Το ξεκίνημά του με τη φανέλα του ΠΑΟΚ, δεν ήταν… ονειρικό! Ωστόσο, στα τελευταία παιχνίδια ήταν ο παίκτης που θέλει να βλέπει ο Άρης Λυκογιάννης, όντας μεταξύ άλλων ο καθοριστικός παράγοντας της νίκης του Δικεφάλου στην Πράγα εις βάρος της Νίμπουρκ.

Ο λόγος για τον Μάρβιν Τζόουνς, ο οποίος παραχώρησε συνέντευξη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, τονίζοντας αρχικά:

“Η προσέγγισή μου στα πράγματα είναι να ξυπνάω κάθε πρωί με αποφασιστικότητα και πειθαρχία. Εντάσσομαι σε κάθε κατάσταση και δίνω το καλύτερό μου, σκεφτόμενος ότι η όποια προσπάθειά μου θα στεφθεί από επιτυχία. Δεν μπήκα στο παιχνίδι με τη Νίμπουρκ έχοντας στο μυαλό μου κάτι διαφορετικό από τη γενικότερη φιλοσοφία μου”.

Ταξιδέψαμε στην Τσεχία για να κερδίσουμε, προετοιμαστήκαμε για να κερδίσουμε, αν και είχαμε το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό την Κυριακή. Έπρεπε να βάλουμε αυτό το ματς στην άκρη και να προετοιμαστούμε σωματικά και πνευματικά για την αναμέτρηση με τη Νίμπουρκ.

Νιώθω ότι παίξαμε σαν ομάδα, ήμασταν και είμαστε ομάδα. Επειδή μπορεί να κάνεις ήττες ή επειδή ο κόσμος δεν βλέπει αυτόματα την εικόνα που θέλει να δει από την ομάδα, αυτό δε σημαίνει ότι δεν είσαι ομάδα, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει ενότητα, αυτό δε σε κάνει κακό αθλητή. Βάζεις 10 παίκτες να παίξουν μαζί, δεν μπορεί να υπάρχει τελειότητα άμεσα σε αυτό, χρειάζεται χρόνος. Η Ρώμη, όπως έχω πει ξανά, δε χτίστηκε σε μια μέρα, χρειάζεται υπομονή και χρόνος. Τίποτα με μαγικό τρόπο δεν μπορεί να είναι τέλειο.

Δεν ήταν καλό που το παιχνίδι με τη Νίμπουρκ ήταν ένα εικοσιτετράωρο μετά το ματς με τον Παναθηναϊκό, αλλά κατά κάποιο τρόπο ήταν, καθώς δεν είχαμε το χρόνο να σκεφτούμε την ήττα. Χάσαμε, έπρεπε να πάμε στο σπίτι, να κοιμηθούμε και να ξυπνήσουμε για να μπούμε σε διαδικασία ταξιδιού. Το μπάσκετ είναι θέμα πνευματικής προσέγγισης. Πιστεύω ότι το 80% της ανταπόκρισης στο παιχνίδι έχει να κάνει με την πνευματική προσέγγιση και το 20% με τη σωματική. Αν είσαι πνευματικά συγκεντρωμένος στην αποστολή σου, πιστεύω ότι μπορείς να κερδίσεις, σε υψηλό επίπεδο, τον οποιονδήποτε.

Ο κόουτς Λυκογιάννης ήταν απαιτητικός μαζί μας, μας τροφοδότησε με μεγάλο όγκο πληροφόρησης για τη στρατηγική του παιχνιδιού και τον αντίπαλο, με συνέπεια να είμαστε απόλυτα προετοιμασμένοι για το ματς με τη Νίμπουρκ”.

Σε ότι αφορά το πως ήρθε η νίκη στην Πράγα και το καθοριστικό “κόψιμό” του στο φινάλε της αναμέτρησης; “Ήμασταν καλοί στο πρώτο ημίχρονο, σε ένα γρήγορο σε ρυθμό παιχνίδι και μετά, στο τρίτο δεκάλεπτο, χτυπήσαμε… τοίχο. Χρεώθηκαν φάουλ τα γκαρντ μας, μπορώ να πω ότι αρκετά διαιτητικά σφυρίγματα δεν κινήθηκαν στο 50-50.

Το σημαντικό ήταν ότι δε χάσαμε το μυαλό μας, την αυτοπεποίθησή μας, την πίστη μας για την κατάκτηση της νίκης. Όταν βρεθήκαμε πίσω στο σκορ, αρχίσαμε να παίζουμε ακόμη πιο επιθετικά, τους «χτυπήσαμε» στην άμυνα και στην επίθεση.

Το σκεπτικό μας στην τελευταία φάση ήταν να μην τον αφήσουμε να πάρει το σουτ στο τρίποντο. Θέλαμε να τον αναγκάσουμε να πάρει το ντράιβ. Στην προηγούμενη κατοχή είδα ότι ο Βλάντο έχανε απέναντί του. Η δική μου αντίδραση ήταν ενστικτώδης, δεν ήταν σχεδιασμένη έτσι. Πνευματικά ήμουν εκεί, σηκώθηκα και τον σταμάτησα. Ημουν εκεί για να βοηθήσω τον συμπαίκτη μου” υπογράμμισε ο Τζόουνς, που ερωτηθείς για το αν… αγχώθηκε όταν έβλεπε τους διαιτητές να συμβουλεύονται για αρκετή ώρα το instant replay, αποκρίθηκε:

“Δεν αγχώθηκα όταν πήγαν οι διαιτητές να δουν τη φάση, ο φροντιστής μας ήταν πίσω τους και μου έγνεψε ότι το κόψιμο ήταν «καθαρό». Οπότε, ήξερα ότι ήμασταν εντάξει. Με καθησύχαζε και ο Μάλκομ, λέγοντάς μου συνεχώς πως για να είναι τόση ώρα στο μόνιτορ οι διαιτητές, σημαίνει ότι είμαστε καλά. Διαφορετικά, αν ήταν αντικανονικό, θα το έδιναν αμέσως.

