Η πρότερη εικόνα του Παναθηναϊκού, προ Τούμπας δηλαδή, ήταν αυτή που σε συνδυασμό με την άγνοια κινδύνου των νεαρών παικτών του, τον μετέτρεπε σε ένα πολύ επικίνδυνο αντίπαλο.

Επικίνδυνος; Μα σήμερα ήταν ακίνδυνος, θα βιαστούν να πουν οι περισσότεροι.

Ακίνδυνος, άτολμος, μέτριος, αδύναμος. Τόσα κι άλλα τόσα «τέτοια» ήταν σήμερα ο Παναθηναϊκός, αλλά όχι γιατί απλά βρέθηκε σε μία κακή ημέρα, αλλά γιατί ο ΠΑΟΚ ήταν τρομακτικός!

Ναι, η νίκη και οι τρεις βαθμοί είναι τρομερά σπουδαίοι. Όταν μιλάμε για ένα παιχνίδι υψηλού δείκτη δυσκολίας, ακόμα πιο πολύ.

Κι όμως και πάλι για τον ΠΑΟΚ άλλο είναι το πιο σημαντικό.

Η εικόνα των παικτών του «Δικεφάλου» όταν η ομάδα έχει αποφασίσει ότι θέλει πολύ ένα παιχνίδι είναι Α-Π-Ι-Σ-Τ-Ε-Υ-Τ-Η!

Όπως τον περσινό τελικό στο ΟΑΚΑ. Τότε που το διακύβευμα δεν είναι μόνο το προφανές, το τρόπαιο δηλαδή.

Αλλά πολύ περισσότερο η «μάχη» της τιμής, μετά τον ατιμωτικό τρόπο με τον οποίο «κλάπηκε» ένα πρωτάθλημα.

Η αντίδραση των «ασπρόμαυρων» σε εκείνο το ματς απέδειξε πόσο αστεία είναι όλα έχουμε κατά καιρούς γράψει για… σύνδρομο ΟΑΚΑ και για κατάρες.

«Παραμύθια» που κάλυπταν σε πολλές χρονιές (όχι σε όλες) στην προ Σαββίδη εποχή την αγωνιστική ανεπάρκεια της ομάδας και κυρίως την κάκιστη νοοτροπία της.

Γυρνώντας και πάλι στο σημερινό παιχνίδι, οι παίκτες του ΠΑΟΚ νευρίασαν πολύ με το ευρωπαϊκό «στραπάτσο» κόντρα στη Βίντι και όχι μόνο ξύπνησαν κι αντέδρασαν, αλλά απάντησαν με μία τρομακτική πλήρη εμφάνιση που αποδεικνύει για ακόμα μία φορά ότι είναι (τουλάχιστον τη δεδομένη χρονική στιγμή) η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα!

Όταν… αυτοί θέλουν ένα παιχνίδι, δεν υπάρχει αντίπαλος. Κανείς δεν μπορεί να τους κερδίσει κι αν αυτό συμβεί θα είναι 1/10.

«Λύσσα» για πίεση ψηλά, για επικράτηση σε κάθε μονομαχία, για κυριαρχία στη μεσαία γραμμή, για κατοχή μπάλας που «πνίγει» τον αντίπαλο.

Καθαρό μυαλό σε συνδυασμό με ατομική ποιότητα, μείγμα που κάνει ένα καλοδουλεμένο σύνολο χάρμα οφθαλμών.

Ο Σαββίδης «πλήρωσε» ακριβά σε πολλές περιπτώσεις, αλλά επιτέλους αυτό το παραπάνω το εισπράττει με την εικόνα στον αγωνιστικό χώρο.

Λέο Ζαμπά. Τέτοιο τανκ-εξτρέμ δεν είχε ποτέ ο ΠΑΟΚ. Και δεν υπάρχει στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ο… Ζούλιο Μπατίστα του «Δικεφάλου» έχει σωματικά προσόντα και ταλέντο που δύσκολα μπορεί να εγκλωβιστεί στην Ελλάδα.

Αυτός ο Πρίγιοβιτς που είχε την ευλογία να βρει στον δρόμο του έναν προπονητή όπως ο Λουτσέσκου, πόσο Θεέ μου έχει βελτιωθεί στο παιχνίδι από την πλευρά του και για την ομάδα.

