Στο Αγρίνιο το Σάββατο ζήσαμε αρκετά και μπορεί κάποια από αυτά να τα θυμόμαστε για χρόνια. Εξάλλου αυτή τη χρονιά μαζεύουμε εμπειρίες για… μια ζωή.

Και στο Αγρίνιο λοιπόν, εκεί λίγο πριν ξεκινήσει το παιχνίδι όπου σε μία θύρα υπήρχε εκνευρισμός με τους ΠΑΟΚτσήδες που είχαν αγοράσει εισιτήρια, ήταν μερικοί ντόπιοι (φίλοι του Παναιτωλικού ή άλλων ομάδων) που άρχισαν να αγριεύουν. Έβγαλαν ένα μένος για τον ΠΑΟΚ, για την Μακεδονία και τον κόσμο της ομάδας, ενώ μερικοί από αυτούς άρχισαν τα γνωστά… ελληνικά. Σε μεγάλο μέρος του αγώνα αυτοί οι ίδιοι, είχαν άσχημη συμπεριφορά και μερικοί ψάχνονταν για τον καυγά. (Ειδικά 4-5 πιο νέοι, γι’ αυτό πρέπει να πήγαν στο γήπεδο…).

Το φοβερό με όλους αυτούς (και πολλούς άλλους) είναι ότι με το που ο ΠΑΟΚ γύρισε το ματς σε 1-2, σώπασαν εντελώς! Δεν ξανακούστηκαν! Δεν γύρισαν ούτε το κεφάλι να δουν τους ΠΑΟΚτσήδες!

Αυτό ήταν ένα περιστατικό που σημαδεύει όλη τη χρονιά. Γιατί όπως αυτοί, έτσι και πολλοί άλλοι μέσα στη χρονιά έχουν πλέον σωπάσει και απλά… σκύβουν το κεφάλι και παραδέχονται αυτή την ομαδάρα, αλλά και τον κόσμο της που δεν καταλαβαίνει από απαγορεύσεις και είναι παντού μαζί με τους παίκτες για να πανηγυρίζουν επιτυχίες και νίκες.

Αλήθεια είναι και το βλέπουμε από τις αντιδράσεις σας, ότι μερικοί που έχουν και μόνιμο δημόσιο-τηλεοπτικό λόγο, βαστάνε ακόμη και κάνουν ό,τι μπορούν για να μειώσουν την ομάδα και τα στελέχη της. Μόνιμα και σταθερά. Κάθε εβδομάδα. Με φοβερή εμπάθεια για τον ΠΑΟΚ, φθάνουν σε σημείο να κάνουν και παρατηρήσεις για κινήσεις, δηλώσεις, συμπεριφορές και πολλά άλλα.

Ίσως και αυτοί εκεί γύρω στον Μάιο να σωπάσουν! Εξάλλου ήδη καταλαβαίνουν ότι έχουν εκτεθεί…

* Ανεβάσαμε το θέμα του Κοντρέρας και των «ευχών» που έκανε με το σύνθημά του για τον ΠΑΟΚ και είδαμε αντιδράσεις. Μία μεγάλη πλειοψηφία φίλων του ΠΑΟΚ τον αποδοκίμασε και αυτό το κρατάμε γιατί δείχνει πολλά.