Διαθέτουμε ό,τι χρειάζεται, την ομάδα, τους παίκτες, εξαιρετικούς προπονητές, για να προκριθούμε. Πρέπει να συνεχίσουμε να είμαστε πνευματικά και σωματικά έτοιμοι. Εφόσον διατηρηθεί αυτό, μπορούμε να κερδίσουμε τον οποιονδήποτε. Ολα έχουν να κάνουν με την νοοτροπία και την προσέγγισή μας στους αγώνες. Οσο κινούμαστε με τον σωστό τρόπο, θα είμαστε νικητές”.

Σε ότι έχει να κάνει με το πως ήρθε στον ΠΑΟΚ και το συμβόλαιό του; “Υπέγραψα το καλοκαίρι στο ΠΑΟΚ για αγωνιστικές βραδιές σαν αυτήν που βιώσαμε στην Πράγα! Ο δεύτερος λόγος ήταν ο προπονητής, γιατί με τον κόουτς Λυκογιάννη άρχισα την επαγγελματική μου καριέρα στον Κολοσσό., Πιστεύω σε αυτόν, τον εμπιστεύομαι. Με τον Μάλκομ δεθήκαμε πολύ στον Κολοσσό, η σχέση μας έγινε αδερφική, περνάμε συνέχεια χρόνο μαζί στις ΗΠΑ. Προέκυψε μετά και το «δέσιμο» με τον Ζερμέιν.

Ξέροντας, λοιπόν, ότι θα παίξω ξανά με τον Μάλκομ και τον κόουτς, σε υψηλό επίπεδο, στο Champions League, δε σκέφτηκα τίποτα άλλο. Είχα και άλλες προσεγγίσεις για συνεργασία, μου άρεσε όμως, που με ήθελε ο ΠΑΟΚ και ο προπονητής. Το είδα σαν μεγάλη ευκαιρία και ήρθα στον ΠΑΟΚ με χαρά.

Όλα πάνε πακέτο με τα δεδομένα για τη νέα συνεργασία και τα μετρητά (σ.σ. γέλια). Στον ΠΑΟΚ βρήκα οργάνωση, «ζεστή» αγκαλιά και είναι εντυπωσιακό το πόσο κοντά μας έχουμε τον πρόεδρο. Δεν μπορώ να ξεχάσω τα υποστηρικτικά λόγια και τη συμπεριφορά του μετά την ήττα από την Ιγκοκέα”.

Για τον κόσμο του ΠΑΟΚ δε που βρέθηκε στην Πράγα, ο Αμερικανός σέντερ είπε: “Δεν είχα ιδέα ότι θα έχουμε κόσμο μας στο πλευρό μας! Ηταν όμορφο και ξεχωριστό ότι έκαναν τόσα χιλιόμετρα υποστηρικτές μας για να μας δουν. Δεν έπαιξα ποτέ- μέχρι τώρα- για ομάδα η οποία να έχει τόσο δοσμένους σε αυτήν φιλάθλους. Αγωνίστηκα σε κάποιες ιστορικές ομάδες, όχι, όμως, σε ομάδα με τέτοιους οπαδούς. Πρέπει να ξέρουν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ πως μας δίνουν ενέργεια, όσο δεν μπορούν να φανταστούν”.

Σε ότι έχει να κάνει με τη δική του φιλοσοφία και τις φιλοδοξίες του, ο Τζόουνς είπε: “Μου αρέσει να είμαι ανταγωνιστικός. Τίποτα δε μου χαρίστηκε στη ζωή, πάντα είχα αυτά που ήθελα με τον δύσκολο τρόπο. Η μεγαλύτερη διασκέδασή μου είναι να παίζω δυνατά για να παίρνω αυτό που θέλω.

Στα εφηβικά μου χρόνια έπαιζα μπάσκετ, αλλά δεν το σκεφτόμουν σοβαρά. Αρχισα να το αντιμετωπίζω διαφορετικά στο κολέγιο. Ο Θεός θεωρώ πως έχει να σκοπό για όλους μας, αυτό διάλεξε για μένα, μου έδωσε τα φυσικά προσόντα, τη νοοτροπία, στοιχεία που προσπαθώ να τα εκμεταλλευτώ για είμαι αποτελεσματικός”.

Τέλος, σχετικά με το πως του αρέσει να περνάει στον ελεύθερο χρόνο του, ο 27χρονος σέντερ τόνισε: “Δεν κάνω πολλά, ειλικρινά. Είμαι μοναχοπαίδι, νιώθω καλά στον δικό μου χώρο, όταν είμαι μόνος μου. Μπορώ να είμαι όλη τη μέρα στο σπίτι, να πάω στο γήπεδο για προπόνηση και να επιστρέψω στη βάση μου για να χαλαρώσω. Μου αρέσει το καλό φαγητό, το κρασί. Δε βγαίνω έξω σχεδόν καθόλου, λατρεύω την ηρεμία”.