Του Γιάννη Παρασκευαΐδη

Η σοβαρή δουλειά στον «ασπρόμαυρο» Ερασιτέχνη συνεχίζεται με σταθερές βάσεις τα τελευταία χρόνια, κάτι που φαίνεται από το γεγονός πως όλα τα τμήματα καταφέρνουν να ξεχωρίσουν. Μπορεί σε κάποια να υπάρχει μεγάλη διαφορά σε σχέση με τους αντιπάλους, ωστόσο κανένα τμήμα του ΠΑΟΚ δεν… «φυτοζωεί».

Ας τα πάρουμε ένα… ένα!

Στο βόλεϊ, ο Δικέφαλος έχει καταφέρει να κατακτήσει τα δυο τελευταία πρωταθλήματα, το κύπελλο πέρυσι, ενώ και φέτος είναι ένα βήμα για τα τελικά της διοργάνωσης.

Ειδικά φέτος, η ομάδα έχει περάσει τα… πάντα. Είναι μια παγκόσμια πρωτοτυπία το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ φτάνει στα τελικά του βόλεϊ έχοντας χάσει δυο διαγώνιους!

Και αυτό διότι ο Γκόμεζ στάθηκε άτυχος την φετινή χρονιά, ενώ ο Σάσα Στάροβιτς έλειπε από τα δυο πρώτα μεγάλα παιχνίδια, αυτά των ημιτελικών! Μέσα σε όλα αυτά, βγήκαν ακόμα 5-6 τραυματισμοί οι οποίοι ευτυχώς δεν ήταν τόσο σοβαροί.

Το τμήμα έχει καταφέρει να δημιουργήσει το δικό του βολεϊκό κοινό, ενώ για την παρουσία του κόσμου στα μεγάλα παιχνίδια και γενικά σε όλα τα ματς, μιλάνε τα ξένα ειδησεογραφικά σίτε, δεν χρειάζεται να σημειώσουμε κάτι παραπάνω. Για να καταλάβει κανείς, φέτος σε κάθε ματς είχε τουλάχιστον 1000 άτομα. Πριν μερικά χρόνια δεν ήταν ούτε 100!

Πάμε και στο χάντμπολ…

Κατάφερε να πάρει το νταμπλ την χρονιά του 2015, ενώ πέρυσι «πλήρωσε» την ανεπάντεχη εντός έδρας ήττα στα πλέι οφ από τον ΔΙΚΕΑ που ήταν αδύναμος τότε, χάνοντας ουσιαστικά το μεγάλο εισιτήριο για τα τελικά της διοργάνωσης. Μπορεί να μην πήρε το τίτλο ωστόσο το τμήμα ήταν μέχρι και την τελευταία στιγμή στο κυνήγι του στόχου ενώ φέτος μετράει ήδη την κατάκτηση του Κυπέλλου.

Μπροστά του έχει το μεγάλο παιχνίδι με την ΑΕΚ, όπου και οι δυο ομάδες θέλουν τη νίκη για να μην μείνουν εκτός των πλέι οφ.

Η κρισιμότητα του αγώνα τεράστια και όπως γίνεται αντιληπτό, η Μίκρα θα πρέπει να γίνει… Τούμπα.  Δεν υπάρχουν περιθώρια, καθώς ο Δικέφαλος ακόμη και με ισοπαλία, θα μείνει εκτός.

Η τεράστια πρόκριση στο Final Four του πόλο…

Αν κάνεις έλεγε όταν άρχισε η χρονιά ότι το τμήμα πόλο θα καταφέρει να φτάσει στο Final Four της διοργάνωσης, θα υπήρχαν αρκετοί που θα έλεγαν ότι μας… κοροϊδεύεις.

Η διαφορά με τις άλλες ομάδες εδώ στο μπάτζετ είναι τεράστια.

Πρέπει όμως ο κόσμος να αναλογιστεί κάτι το οποίο ίσως να περνάει απαρατήρητο. Για παράδειγμα, ένας μέτριος αθλητής που μπορεί να αγωνίζεται στην Βουλιαγμένη (τυχαία αναφορά στην ομάδα), μπορεί να παίρνει ελάχιστα όπως 500 ή 700 ευρώ.

Για να έρθει όμως την ίδια ώρα στην Θεσσαλονίκη, το πιο συχνό φαινόμενο είναι ζητάει διπλάσια αλλά ακόμη και… τριπλάσια λεφτά.

Ο ΠΑΟΚ στο εν λόγω τμήμα κάνει τεράστια και σοβαρά βήματα προς τα εμπρός και βασίζεται κυρίως σε παιδιά από τα «σπλάχνα» του.

Κατάφερε να προκριθεί στα ημιτελικά του πρωταθλήματος κερδίζοντας τον Παναθηναϊκό, μια ομάδα με αρκετά μεγαλύτερο μπάτζετ. Επιτυχία που η πλειοψηφία τους προέρχονται από τις ακαδημίες του συλλόγου όπως τονίσαμε και δεν έχουν λάβει ακόμη, την προβολή που δικαιούνται!

