Ο Ράζβαν Λουτσέσκου πέρασε πολλά, όμως μέσα από την σταθερή του φιλοσοφία, δεν έχτισε απλά ένα γκρουπ που πηγαίνει για το δεύτερο σερί πρωτάθλημα, αλλά εκπαίδευσε και μία οικογένεια που είχε διάθεση να επενδύσει αλλά το έκανε με έναν άκρως αντιποδοσφαιρικό τρόπο.

Ο Ιβάν Σαββίδης είναι ο ηγέτης του ΠΑΟΚ, αλλά ο Ράζβαν Λουτσέσκου αυτός που τον οδήγησε σε μία πιο ξεκάθαρη λογική. Μαζί με τον Μάκη Γκαγκάτση, είναι τα δύο κομβικά στελέχη για την εξέλιξη του ΠΑΟΚ ως ομάδα και ως οργανισμού. Γιατί η ομάδα είναι η βιτρίνα ενός οργανισμού.

Ο ΠΑΟΚ είναι 11,5 μήνες αήττητος στο πρωτάθλημα, έχει σπάσει όλα τα κοντέρ και οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στη πρώτη κατάκτηση πρωταθλήματος μετά από 34 χρόνια. Θα ήταν η δεύτερη σερί αν δεν υπήρχε η λαμογιά των δικαστηρίων, αλλά ακόμη και έτσι η ομάδα όχι μόνο άντεξε, αλλά δημιούργησε ένα πανίσχυρο μέταλλο.

Για να φτάσει στο σημερινό σημείο έπρεπε να δοκιμαστεί μετά από ένα κακό μεταγραφικό καλοκαίρι. Και εκεί που δεν ελπίζαμε πως θα εμφανιστεί ποδοσφαιρικός ορθολογισμός στην οικογένεια Σαββίδη, ήρθε ένας Γενάρης που όχι μόνο έγιναν τα πάντα σωστά, αλλά ο οργανισμός λειτούργησε σαν να έχει εμπειρία ετών στον πρωταθλητισμό.

Ξαφνικά και εκεί που προσωπικά φοβόμουν πως ο Ολυμπιακός μπορεί να καλύψει το έδαφος το ερχόμενο καλοκαίρι, ο ΠΑΟΚ αλλάζει ρότα, πάει σε επιλογές παραγωγικών ηλικιών, παικτών με υψηλό κίνητρο καριέρας και με πιο αθλητικά χαρακτηριστικά.

Όμως η μαγκιά του είναι κυρίως πως δεν μασάει από την φυγή Πρίγιοβιτς. Κρατάει ως πρώτη επιλογή τον Τσούμπα Άκπομ, ποντάροντας στα στοιχεία του Άγγλου αλλά και στη διάθεσή του. Η ΠΑΕ όχι μόνο δεν μασάει, αλλά επενδύει αυτομάτως τα δέκα εκατ ευρώ σε λύσεις προοπτικής. Παράλληλα, ο ΠΑΟΚ όχι μόνο δεν χάνει σε επιθετικότητα, αλλά το κοντέρ γράφει 16 γκολ σε 6 αγωνιστικές, δηλαδή 2,66 γκολ ανά παιχνίδι, έχοντας μέσα στην εξάδα την Τρίπολη και δύο ντέρμπι το ένα με παίκτη λιγότερο για 65 λεπτά. Ο ΠΑΟΚ είναι καλύτερος χωρίς τον Πρίγιοβιτς και η ποδοσφαιρική αύρα του οργανισμού δικαιώνεται πανηγυρικά, αφού η νίκη επί του Ολυμπιακού κλειδώνει το πρωτάθλημα. Το τρένο μπήκε για τα καλά στις ράγες.

Δεν είναι απλά μία κατάσταση του σήμερα αυτή που ξαφνικά διαμορφώθηκε. Ο ΠΑΟΚ έχει ένα εξάμηνο να μεγαλώσει τον σκληρό πυρήνα του γκρουπ του ενεργοποιώντας τα νέα παιδιά και πάει στο καλοκαίρι για πολύ συγκεκριμένες και τοπ επιλογές. Και όσοι θεωρούν πως η περίπτωση του Σέρτζιο Ολιβέιρα είναι δύσκολη, προφανώς και δεν υπολογίζουν το ενδεχόμενο συνιδιοκτησίας με την Πόρτο που θα ρίξει την ρήτρα στα μισά.

Πλέον η πίεση πάει στον ανταγωνισμό. Ο Ολυμπιακός δεν μας έπεισε ποτέ πως επενδύει όταν δεν παίζει ομίλους, η ΑΕΚ δεν επενδύει γενικά. Θα αναγκαστούν ή να ρίξουν λευκή πετσέτα ή να επενδύσουν έχοντας χάσει ήδη πολύτιμο χρόνο έναντι του ΠΑΟΚ.

Και γνωρίζοντας, πως αν ο Ιβάν επένδυσε χωρίς να υπολογίζει πάνω από 100 εκατ ευρώ στον ΠΑΟΚ, αν μπει στους ομίλους του Τσαμπιονς λιγκ τι ακριβώς θα κάνει; Και πόσο αποτελεσματικά θα επενδυθούν τα χρήματα, έχοντας πλέον μία ποδοσφαιρική προσέγγιση στις επενδύσεις.

Ο ΠΑΟΚ έχει ωριμάσει σε όλα τα επίπεδα. Διοικητικά, αγωνιστικά, επικοινωνιακά, είναι σε τοπ επίπεδο. Πάλεψαν να τον φρενάρουν αλλά η μαγεία της προσέγγισης του Ράζβαν Λουτσέσκου, εκμηδένισε τις κρίσεις που θα μπορούσαν να εμφανιστούν. Και όταν μία ομάδα κερδίζει στο γήπεδο, αυτομάτως κερδίζει και την εμπιστοσύνη του κοινού όσο δύσκολο και να είναι αυτό.