Καλά περάσαμε κι αυτό το βράδυ… Ειδικά όσοι ήταν στην Τούμπα και το έζησαν! Όσοι πήγαν και συμμετείχαν ενεργά, με καλή διάθεση. Όπως το προέβλεψα: Στο ματς του ΠΑΟΚ με τον Παναιτωλικό για τη SuperLeague έγινε μία καλή αρχή (11-12 χιλιάδες κόσμος με 8600 εισιτήρια) και χθες ο αριθμός αυξήθηκε, όπως και η θετική ενέργεια για την ομάδα. Η Τούμπα είχε 14-15 χιλιάδες φιλάθλους (10900 εισιτήρια)  που μέχρι την τελευταία φάση έπαιζαν μαζί με τους ποδοσφαιριστές του Λουτσέσκου με στόχο να πάρουν αυτό που βάσει απόδοσης, προσπάθειας και ευκαιριών, δικαιούνταν.

Πέρα από το εκπληκτικό φινάλε, με το μαγικό γκολ του Νάρει και όλη την απίστευτη εναλλαγή συναισθημάτων από τον γκολ Ολιβέιρα και μετά (ούτε το μπάσκετ δεν μπορεί να χαρίσει τέτοιο… εναλλάξ) που θεωρώ ότι ως στιγμή θα σημαδέψει θετικά όλη τη σεζόν του ΠΑΟΚ και θα βοηθήσει τα μέγιστα στη νοοτροπία και την αυτοπεποίθηση της ομάδας, θέλω να επιμείνω στην άποψή μου για τον ΠΑΟΚ και την εικόνα του:

Η ομάδα του Λουτσέσκου δουλεύει και παρά τις πολύ μεγάλες αλλαγές και την ανανέωση, έχει ήδη συγκεκριμένες αρχές στο παιχνίδι της. Φαίνεται η προσπάθεια στη δημιουργία, ενώ μόνο όποιος δε νιώθει καθόλου δεν αντιλαμβάνεται πόσο επιμένει ο ΠΑΟΚ στο repress για την οργανωμένη επιθετική άμυνα που στόχο έχει την άμεση ανάκτηση της μπάλας όταν αυτή την κερδίζει ο αντίπαλος.  Όταν μια ομάδα δουλεύει καλά στο τακτικό κομμάτι (τις συντονισμένες κινήσεις όλων των παικτών είτε έχουν την μπάλα, είτε δεν την έχουν) τότε τα καταφέρνει ΜΕΧΡΙ τα 16 μέτρα από το αντίπαλο τέρμα. Από εκεί και μετά, στην τελική ενέργεια, ΜΕΤΡΑΕΙ μόνο ή σχεδόν αποκλειστικά, η ποιότητα των παικτών. Και αυτή ΔΕΝ δουλεύεται. Αποκτάται. Αγοράζεται… Είναι κρίμα να χάνει πράγματα ο ΠΑΟΚ από αυτό το έλλειμμα που φωνάζει εδώ και πολλούς μήνες. Δεν γίνεται να υπάρχουν τόσοι πολλοί που ΔΕΝ βλέπουν ότι η ομάδα έχει σχέδια και πολλούς τρόπους να δημιουργήσει μεγάλες φάσεις. Η τελική ενέργεια είναι κακή και εκεί χαλάνε τα πάντα. (Προφανώς και σε πιο δύσκολα ματς, όλα τα παραπάνω θα χρειάζονται σε μεγαλύτερο βαθμό. Τότε βέβαια, αν ο ΠΑΟΚ συνεχίζει να κερδίζει, θα υπάρχει και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση).

Ο ΠΑΟΚ δούλεψε πάρα πολύ καλά σε μεγάλο διάστημα του αγώνα με τον Ατρόμητο, ειδικά στο εξαιρετικό πρώτο ημίωρο. Αφού εκεί δεν έγινε το 2-0 ή το 3-0 σε περιπτώσεις που έλειπε το… ποιοτικό κλικ, εκεί άρχισε και πάλι να πέφτει η αυτοπεποίθηση. Το δεύτερο ημίχρονο δεν ήταν τόσο καλό, αλλά και πάλι ΜΟΝΟ ο ΠΑΟΚ είχε μεγάλες στιγμές. Μέχρι και το γκολ Ολιβέιρα που δεν μέτρησε.