Ώρα για την πάλη!

Ένα τμήμα το οποίο δημιουργήθηκε πριν από 17 χρόνια περίπου, με εμπνευστή τον Παναγιώτη Ποικιλίδη. Η σημαντική δουλειά συνεχίζεται με τους ανθρώπους του τμήματος, τον «αιμοδότη» Κώστα Αμοιρίδη, τον πάντα στρατιώτη του ΠΑΟΚ και έφορο της ομάδας Χάρη Μάλλιο αλλά και τον Παναγιώτη Χεριστανίδη.

Τα παιδιά του ΠΑΟΚ κατάφεραν φέτος να κάνουν ακόμα ένα τεράστιο βήμα, καθώς έφεραν τον τίτλο του πρωταθλητή στην Θεσσαλονίκη μετά από περίπου 22 χρόνια!

Όμως, πέρα από την μεγάλη ομάδα που έκανε φανταστική χρονιά, την κατάκτηση του πρωταθλήματος πανηγύρισαν οι παίδες αλλά και το εφηβικό! Ότι και να πει κανείς, είναι απλά… λίγο.

Για το γυναικείο ποδόσφαιρο τι να αναφέρει κάποιος; Ένα τμήμα το οποίο είναι ισόβια πρωταθλητής, με τις αθλήτριες του Δικεφάλου να είναι πάντα στην πρώτη γραμμή και πάντα να δίνουν το κάτι παραπάνω, το οποίο φαίνεται και από τις προσπάθειες που έκαναν στα ευρωπαϊκά παιχνίδια.

Είναι απλά οι καλύτερες και το πόσο οικογένεια είναι το συγκεκριμένο τμήμα, αρκεί να δώσει κανείς ένα από τα απόγευμα του, ώστε να τις παρακολουθήσεις από κοντά.

Μεγάλη προσπάθεια όμως κάνει και το γυναικείο τμήμα του μπάσκετ με τον έφορο Βασίλη Αγγελίδη. Μπορεί ο στόχος του πρωταθλήματος ή του κυπέλλου να είναι για την ώρα μακριά, αλλά όταν γίνονται κινήσεις όπως με την απόκτηση της Λύμουρα, της Μαγαλιού και της Τζένκις, τότε σίγουρα ανεβαίνει το επίπεδο. Αναμφίβολα η φετινή της προσπάθεια ήταν αξιοθαύμαστη και αν είχαν βγει καλύτερα κάποια πράγματα, τώρα θα μιλήσουμε αλλιώς.

Υπάρχει όμως και το γυναικείο βόλεϊ του ΠΑΟΚ, ένα τμήμα που όπως όλα δείχνουν θα μας απασχολήσει πάρα πολύ στο μέλλον. Ξεκίνησε φέτος η προσπάθεια (το μοναδικό τμήμα που εξολοκλήρου έχει κάποιος τα έξοδα, σ.σ. ο Κώστας Αμοιρίδης), όπου οι αθλήτριες του Δικεφάλου κατέκτησαν αήττητες το πρωτάθλημα της Β’ κατηγορίας και πήραν το εισιτήριο της ανόδου για την Α2 αλλάζοντας σελίδα στην ιστορία του τμήματος. Ο στόχος επετεύχθη και τα καλύτερα έρχονται και εδώ!

ΥΓ 1 Το παραπάνω άρθρο δεν έγινε για να φανεί πως ο ΠΑΟΚ είναι καλύτερος σε όλα, έγινε για να αντιληφθεί ο καθένας τη σοβαρή δουλειά που γίνεται σε τμήματα που βρίσκονται παιδιά από τα «σπλάχνα» του συλλόγου. Αθλητές που με τα δεδομένα που υπάρχουν, δεν είναι επαγγελματίες στις περισσότερες περιπτώσεις και σε παιδιά που χρειάζεται να δουλεύουνε παράλληλα για να επιβιώσουν.

ΥΓ 2 Στα παραπάνω αναφέραμε μόνο τα ομαδικά τμήματα, η σοβαρή δουλειά γίνεται όμως σε όλα και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε προπονητές, φροντιστές και γενικά στους ανθρώπους που με πολύ μεράκι κρατάνε ψηλά τον ΠΑΟΚ. Στον στίβο, στην ποδηλασία, στην πυγμαχία, στην κολύμβηση, στο σκάκι, παντού…

ΥΓ 3 Υπάρχουν αρκετά αρνητικά και μέσα στον Ερασιτέχνη ΠΑΟΚ. Είναι λογικό, τίποτα στη ζωή δεν έχει μόνο θετικά. Το θέμα σε αυτά, είναι να μην επαναλαμβάνονται.