Αν κάποιος από αυτούς που παρακολούθησαν το παιχνίδι χθες, είτε από κοντά, είτε από μακριά, περίμενε να δει καλό μπάσκετ και νίκη της αγαπημένης του ομάδας, ήταν κάτι παραπάνω από αναμενόμενο ότι ειδικά όσον αφορά το επίπεδο του μπάσκετ, δε θα επιβεβαιωνόταν.

Δε χρειάστηκε ούτε ένα λεπτό αγωνιστικού χρόνου, για να καταλάβει ότι ο ΠΑΟΚ Mateco, θα παλέψει και πάλι με τους «δαίμονες» του. Στο ήδη (ανεξήγητα) βαρύ φορτίο που έχει στην πλάτη του, εκείνα τα δύο κολλητά τρίποντα από Παπαδάκη και Ντάγκλας και το 0-6, έμοιαζαν με έξτρα βάρος ενός… τόνου.

Οπότε με τις γνωστές συνθήκες πριν το τζάμπολ (τραυματίες Λοβ, Κάρτερ, Γ. Καμπερίδης ανέτοιμος) και τη μεγάλη πίεση για την πρώτη νίκη, θα το πήγαινε στον «κλεφτοπόλεμο» ακόμα και κόντρα σε έναν τόσο κακοστημένο και μονοδιάστατο αντίπαλο.

Από τον περασμένο Ιανουάριο, αρχίζει να δημιουργείται μία ιδιαίτερη σχέση με τον Ηρακλή και εξηγούμαστε. Στην πολύ περίεργη περσινή σεζόν των άδειων γηπέδων, το μομέντουμ για τον ΠΑΟΚ Mateco, άρχισε να αλλάζει μετά από εκείνη την εντός έδρας νίκη επί του συμπολίτη στο Παλατάκι, με 79-72. Για να καταλάβει κάποιος την κατάσταση τότε, είχε προηγηθεί πριν από εκείνο το παιχνίδι, η εντός έδρας νίκη επί του Μεσολογγίου με 96-87 (που αργότερα υποβιβάστηκε) και τα νεύρα του Άρη Λυκογιαννη ήταν… τσίτα καθώς η εικόνα της ομάδας, δεν ενέπνεε καμία σιγουριά.

Το «κουμπί» πατήθηκε μετά από εκείνη τη νίκη με τον Ηρακλή και η αυτοπεποίθηση έφυγε στο… Θεό, μετά την εκτός έδρας επικράτηση στο Ιβανώφειο, για το νοκ-άουτ προημιτελικό του Κυπέλλου, το Φεβρουάριο με 61-63. Η πρώτη επικράτηση, στο πρωτάθλημα, ήρθε πειστικά, η δεύτερη στο Κύπελλο, αποτέλεσε την ώθηση που έψαχνε εκείνη ομάδα για να πιστέψει στον εαυτό της και στις δυνατότητες της. Ήταν μία από εκείνες τις νίκες, που «ορίζουν» την αυτοπεποίθηση των ομάδων και για τη συνέχεια της σεζόν.

Και για όσους το ξέχασαν, ο ΠΑΟΚ Mateco έχασε στην παράταση την πρόκριση στον τελικό Κυπέλλου από τον Προμηθέα και την είσοδο στην τετράδα του πρωταθλήματος, ελέω… Κορομηλά στο τρίτο παιχνίδι της σειράς με την ΑΕΚ.

Προφανώς και είναι πολύ νωρίς στη φετινή σεζόν, για να προβλέψει κάποιος αν και πάλι μια νίκη επί του Ηρακλή, θα αλλάξει τόσο πολύ το μομέντουμ, αλλά σίγουρα σε αυτήν τη φάση, φέρνει μια ηρεμία σε όλους. Δε μπορούμε να καταλάβουμε το λόγο που σε μια χρονιά, που ξεκινάει με τόσο απαιτητικό πρόγραμμα, με σοβαρά θέματα απουσιών, ένα ξεκίνημα με 0/4, έχει φέρει τόση πολλή πίεση σε μια καινούργια ομάδα. Προφανώς και οι νίκες, καλύπτουν τα πάντα, αλλά όταν υπάρχουν διάφορες αντικειμενικές δυσκολίες, κάποιες ήττες δείχνουν φυσιολογικές.

