«Οι κατηγορίες για ρατσισμό θα μπορούσαν να καταστρέψουν τη ζωή μου». Η αποκάλυψη  του  προέδρου της ΚΕΔ, τον Αγγλο αρχιδιαιτητή του ελληνικού ποδοσφαίρου, Μαρκ Κλάτενμπεργκ, αποτελεί μέρος της αυτοβιογραφίας του (με τίτλο Whistle blower), που πρόκειται να κυκλοφορήσει στις 30 Σεπτεμβρίου.

Ο Κλάτενμπεργκ, σφυρίζοντας σε 297 παιχνίδια της Premier League, στον τελικό του Champions League 2016 αλλά και του Euro την ίδια χρονιά, στην διάρκεια των 13 χρόνων καριέρας, ένας από τους κορυφαίους διαιτητές στην εποχή του, κατηγορήθηκε για ρατσισμό το 2012, σε ένα αγώνα μεταξύ της Τσέλσι και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο οποίος έληξε με ήττα για τους Λονδρέζους με 3-2.
Κατηγορήθηκε από την Τσέλσι για ρατσιστικές προσβολές στον Νιγηριανό Τζον Όμπι Μικέλ και τον Ισπανό Χουάν Μάτα. Είχε αποβάλει δύο παίκτες της Τσέλσι (Μπράνισλαβ Ιβάνοβιτς και Φερνάντο Τόρες).

«Ο Ομπι Μικέλ ξέσπασε. Μπορώ να δω την οργή στα μάτια του. Ο προπονητής της Τσέσλι, Ρομπέρτο Ντι Ματέο, τον κρατάνε. Ο Μικέλ είναι εκτός ελέγχου, προσπαθεί να με πιάσει. Θα σου σπάσω τα πόδια, φωνάζει. Ένας τύπος ασφαλείας ασχολείται με τον Μικέλ, τον απομακρύνει. Αυτό δεν είναι εύκολο, ο Μικέλ είναι δυνατός. Με χτύπησαν προς τα πίσω. Προσπαθώ απλώς να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Επιτέλους φέυγει. Τι στο διάολο μόλις συνέβη;» λέει ο Κλάτενμπεργκ.
«Ο Ντι Ματέο επέστρεψε τελικά στο δωμάτιό μου. Όπως κι εγώ, έτρεμε. Μου έδωσε την εντύπωση ότι η Τσέλσι ανησυχούσε για το τι επρόκειτο να συμπεριλάβω στην έκθεσή μου», συνεχίζει ο διαιτητής.

Ο διαιτητής έφυγε από το «Στάμφορντ Μπριτζ» για το αεροδρόμιο, όπου μαθαίνει ότι η Τσέλσι τον κατηγορούσε για ρατσισμό απέναντι στον Όμπι Μίκελ και τον Χουάν Μάτα. Φοβάται νομίζοντας ότι «αυτό θα μπορούσε να μου καταστρέψει τη ζωή».
Οι κατηγορίες «σκάσε, μαϊμού» και «Ισπανός ηλίθιος» ήταν ψευδείς. Ο Οριόλ Ρομέου, παίκτης της Τσέλσι τότε, είπε ότι ο Μάτα δεν άκουσε κάτι τέτοιο. Έτσι, ο σύλλογος απέρριψε την κατηγορία, αλλά  έγινε μια καταγγελία στην ομοσπονδία (FA).
Τότε εμφανίζεται ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: «Μαρκ, μίλησα με τους παίκτες μου και δεν σε άκουσαν να λες αυτό που ισχυρίζεται η Τσέλσι. Δεν νομίζουμε ότι το είπες. Πιστεύω στη δικαιοσύνη».

Η FA, 25 ημέρες μετά το παιχνίδι, απέρριψε την υπόθεση. Επιπλέον, ο Όμπι Μικέλ είχε αποκλειστεί με τρία παιχνίδια για τα επεισόδια. Ο σύλλογος και ο παίκτης δεν ζήτησαν ποτέ συγγνώμη.

«Το να κατηγορηθείς για κάτι που δεν έχεις κάνει είναι πραγματικά δύσκολο να αντιμετωπίσεις. Είναι πολύ δύσκολο να βρεθείς ένοχος για κάτι πριν καν είχες την ευκαιρία να μιλήσεις, γιατί πάντα πίστευα ότι πρέπει να είσαι αθώος μέχρι να αποδειχθεί η ενοχή του. Δεν ήθελα να επιστρέψω και να διαιτητεύσω. Αλλά είχα μια υποθήκη για να πληρώσω, μια οικογένεια για να φροντίσω, και ως εκ τούτου έπρεπε να επιστρέψω στη διαιτησία. Ήμουν τυχερός που με τα χρόνια ερωτεύτηκα ξανά το ποδόσφαιρο και με έκανε να πετύχω αυτό που πραγματικά έκανα», τόνισε.

Ο Μαρκ Κλάτενμπεργκ αναφέρει επίσης σε άλλο κεφάλαιο, ότι το άγχος ήταν ένας μεγάλος παράγοντας που τον έκαναν να εγκαταλείψει το αγγλικό ποδόσφαιρο το Φεβρουάριο του 2017, αναλαμβάνοντας ρόλο στην ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Σαουδικής Αραβίας.

