Πάντα λέω πως το ποδόσφαιρο έχει την κατάρα του να νομίζουν πως το ξέρουν όλοι αλλά ουσιαστικά να το ξέρουν ελάχιστοι. Και ταυτόχρονα, όσοι νομίζουν πως το ξέρουν, να μπλέκουν και τα συναισθήματά τους ενδιάμεσα.

Διαβάζω πχ την αποθέωση στον Άρνεσεν που έφερε τον Ροντρίγκες. Το θέμα βέβαια είναι πως ο Ροντρίγκες είναι προς πώληση από την πρώτη μέρα που πάτησε το πόδι του στη Τούμπα, λόγω Άρνεσεν.

Για να γίνει σαφής. Ο Άρνεσεν, δέχτηκε για λόγους που δεν μπορώ να κατανοήσω, να μπει 20% προμήθεια στο γραφείο που εκπροσωπεί τον παίκτη, όταν αυτός πουληθεί. Κάτι που δεν θεωρώ τόσο αθώο, αλλά θα κάνω τον χαζό.

Με το που πήρε λοιπόν υπεραξία την πρώτη του χρονιά ο Γκάρι, άρχισε το πιπίλισμα στα αυτιά του. Ένας από αυτούς που του τηλεφωνούσαν συχνά πυκνά, ήταν ο Άρνεσεν. Το καλοκαίρι ο ΠΑΟΚ αντιστάθηκε γιατί δεν είχε κάποια σοβαρή πρόταση και παρότι ο Ροντρίγκες ξίνισε, συνέχισε στην ομάδα. Μετά τους παπάδες που έκανε φέτος, η πρόταση ανέβηκε και κάπου εκεί ο ΠΑΟΚ δέχτηκε να τον πουλήσει. Καλώς ή κακώς θα σας πω τέλος του μήνα. Αυτό που γνωρίζω καλά όμως είναι πως ο Άρνεσεν, ενώ πληρωνόταν από τον ΠΑΟΚ, ενώ πλήρωσε συμβόλαιο στον παίκτη τρεις φορές πάνω από αυτό που είχε στην Ισπανία, ενώ ο ΠΑΟΚ πλήρωσε την Έλτσε αλλά και προμήθεια στο γραφείο του παίκτη, έβαλε και ποσοστό στη πώληση.

Ο Ροντρίγκες λοιπόν είχε πουληθεί τη μέρα που υπέγραφε στον ΠΑΟΚ, αρκεί να έπαιζε. Και έπαιξε. Και εδώ εμφανίζεται το βασικό πρόβλημα του ΠΑΟΚ. Η δομή του και η σύνδεση της ΠΑΕ με το αγωνιστικό τμήμα. Ποιος ελέγχει τον αθλητικό διευθυντή;

Ο Ιβάν; Η Μαρία; Ο Μάκης; Ο Γιωργάκης; Ο Γεροντίδης; Ποιος; Μα φυσικά ο κανένας.

Όταν στον ΠΑΟΚ κατάλαβαν τι κάνει ο Άρνεσεν γενικά, έφτασε Νοέμβρης. Και έσπασε το γυαλί. Όμως η ουσία είναι πως για πρώτη φορά εμφανίστηκε τόσο έντονα το βασικό πρόβλημα της δομής της ΠΑΕ.

Ακολούθησε ο Μίχελ. Ο άνθρωπος δεν είχε κάνει αυτή τη δουλειά ποτέ. Οι μεταγραφές του Γενάρη έγιναν με λίγο Ιβάν, λίγο Βεζυρτζή και καθόλου Μίχελ, δεν υπήρχε κανείς να προστατέψει τον Τούντορ και για μία ακόμη φορά ένα πλάνο, έγινε αεροπλάνο.

Ο ΠΑΟΚ τελικά βρήκε μία ισορροπία επειδή ο Ίβιτς έκανε τα αυτονόητα και βγήκαμε 2οι. Και τότε ξεκίνησε το έργο Μίχελ. Νέες ιδέες, νέα στρατηγική, 14 αλλαγές στο ρόστερ και αναφορά σε κανέναν. Ο ΠΑΟΚ ενώ είχε κορμό έχοντας τερματίσει 2ος, κάνει για ακόμη μία φορά ολικό λίφτινγκ.