Και στο κάτω-κάτω, όπως σωστά σημείωσε και ο Άρης Λυκογιάννης χθες, ο ΠΑΟΚ Mateco είχε κακή εικόνα, μόνο στην εντός έδρας ήττα με το Λαύριο. Πάλεψε με τα καλά του και τα στραβά του, στην έδρα της Ιγκοκέα κι έχασε στη λεπτομέρεια στο τέλος, έδωσε μεγάλη μάχη στην Πάτρα με τον Προμηθέα, φεύγοντας με παράπονα από τις διαιτητικές αποφάσεις, ενώ με τη Νίμπουρκ, μόνο αυτή η ομάδα θα μπορούσε να δεχτεί ένα τέτοιο buzzer beater και να χάσει τη νίκη, όπως την έχασε στα τελευταία δευτερόλεπτα. Προφανώς και οι Τσέχοι ήταν καλύτεροι στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, αλλά ο ΠΑΟΚ Mateco, όχι μόνο δεν τα παράτησε στο καθοριστικό τελευταίο πεντάλεπτο, αλλά πήγε να κλέψει και τη νίκη.

Το χθεσινό παιχνίδι από πλευράς αγωνιστικής ανάλυσης ήταν μια άλλη ιστορία. Δεν περιμέναμε, με όλα τα δεδομένα που ίσχυαν πριν το τζάμπολ, να κάνει κάποια σπουδαία εμφάνιση. Περιμέναμε και είδαμε όμως, μια ομάδα να βγάζει ενέργεια στην άμυνα της και μέσα από εκεί, να φέρνει το παιχνίδι στα μέτρα της.

Αν ήταν σε καλύτερο μομέντουμ, αγωνιστικά, αυτά τα σχεδόν 28 λεπτά που ήταν ο Λιντς στο παρκέ για τον Ηρακλή, θα μπορούσαν να είναι ένα μεγάλο επιθετικό πάρτι για οποιονδήποτε, βάζοντας στη μέση με ενα πικ εν ρολ, έναν ψηλό με τόσο αργά πόδια και τόσο κακές αμυντικές αντιδράσεις.

Σε ένα καλύτερο μομέντουμ, με το σκορ στο 70-67, ο Ντάγκλας δε θα έπρεπε να βρει τρόπο να σουτάρει για τρεις, με επίθεση στα τελευταία 18 δευτερόλεπτα, αλλά θα του είχε γίνει ένα φάουλ και θα τον είχε στείλει για δύο βολές. Είπαμε όμως, ιδιαίτερες οι συνθήκες χθες, ωστόσο και πάλι ο Ηρακλής, αποδείχθηκε ο καλύτερος… ψυχολόγος για τα θέματα του PAOK Mateco!

Y.Γ.: Χριστοδούλου και ΝτιΛέο ήταν οι πολυτιμότεροι του ΠΑΟΚ Mateco χθες. Ο πρώτος έκανε το step up σε ένα κρίσιμο σημείο στην τρίτη περίοδο, ο δεύτερος έκανε τα πάντα, εκτός από το να ευστοχεί σε τρίποντα. Και είχε και δύο καθοριστικά καλάθια στο τέλος. Πολύ σταθερός, επίσης, ο Τζόουνς,

Υ.Γ 2: Πολύ όμορφη η εικόνα στις κερκίδες χθες, συνεχής φωνή και προσπάθεια βοήθειας της ομάδας, από περίπου 3.500 κόσμο. Το «μπράβο» που φώναζε ο Λυκογιάννης χειροκροτώντας τους φίλους της ομάδας, πηγαίνοντας στα αποδυτήρια στο τέλος, τα λέει όλα.

Υ.Γ. 3: Η εικόνα του Μάλκολμ Γκρίφιν, δείχνει πόσο μεγάλη σημασία έχει η απουσία του Ζερμέιν Λοβ.

Υ.Γ. 4: Δε μπορούμε να ξέρουμε ποια θα είναι η πορεία του Ηρακλή στο φετινό πρωτάθλημα, αλλά η στάση του προπονητή του (μέχρι πρότινος και ομοσπονδιακός τεχνικός) στη συνέντευξη Τύπου, για έναν Αμερικανό που θέλει να αλλάξει (Γούλριτζ), δημιουργεί άσχημες εντυπώσεις.

Υ.Γ. 5: Ας μην αναλύσουμε το «όριο του φάουλ» που άφησαν οι διαιτητές στο δεύτερο ημίχρονο. Το «όριο του φάουλ» που επέτρεψαν από τη μία πλευρά, το επέτρεψαν κι από την άλλη στη συνέχεια. Οπότε δεν έχουμε να πούμε και πολλά επ’αυτού…