Παιχνίδια που ο κάθε ένας θέλει να κερδίσει ό,τι παραπάνω μπορεί από τον άλλο, ποντάροντας στη λεπτομέρεια, στο μομέντουμ, στην κακή ημέρα του αντιπάλου και σίγουρα στην τύχη.

Ο ΠΑΟΚ είχε πολλά από τα παραπάνω, με την τύχη που σπάνια έχει με το μέρος του, να τον στηρίζει πολύ χτες και να σφυρηλατεί το μέταλλο που συνεχίζει να χτίζει εδώ και μήνες ως ομάδα.

Ο «Δικέφαλος» κατόρθωσε παρουσιαζόμενος πολύ μακριά από τη συνηθισμένη αγωνιστική του εικόνα να πάρει το απόλυτο σε ένα παιχνίδι που ήταν για εκείνον «must win», σε ένα πρέπει που δύσκολα όμως μπορείς να ποντάρεις ότι θα ικανοποιηθεί 100%.

Η νίκη στο… σπίτι του αντιπάλου, η επικράτηση απέναντι σε μία ομάδα που ξεφτίλισε πέρυσι το ποδόσφαιρο και με άτακτη φυγή από τον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας πέτυχε μία ζημιά, την οποία φρόντισε με τα… μέσα της να βαφτίσει ηθική, είναι ένα αποτέλεσμα που προκαλεί χαρά, ενθουσιασμό, υπερβολή στις αντιδράσεις.

Όλα αυτά τα συναισθήματα, ωστόσο, αφορούν τους οπαδούς του ΠΑΟΚ. Δε θα πρέπει να απασχολούν την ομάδα.

Η ομάδα χρειάζεται κυνικότητα στην αντιμετώπιση όλων των αποτελεσμάτων, θετικών και αρνητικών. Ωμή πραγματικότητα και αλήθεια.

Τεχνικό τιμ και παίκτες έχουν περάσει με απόλυτη επιτυχία βάσει της αποτελεσματικότητας μία απίστευτα δύσκολη σειρά αγώνων, ωστόσο αυτό δε θα πρέπει να τους θαμπώσει.

Η αγωνιστική εικόνα του ΠΑΟΚ είναι μέτρια τον τελευταίο καιρό.

Μέτρια έως κακή ήταν κατά διαστήματα χτες στο «Καραϊσκάκη».

Η ομάδα δείχνει «σκασμένη», κάτι που εξηγείται πλήρως. Ο προπονητής και οι συνεργάτες του, άλλωστε, έχουν αποδείξει ότι γνωρίζουν τη δουλειά και ξέρουν από διαχείριση.

Ο «Δικέφαλος» πρέπει να κρατήσει την ψυχολογία που του δίνουν οι νίκες και να σκύψει πάνω στις αδυναμίες του που παρουσιάζει τελευταία για να ξαναβρεί το συντομότερο δυνατό τον αγωνιστικό εαυτό του.

 Στο χτεσινό ντέρμπι ο ΠΑΟΚ δεν κρατάει την μπάλα, στο πιο βασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα του παιχνιδιού του, με εξαίρεση τις παγίδες και τα κλεψίματα ψηλά έχει προβληματική ανάπτυξη και δείχνει τρομερή αδυναμία στις στημένες φάσεις.

Μετά από ένα καλοκαίρι που όλος ο οργανισμός «άδειασε» σε μία εξάδα αγώνων με φόντο το όνειρο των ομίλων του Champions League, μία πρόωρη μέσα στη χρονιά αγωνιστική κοιλιά είναι αναμενόμενη για μία ομάδα που ταλαιπωρήθηκε τόσο πολύ στα προκριματικά το καλοκαίρι.

Αυτό, όμως, επαναλαμβάνω για την ίδια την ομάδα, προπονητές και παίκτες, δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελεί άλλοθι.

Ναι, ο ΠΑΟΚ κέρδισε τον Ολυμπιακό, αλλά η εικόνα του, ειδικά στο τελευταίο 20λεπτο χτες, αν συνεχιστεί, αν επαναληφθεί, δε θα του αφήνει περιθώρια για πολλές ακόμα νίκες σε μεγάλα παιχνίδια.

Κίνδυνος αν η ομάδα δεν κοιταχτεί πραγματικά στον καθρέφτη και δεν ψάξει σταδιακά τη βελτίωση υπάρχει και κόντρα στους θεωρητικά πιο εύκολους αντιπάλους.

Το παιχνίδι του Κυπέλλου με τον Άρη είναι φωτεινό παράδειγμα, πέρα από το εκτεταμένο ροτέισον σε εκείνον τον αγώνα που επηρέασε την εικόνα του συνόλου.

Ο ΠΑΟΚ πέτυχε ένα τρομερό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα, έφυγε με το απόλυτο από σειρά απαιτητικών αγώνων, αλλά την 5η αγωνιστική μόνο κάποιος αφελής πανηγυρίζει με φόντο τον τίτλο.

Η «μάχη» θα είναι μεγάλη, διαρκής και χρειάζεται μυαλό, συγκέντρωση και αφοσίωση στον στόχο ως το φινάλε.

Είναι βέβαιο ότι ο ΠΑΟΚ θα βρει σταδιακά το καλό του αγωνιστικό πρόσωπο και θα παίξει βάσει των σπουδαίων δυνατοτήτων του ρόστερ του.

Ωστόσο, για να τα καταφέρει πρέπει να ξέρει ως ομάδα να βλέπει την πραγματική εικόνα και όχι τη μεγεθυμένη στον καθρέφτη των (θετικών) αποτελεσμάτων.