Ο Γιανίκ Φράνκε, με τους 31 πόντους που πέτυχε στο καθοριστικό τρίτο παιχνίδι της σειράς με τον Προμηθέα, ήταν ο πρωταγωνιστής της νίκης του ΠΑΟΚ και την επιστροφής του στους ημιτελικούς της Basket League, μετά από πέντε χρόνια. Ο Ολλανδός γκαρντ, μίλησε για τη νίκη στο παιχνίδι αυτό, για την πορεία της ομάδας, για τη σειρά που έρχεται με τον Ολυμπιακό και το κίνητρο, αλλά και για τη μεγαλύτερη αλλαγή στην ομάδα, μετά την έλευση του Φώτη Τακιανού στον πάγκο της.

Αρχικά ο Φράνκε, μίλησε για την «τρέλα» που έβγαλε στην άμυνα στο τρίτο παιχνίδι της σειράς με τον Προμηθέα, πέρα από τους 31 πόντους που πέτυχε… «Δε θα το αποκαλέσω «τρέλα». Ήταν ένα σκληρό παιχνίδι και σε κάποια σημεία, τα συναισθήματα είναι έντονα. Δε νομίζω ότι ήταν κάτι άλλο. Ήταν ένα ανταγωνιστικό και σημαντικό παιχνίδι, οπότε ίσως κάποιες φορές, να βγήκαν τέτοιες αντιδράσεις. Όλοι έχουν καλά και άσχημα παιχνίδια, είτε στην επίθεση, είτε στην άμυνα. Εγώ προσπαθώ πάντα να δίνω ό,τι περισσότερο μπορώ. