είναι και η σημερινή αναμέτρηση στο ΟΑΚΑ. Τέλος το μέγεθος της δύναμης του ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια εν Ελλάδι, φαίνεται και από το γεγονός ότι ο Κρέσπο και ο Βαρέλα με 4 κύπελλα και 1 πρωτάθλημα είναι και οι ρέκορντμαν του Δικεφάλου στην ιστορία του, μίας θέση που έχασε και ο Μπίσεσβαρ που πέρσι ήταν δανεικός στον Απόλλωνα Λεμεσού.