Το τρένο του Λουτσέσκου σφύριξε και στα Γιάννενα με μία πολύ εμφατική εμφάνιση. Ξέρω θα παρασυρθείτε στη κουβέντα για το οφσάιντ του Πέλκα, αλλά νομίζω πως μάλλον κακό μας έκανε στο τέλος αυτή η μη υπόδειξη του βοηθού.

Εντωμεταξύ έχει πλάκα, γιατί μία μέρα πριν μας έλεγαν πως αυτός είναι των άλλων – από τα Χανιά – και πρέπει να τον προσέχουμε. Τελικά, μας πρόσεξε αυτός λίγο παραπάνω. Όμως όπως είπε ο Πετράκης, δεν θα έμπαινε αυτό, θα έμπαινε κάποιο άλλο. Έτσι ακριβώς.

Εμείς κάναμε τη δουλειά μας και το νέο ποδοσφαιρικό στοιχείο που συναντήσαμε, ήταν ο άλλος Πρίγιοβιτς. Βελτιωμένος στη Τούμπα τελευταία, μέτριος όμως με γκολ στο Αγρίνιο και λες και πατήθηκε το κουμπί. Και δεν σκέφτομαι τα γκολ, σκέφτομαι τη συμμετοχικότητά του.

Και άλλοι πόντοι στον Λουτσέσκου που καταφέρνει να τον φέρει στα μέτρα του γκρουπ. Τον πέταξε πάγκο, τον πήγε κρύο – ζέστη, έδωσε χρόνο στον Κουλούρη που μάλλον δεν τον έβλεπε ανταγωνιστικά και μετά από μία ένταση που είχαν οι δυο τους στη Κέρκυρα – κόουτς και παίκτης – σήμερα είδαμε έναν Πρίγιοβιτς με απίστευτη διάθεση.

Αυτό είναι το αποτέλεσμα του να φτιάχνεις γκρουπ. Να υπάρχει πίστη σε αυτό που κάνεις. Όλοι θέλουν να είναι μέλος του. Και όλοι θα κάνουν τα πάντα – αυτά που πρέπει – για να είναι μέλος του.

Στα πρόσωπα, η διαφορά έντασης του ΠΑΟΚ με τον Πέλκα και χωρίς τον Πέλκα, είναι παραπάνω από αισθητή. Και πλέον, το δικό μας παιδί είναι από τα πιο σημαντικά της ομάδας. Η δική μου χαρά είναι διπλή, γιατί όλοι ξέρουμε πόσο κακιασμένοι γινόμαστε με τα δικά μας παιδιά.

Σήμερα κάνει όργια, σε όλες τις στατιστικές. Γιατί το θέλει σαν τρελός. Με μάσκα, χωρίς μάσκα, το ίδιο ήταν. Ο Πέλκας δεν είναι πλέον ο μικρός. Είναι άντρας με πολλά κιλά…

Όλα τα παιδιά ήταν σοβαρά. Ο Βιείρίνια και πάλι οργίασε, ο Μαουρίτσιο ήταν πολύ ουσιαστικός και γενικά το σκορ θα ήταν άλλο αν ο Βελλίδης δεν έκανε την εμφάνιση της σεζόν.

Πάμε στο κομμάτι του κόσμου. Ο ΠΑΟΚ πάει για πρωτάθλημα μετά από 33 χρόνια και είναι η πρώτη φορά που είναι πρώτος σε τόσο προχωρημένο σημείο της σεζόν. Είναι με το ένα πόδι στα ημιτελικά του κυπέλλου, ενώ η ομάδα παρουσιάζει απίστευτη σταθερότητα.

Όταν παίζω 250 χλμ μακριά από την Τούμπα, δεν μπορώ να καλυφθώ με 800 εισιτήρια. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Το ότι οι συνθήκες στους Ζωσιμάδες δεν είναι οι καλύτερες το ξέρουμε. Πήγαμε 3 χιλιάδες και μπήκαμε. Όχι με ντου, όπως λένε κάποιοι, αλλά γιατί η αστυνομία αναγκάστηκε να ανοίξει τις πόρτες.

Στους Ζωσιμάδες λοιπόν, δεν συνέβη τίποτα. Απλά υπάρχει ένας κόσμος που δεν μπορεί να συγκρατήσει τον ενθουσιασμό του.

Στα ντέρμπι των ανταγωνιστών, η ΑΕΚ έκανε σούπερ κηδεία. Μας σύμφερε το Χ ή το διπλό; Σίγουρα δεν μας σύμφερε ο άσος, άρα όλα καλά.

Το αν το διπλό της ΑΕΚ μας βολεύει παραπάνω, θα εξαρτηθεί πρώτον αν ο Ολυμπιακός τιμωρηθεί με μείον τρεις, άρα λέει από τώρα το πικρό αντίο και δεύτερον, αν η ΑΕΚ αντέξει στο βαρύ της πρόγραμμα. Μακάρι να περάσει την Πέμπτη και στο κύπελλο.

Από τον Ολυμπιακό, ξεκίνησε η προσπάθεια εξίσωσης των όσων συνέβησαν με αόρατες φάσεις που δήθεν τους αδίκησαν, έχοντας τις πλάτες των ΜΜΕ του και βέβαια αυτών που παραδοσιακά στηρίζουν αυτό το έκτρωμα.

Εμείς τη δουλειά μας. Δεν έχουμε να κάνουμε κάτι, δεν έχουμε να πούμε κάτι. Την Κυριακή έρχεται ο Κούγιας.

Κλείνοντας, δεν υπάρχει κανένα ενδεχόμενο τιμωρίας της Τούμπας, κάτι που μπήκε σε μία κουβέντα βολική για τον Ολυμπιακό. Δεν συνέβη το παραμικρό που να δικαιολογεί κάτι τέτοιο. Αυτό τουλάχιστον επισήμως μας μεταφέρθηκε.