Για το σκοράρισμα είναι περιττή πλέον η αναφορά, γιατί μιλάμε για… ένστικτο.

Πίεση ψηλά, δουλειά για να κερδίζει η ομάδα μέτρα ψηλά, «μάχη» σε κάθε φάση για κάθε μπάλα.

Δύο στόπερ που πλέον βρίσκονται και καλύπτονται με κλειστά μάτια, ο Βιεϊρίνια που ξεπερνά μία μέτρια αγωνιστική περίοδο και δείχνει εικόνες κοντά στις δυνατότητες του, ο Μάτος που ακόμα και «σκασμένος» θέλει τόσο πολύ να διακριθεί που δεν τους… βλέπει.

Η αναφορά στον καθένα τους σήμερα είναι έως και μάταιη, καθώς ψάχνουμε με το ζόρι αυτόν που δε διακρίθηκε.

Μόνο μία εξαίρεση πρέπει να γίνει σήμερα κι αυτή δεν είναι άλλη από τον Βέρνμπλουμ.

Η σημερινή εικόνα του με κάνει να βιαστώ και να πω πως μόνο τυχαίο δεν ήταν το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ τον περίμενε ένα ολόκληρο καλοκαίρι.

Ο Σουηδός αρχίζει να βρίσκει τον εαυτό του. Δυναμισμός, μαχητικότητα, περισσότερο (πλέον) τρεξίματα, ηγετική φυσιογνωμία και νοοτροπία νικητή, κάτι που βλέπεις στο μάτι του. Ένα μάτι του… τρελού που μόνιμα γυαλίζει.

Πολλοί σήμερα έκαναν τον παραλληλισμό με έναν άλλο τρομερό χαφ που αγωνιζόταν πριν λίγα χρόνια στον ΠΑΟΚ. Όλοι καταλάβαμε, αλλά θα… δούμε.

Και που και να επιστρέψει και ο Μαουρίσιο. Αυτό το δίδυμο στα χαφ «ψοφάω» να το δω και σας το πα και σε προηγούμενο μπλογκ.

Ο ΠΑΟΚ έδωσε ακόμα μία παράσταση, μετατρέποντας σε κομπάρσο μία καλοδουμένη και πολύ ποιοτική ομάδα που μόνο τυχαία δεν ήταν μέχρι σήμερα αήττητη.

Ο ΠΑΟΚ δείχνει πόσο πολύ θέλει αυτό το πρωτάθλημα. Το ζητούμενο είναι αυτή η «λύσσα» του να έχει διάρκεια. Να μην κάνει… στάσεις.

Ο τίτλος του πρωταθλητή πηγαίνει στον νικητή του μαραθωνίου. Ούτε σε αυτόν που ένα διάστημα ήταν ο καλύτερος, ούτε σε εκείνον που πήρε μεγάλα παιχνίδια. 8η αγωνιστική δεν κέρδισε ΠΟΤΕ και ΚΑΝΕΙΣ τίποτα.

Μετά τον Παναθηναϊκό σειρά έχει ο Ατρόμητος. Και στο Περιστέρι ο ΠΑΟΚ θα… ματώσει για να κερδίσει.

Αλλά θα κερδίσει, αν μπει με τη σημερινή αποφασιστικότητα για τη νίκη.

Υ.Γ. Τι Τούμπα ήταν αυτή σήμερα Θεέ μου. Είναι γνωστό τοις πάσι πώς όταν το γήπεδο δεν είναι ασφυκτικά γεμάτο και έχει λίγο λιγότερο κόσμο τις περισσότερες φορές και η κερκίδα είναι πολύ καλύτερη, πολύ πιο συντονισμένη. Δεν μπερδεύονται τα… κομμάτια, αυτοί που είναι πάντα εκεί, ακόμα και τα πιο δύσκολα και κρύα βράδια. Το σημερινό όμως ήταν πραγματικά κάτι ξεχωριστό. Ασταμάτητη φωνή, «τρέλα» να σπρωχτεί αυτή η ομάδα σε ακόμα μία νίκη, λυσσαλέα προσπάθεια που έμοιαζε λες και οι ΠΑΟΚτσήδες «έπαιζαν» όντως σε αυτό το ντέρμπι.