Μετά… όλα ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενα. Και ποιος δεν φοβήθηκε το 1-1 όταν νωρίτερα χάθηκαν τόσες ευκαιρίες; Η τελευταία στιγμή του Νάρει ήρθε απλά ως επιβράβευση σε όλους εκείνους που ειδικά μέσα στο γήπεδο, ακόμη και στο 1-1 έβγαζαν θετική διάθεση για την προσπάθεια των παικτών.

* Πόσο βέβαιο ήταν ότι θα έτρωγε και πάλι γκολ ο ΠΑΟΚ από πρώην… Το γκολ Τζοβάρα ήταν τόσο πιθανό, όσο η στραβή του Σάστρε που ήταν ο προσωπικός του αντίπαλος…

* Ο Λάμπρου θα έβρισκε μία ομάδα στο τέλος των μεταγραφών. Την βρήκε και τώρα περιμένουμε πόσα γκολ θα βάλει για να τον αναπολούμε όπως τόσους άλλους. Μακάρι να τα καταφέρει. Όσον αφορά τον Τσιγγάρα η κινητικότητα από πλευράς του φέρνει πρόταση από την Τουλούζ, κάτι που αποκάλυψε νωρίτερα στο PAOK24 η Αγάπη Γαβριηλίδου. 

Όπως πάντα, οι υπόλοιποι δρομολογούν εξελίξεις και ο Σαββίδης παίρνει τις αποφάσεις. Πέρσι τον κράτησε, ενώ ήταν έτοιμος για Ατρόμητο. Φέτος, θα δούμε… Είτε φύγει, είτε μείνει, ο ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να παίρνει τις καλύτερες αποφάσεις για τα περιουσιακά του στοιχεία. Με αγωνιστικά, αλλά και οικονομικά κριτήρια.  Όταν ληφθούν όλες οι αποφάσεις θα τις σχολιάσουμε καλύτερα γιατί ο ΠΑΟΚ έχει ακόμη αρκετά ανοικτά ζητήματα.

* Εδώ και καιρό γράφω και λέω ότι ο ΠΑΟΚ θα στηριχθεί στη δουλειά του προπονητή. Αυτό είναι και το κύριο πλεονέκτημά του. Η διαφορά μίας ομάδας που δουλεύει και έχει αρχές σε σχέση με ομάδα που απλά παίζει βάσει του ταλέντου παικτών, είναι ο ΠΑΟΚ με τον Άρη. Φαίνονταν τόσο πολύ. Το εκπληκτικό (κατά την άποψή μου) είναι ότι ο Άρης αυτή την περίοδο –ίσως και να- έχει πιο ποιοτικούς επιθετικούς και μεσοεπιθετικούς από τον ΠΑΟΚ! Δεν έχει ομάδα όμως. Χάνουν την μπάλα και χάνονται. Ένα σκορποχώρι… Ο ΠΑΟΚ δουλεύει ωραία, έχει αρχές, χτίζει σωστές επιθέσεις, όταν χάνει μπάλα κάνει εξαιρετική προσπάθεια για άμεση ανάκτηση, με repress ή όχι δημιουργεί μεγάλες φάσεις, προστατεύει όσο καλύτερα γίνεται την περιοχή του και όλα αυτά είναι σημάδια ΔΟΥΛΕΙΑΣ. Κάπως έτσι όταν ο ένας παίζει με τον Παναιτωλικό δημιουργεί την αίσθηση ότι ο αντίπαλος θα πέσει και όταν παίζει ο άλλος, τότε ο Παναιτωλικός φαίνεται ότι θα διεκδικήσει την Ευρώπη!  Δυστυχώς, η δουλειά στα τελευταία 15 μέτρα μετράει λιγότερο. Εκεί, κυριαρχεί η ποιότητα και αυτή αγοράζεται… Χωρίς αυτή και με τόσες χαμένες ευκαιρίες όλα μειώνονται.

Αυτό περιμένουμε, για να διορθωθεί σε ένα ποσοστό η αποτελεσματικότητα της ομάδας.