Υπάρχουν πράγματα που δεν έχουν μελετηθεί από τον αθλητικό διευθυντή. Στη Τιφλίδα ήταν η πρώτη φορά που προσπάθησα να καταλάβω τι θέλει να κάνει. Το δικό μου σκεπτικό δεν έχει να κάνει με τις μεταγραφές, αλλά και με τις καλύψεις στο ροτέισον, με τους ρόλους του καθένα στην ομάδα. Είναι λίγο πιο σύνθετο από το δικό σας.

Γνωρίζοντας την ομάδα, μου φάνηκε παράξενο που έφαγε τον Τζιόλη ενώ δεν είχα άλλο καθαρό αμυντικό χαφ πλην του Κάνιας. Αν μου έλεγε πχ πως η κάλυψη του Κάνιας θα είναι ο Τσίμιροτ, γνωρίζουμε τις αδυναμίες του για να παίξει τη θέση αλλά θα δουλέψουμε πάνω σε αυτές, δεν θα έλεγα τίποτα. Αντ αυτού, μου λέει πως κάλυψη του Κάνιας θα είναι ο Βαρέλα. Και εκεί καταλαβαίνω πως δεν το έχουν υπολογίσει το πράγμα. Εννοείται πως στη συνέχεια, όταν έβγαινε ο Κάνιας από το γήπεδο, ο ΠΑΟΚ ή έχανε ή δεν κέρδιζε. Ακόμη και με τον Ηρακλή που βγήκε στο 85΄και έπαιζαν αυτοί με 10 από το 23΄, μου έκαναν 1,5 φάση σε πέντε λεπτά και ζήτησαν και πέναλτι.

Ο αθλητικός διευθυντής θέλω λοιπόν να καταλήξω, δεν είναι μόνο οι μεταγραφές. Μπράβο του έφερε τον Μάτος που είναι παικτάρα, όμως έδωσε 600 χιλιάδες για δεξί μπακ. Ο Λίνο που μπορεί να ήταν και καλύτερος, ήρθε στον ΠΑΟΚ με 180 χιλιάρικα το χρόνο. Για να ξέρουμε και τις τιμές. Και μετά από 3 χρόνια πήγε στα 250 χιλιάρικα.

Μπράβο έφερε τον Κάνιας που είναι 6άρι πολύ υψηλού επιπέδου, έφερε τον Κρέσπο που είναι πολύ σοβαρός εργάτης να και μας τρόμαξε λίγο στην αρχή, έφερε και τον Τζάλμα που ναι μεν δεν κάνει νούμερα αλλά έχει εκπληκτικά στοιχεία. Όμως δεν είναι μόνο αυτή η δουλειά του. Για την ακρίβεια, είναι το 20% της δουλειάς του.

Δουλειά του αθλητικού διευθυντή είναι να παρουσιάζει το πλάνο. Να ενημερώνει τον κόσμο για το που βαδίζει αυτό. Να εξηγεί καταστάσεις. Να μην αφήνει κανέναν στο σκοτάδι.

Εννοείται πως θα μου πει κάποιος από εσάς «και ποιος μιλούσε ρε Σταύρο»; Μαζί σας. Όλοι το έκαναν αυτό στον ΠΑΟΚ, δείγμα του πόσο λάθος σκεπτικό υπάρχει εντός ΠΑΕ. Ο τελευταίος που μας εκπαίδευσε, ήταν προπονητής και ήταν ο Σάντος. Από εκεί και πέρα το χάος.

Ούτε ο Βρύζας, ούτε ο Τσιστικακόφ, ούτε ο Άρνεσεν. Κανένας. Έπεφτε πάντα το βάρος στον ήδη πιεσμένο να παρουσιάσει έργο προπονητή, ο οποίος τις τελευταίες τρεις φορές δεν είχε το χάρισμα. Ούτε ο Αναστασιάδης μπορούσε να παρουσιάσει κάτι, ούτε ο Τούντορ, ούτε ο Ίβιτς.

