Μπορεί να είμαστε στο συν έξι από τον Ολυμπιακό που μπορεί μέσα στην εβδομάδα αν υπάρχει δικαιοσύνη να γίνει συν εννέα, μπορεί να είμαστε στο συν εννέα από την ΑΕΚ, αλλά τα δύο τρίτα που απομένουν για το τέλος του πρωταθλήματος, είναι μία αιωνιότητα.

Η διαφορά μας δημιουργήθηκε με έναν τρόπο που εκθέτει το ελληνικό ποδόσφαιρο για τα όργια δεκαετιών. Αν εξαιρέσουμε την ήττα της ΑΕΚ από τον Ατρόμητο, όλες οι άλλες απώλειες των ανταγωνιστών ήρθαν με ξένους διαιτητές. Η δικαίωση των πατεράδων μας, που τους χρέωσαν γραφικούς για αυτά που έβλεπαν τα μάτια τους.

Σε αυτό το διάστημα που ο ΠΑΟΚ έχτισε τη διαφορά, έχει περάσει ήδη από Καραϊσκάκη, Χαριλάου και Περιστέρι και ουσιαστικά του απομένουν οι δύο επισκέψεις στο ΟΑΚΑ και η Τρίπολη.

Το πιο κρίσιμο σημείο της σεζόν ξεκινάει τώρα. Υπάρχουν παιχνίδια στα μέτρα της ομάδας, με το πιο δύσκολο αυτό της Τρίπολης. Μιλάμε για ένα σερί οκτώ αγώνων που ο σοβαρός ΠΑΟΚ μπορεί μέχρι και το απόλυτο. Έτσι ώστε όταν θα φτάσουμε στα ντέρμπι του δευτέρου γύρου η πίεση να είναι 100% στους ανταγωνιστές.

Ο ΠΑΟΚ λοιπόν πέτυχε στο πρωτάθλημα αυτό που ήθελε έχοντας και την πίεση του μείον δύο. Και το πέτυχε παίζοντας ισορροπημένο ποδόσφαιρο, αλλά σε εντυπώσεις πολύ κάτω από το ταβάνι του. Μπορεί πολλά περισσότερα.

Η διακοπή έρχεται σε ένα σημείο που η ομάδα την χρειαζόταν. Ο Άντρε τραυματίας, ο Μάτος σκασμένος, ο Μπίσε ντεφορμέ, τα στόπερ με … μονιμότητα, ο Πέλκας στα κόκκινα, ο Μαουρίτσιο από τραυματισμό, ο Μπίσεσβαρ στα χειρότερά του.

Ο Λουτσέσκου πιέστηκε πολύ αυτό το διάστημα γιατί έπρεπε να διαχειριστεί ένα ρόστερ που ξόδεψε πολύ ενέργεια το καλοκαίρι και ο βασικός κορμός δεν μπορούσε να πάρει ανάσες από τις μεταγραφές. Και επέλεξε να κάνει το ροτέισον στην Ευρώπη, κάτι που κόστισε.

Ο βασικός στόχος της ομάδας είναι το πρωτάθλημα. Και σε αυτό έπεσε όλο το βάρος. Κάποια πράγματα δεν χρειάζεται να τα λες, φαίνονται από τις πράξεις. Το γιατί λοιπόν συνέβη αυτό το πράγμα, είναι σαφές. Το ρόστερ δεν είναι ικανό να συνθέσει χαρακτηριστικά τέτοια ώστε το ροτέισον να είναι αποτελεσματικό. Αυτή είναι η πραγματικότητα και αυτό είναι το αποτέλεσμα μίας κακής νοοτροπίας σε μεταγραφικά θέματα.

Και εδώ λοιπόν έρχεται η στιγμή που ο ΠΑΟΚ καλείται να αντιληφθεί την αδυναμία του μηχανισμού του. Αν δεν το κάνει, σύντομα θα καλυφθεί η απόσταση που έχει από τους ανταγωνιστές του.

Ο μηχανισμός καλείται να στηρίζει τον προπονητή, αυτός είναι ο ξεκάθαρος στόχος του. Σε σχέση με πέρυσι, η ομάδα έμεινε η ίδια, χωρίς δυνατότητα ροτέισον στα στόπερ, χωρίς την σταθερά Τζάλμα στην οποία τη θέση του πήρε το πρότζεκτ Ζαμπά που ναι μεν έχει προοπτικές, αλλά σε πρώτη φάση έχει αστάθεια.