«Τα επίπεδα άγχους της διαιτησίας στην Premier League ήταν αποφασιστικός παράγοντας. Οι περισσότεροι διαιτητές διαρκούν οκτώ-10 χρόνια και μετά στανματάνε  λόγω του άγχους, της προπόνησης κάθε μέρα και της πίεσης στο σώμα σου. Το να κάνεις αυτό  για 13 χρόνια ήταν ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα. Νομίζω ότι στο παρελθόν, θεωρούνταν ένα σημάδι αδυναμίας, αλλά τώρα όλο και περισσότεροι άνθρωποι μιλούν. Ως εκ τούτου, το ποδόσφαιρο δεν υποστηρίζει μόνο τους παίκτες, αλλά τους διαιτητές», πρόσθεσε ο Κλάτενμπεργκ.

Η καριέρα του Κλάτενμπεργκ στο προσκήνιο συνέπεσε με την ανάπτυξη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, με τον διαιτητή να καλεί τις εταιρείες κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης να κάνουν περισσότερα στον αγώνα κατά της διαδικτυακής κακοποίησης.

«Εξακολουθώ να βλέπω κακοποίηση τώρα στα κοινωνικά μέσα και είναι πραγματικά λυπηρό να βλέπω την κακοποίηση που δέχονται οι διαιτητές», συμπλήρωσε.
«Δέχθηκα απειλές θανάτου και οι εταιρείες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης δεν θα έκαναν τίποτα γι’ αυτό. Τι χρειάζεται, κάποιος να τραυματιστεί; Όπως αυτό που βλέπουμε τώρα, οι παίκτες κακοποιούνται φυλετικά; Δεν είναι σωστό, δεν πρέπει να συμβαίνει στη σημερινή κοινωνία ».

Ο Κλάτενμπεργκ πιστεύει επίσης ότι εάν οι διαιτητές μπορούσαν να μιλήσουν μετά τα παιχνίδια και να εξηγήσουν τις αποφάσεις τους, μπορεί να γίνει λίγο περισσότερο κατανοητοί  από οπαδούς, παίκτες, προπονητές και αναλυτές.
«Είμαι υπέρ της διαφάνειας των διαιτητών, είμαι υπέρ του να είναι ανοιχτοί οι διαιτητές», είπε. «Γιατί όχι; Είναι ένας ανοιχτός κόσμος. Οι διαιτητές πρέπει να ανακοινώνουν τις αποφάσεις τους. Νομίζω ότι αν γίνει σε ελεγχόμενο περιβάλλον θα ωφελήσει το παιχνίδι γιατί οι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν γιατί ένας διαιτητής πήρε μια απόφαση – σωστή ή λάθος».

Ένα άλλο επεισόδιο που αναφέρει, συνέβη μετά την ήττα (3-0) της Λίβερπουλ από τη Ρεάλ Μαδρίτης όταν ο Γιούργκεν Κλοπ προπονούσε την Ντόρτμουντ. Ο Μαρσέλο και η σύζυγός του ζήτησαν από τον Κλάτενμπεργκ να φωτογραφηθεί μαζί τους. Ο Κλοπ είδε αυτή τη σκηνή και είπε στον διαιτητή: «Ω, γι ‘αυτό μας νίκησαν, σωστά;» Σύμφωνα με τον Άγγλο, δεν το είπε με αστείο ή φιλικό τρόπο, αλλά εκείνος απάντησε με χιούμορ: «Είσαι τυχερός που σε κέρδισαν μόνο με 3-0».
Η ιστορία του μαζί του δεν τελειώνει εκεί. «Το τελευταίο μου παιχνίδι με τον Κλοπ ήταν τον Ιανουάριο του 2017 εναντίον της Τσέλσι στο Άνφιλντ. Οι προπονητές σπάνια έμπαιναν στο δωμάτιό μου μία ώρα πριν τη σέντρα. Αυτή τη φορά, ο Κλοπ μπήκε με τον Τζόρνταν Χέντερσον. Ήταν περίεργο, με κοίταξε για περίπου 30 δευτερόλεπτα. Απλώς τον κοίταξα και εγώ. Έβλεπα ότι ο Τζόρνταν δεν μπορούσε να το πιστέψει», είπε.

Επίσης αναφέρει ότι μετά την ισοπαλία (1-1) μεταξύ της Στόουκ Σίτι και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον Ιανουάριο του 2017, ο Μουρίνιο  μπήκε στο δωμάτιό μου στα αποδυτήρια ενώ έβγαζε τα παπούτσια του. Ο Πορτογάλος τον επέπληξε για πέναλτι που δεν δόθηκε υπέρ της ομάδας του και τότε εκείνος του πέταξε το ένα του παπούτσι. Ο Μουρίνιο πάγωσε.
Όταν έφτασε στο σπίτι, ο διαιτητής είδες τις φάσεις και συνειδητοποίησε ότι είχε κάνει καλά που δεν κάλεσε πέναλτι. «Πήγα για ύπνο εκείνο το βράδυ και ήξερα ότι ήμουνα ευχαριστημένος, δεν μπορούσα να με ενοχλούν πια τέτοια ηλίθια», θυμάται.