Μέσα στη δουλειά του αθλητικού διευθυντή, είναι και το κομμάτι των ρόλων. Σε συζήτηση με τον προπονητή. Αδερφέ τι έχουμε εδώ; Έχουμε τον Κουλούρη που είναι 21 χρονών και είναι ο καλύτερος φορ της ηλικίας του στην Ελλάδα. Ο ρόλος του λοιπόν είναι αυτός. Δεν παίζει ο Κλάους 60 παιχνίδια φέτος, παίζει λιγότερα και παίρνει χρόνο συμμετοχής ο Κουλούρης. Ο Πέλκας τι κάνει εδώ; Έχει πέρυσι 9 γκολ και 10 ασίστ. Αν κάνει μία ακόμη ανάλογη χρονιά, θα μπορούμε να τον πουλήσουμε πάνω από 3εκατ. ευρώ. Πρέπει να είναι κάλυψη του Μπίσεσβαρ. Τέλος.

Χρησιμοποιώ παραδείγματα από Έλληνες που τρώνε το μπινελίκι για κάποιον αδιευκρίνιστο ρόλο, έτσι γιατί μου την έχει σπάσει αυτό το γεγονός. Πάντα είχα αδυναμία σε όσους έτρωγαν το μπινελίκι. Για αυτό το τρώω και εγώ άλλωστε.

Στο κομμάτι του αθλητικού διευθυντή είναι και η άμεση κάλυψη των παικτών που ενδέχεται να φέρουν πρόταση. Θα πρέπει να έχεις έτοιμες τις λύσεις. Να ξέρεις νούμερα, να είσαι σε επικοινωνία με τον προπονητή.

Στο κομμάτι του αθλητικού διευθυντή είναι και οι ανανεώσεις παικτών, είναι και οι αποδεσμεύσεις παικτών. Οι Σκόνδρας και Τζιόλης πληρώνονται από το καλοκαίρι και δεν υπολογίζονται, χάθηκε ένας μήνας με τον Τζαβέλλα που πίστεψαν πως θα του βρούνε ομάδα ενώ όλη η αγορά ξέρει πως αν τον θέλει το μόνο που έχει να κάνει είναι να τον περιμένει.

Πραγματικά θέλω να πιστέψω πως θα κλείσουν οι παίκτες που μιλάμε αυτή τη στιγμή. Και ο Στοχ και ο Εντόι είναι παίκτες που θα βοηθήσουν. Για τον φορ, αν είναι ο Ανσαριφάρντ ή κάποιος άλλος, ελπίζω να δέσει.

Όμως όσο πιστεύουμε ως οργανισμός πως το θέμα μας είναι οι μεταγραφές και όχι το πώς θα συνθέσουμε ένα παζλ που θα ξέρει ο καθένας τι πρέπει να κάνει και ο κόσμος θα γνωρίζει το πώς εξελίσσεται η ομάδα, δεν πρόκειται ποτέ να δούμε άσπρη μέρα.

Ακόμη και όταν είμαστε μία κλάση καλύτεροι απ όλους τους άλλους.

Και το αστείο είναι πως σήμερα, παραγοντικά είμαστε πιο δυνατοί από ποτέ, παρασκηνιακά άπαντες μας σέβονται, κάναμε επιτέλους εμείς την επανάσταση για να πέσει η ΕΠΟ και παρόλα αυτά, είμαστε ξινοί.

Και ο λόγος είναι απλός. Έχουμε αποβάλει από τον οργανισμό μας τις βασικές ποδοσφαιρικές αρχές που είχαμε στην εποχή Ζαγοράκη – Βρύζα και κυρίως Σάντος.

Δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάρουμε τίτλους αν βελτιώσουμε αυτό το πράγμα. Δεν λέω πως ο Μίχελ δεν κάνει. Μπορεί να κάνει για κάτι και να μην κάνει για κάτι άλλο. Είμαστε υποχρεωμένοι να υποστηρίξουμε την ποδοσφαιρική μας υπόσταση. Να την ενισχύσουμε και να την προβάλουμε.

Όλα τα άλλα τα έχουμε. Όσα μάλιστα δεν είχαμε ποτέ στο παρελθόν.