Ο Βέρνμπλουμ άργησε να έρθει, άρα άργησε και να μπει, ο Ακπόμ είναι ένα πολύ ενδιαφέρον πρότζεκτ επίσης αλλά χρειάστηκε τον χρόνο του, ενώ ο Τόσκα είναι ένα παιδί που στον ΠΑΟΚ του σήμερα έχει χρησιμότητα το πολύ σε δέκα με δεκαπέντε παιχνίδια. Και αποκτήθηκε γιατί στο πίσω μέρος του μυαλού του Λουτσέσκου, υπήρχε ο φόβος για το βάθος των στόπερ.

Όλα τα παραπάνω δυσκόλεψαν τον Λουτσέσκου αντί να τον διευκολύνουν. Ευτυχώς για τον ΠΑΟΚ και όλους μας, αυτό δεν επηρέασε το πρωτάθλημα. Αντιθέτως, βρέθηκαν οι λύσεις, πάρθηκαν τα αποτελέσματα και πλέον με ενεργούς τους Βέρνμπλουμ, Τόσκα και Ακπόμ, με τον Ζαμπά να είναι σε καλύτερο φεγγάρι, το μέλλον αναμένεται καλύτερο.

Πλησιάζει ο Γενάρης και σίγουρα ο ΠΑΟΚ θα ψάξει ένα στόπερ, μπορεί και ένα δεξί μπακ. Ας φροντίσει να το κάνει με το ξεκίνημα της μεταγραφικής περιόδου γιατί τέλη Γενάρη ξεκινάει η τελική ευθεία των ντέρμπι.

Κάπου εδώ θέλω να πιαστώ και με τη λεπτή διαχείριση των ανανεώσεων. Ενάμιση μήνα πριν αποκτήσουν δικαίωμα υπογραφής, δεν έχουν ανανεώσει κομβικοί παίκτες για την ομάδα. Ο Βαρέλα, ο Κρέσπο, ο Κάνιας, ο Μπίσε και άλλοι. Επίσης σταμάτησαν οι διαπραγματεύσεις για την επέκταση του Λημνιού, ενώ ο Πέλκας που είχε 1,5 εκατ. πρόταση από τη Φενέρ, δεν είδε κάποια κίνηση από την πλευρά του ΠΑΟΚ.

Στη κοινωνία μίας ομάδας, αυτά είναι σημαντικά θέματα. Ο ΠΑΟΚ τα καθυστερεί άγνωστο το γιατί. Σίγουρα δεν είναι όλοι προς ανανέωση ή επέκταση, αλλά κάποιες σημαντικές σταθερές σου δεν μπορεί να μπούνε στη τελική ευθεία του πρωταθλήματος χωρίς να έχουν εξασφαλίσει το μέλλον τους.

Σε γενικές γραμμές, ο ΠΑΟΚ έχει ωριμάσει σε πολλά θέματα. Δεν αφήνει κανέναν να πετάει στα σύννεφα, δεν δίνει δικαιώματα σε φίλους και οχτρούς. Σε μία εποχή που ο οχτρός είναι στημένος για να σε ρουφιανέψει, δεν υπάρχει περιθώριο λάθους. Όλοι πρέπει να είμαστε ώριμοι και ρεαλιστές.

Σε επί μέρους θέματα, πολλοί φίλοι με ρωτάνε τι γίνεται με τον Ουάρντα. Μία καθαρή ματιά στα παιχνίδια που μπήκε και σου δίνει να καταλάβεις πως το μυαλό του δεν είναι συγκεντρωμένο σε θέματα ομαδικής λειτουργείας, αλλά φλέγεται να δείξει ο ίδιος πράγματα. Και αυτό είναι κάτι κακό για τον ίδιο και για την ομάδα.

Στον ΠΑΟΚ, το επίπεδο και οι στόχοι είναι τέτοιοι, που δεν χωράει ατομισμός. Σε κρίσιμες φάσεις πήρε κακές αποφάσεις και δημιούργησε θέμα. Το κυνήγι του Βαρέλα στη Βουδαπέστη μετά την εκτέλεση φάουλ είναι όλη η εικόνα του γιατί ο Ουάρντα πάει στο περιθώριο.

Όλοι τον αγαπάμε, αλλά περισσότερο αγαπάμε την ομάδα. Και ήδη με αυτά που έχουν γίνει, το να παραμείνει μέλος αυτής είναι κομματάκι δύσκολο.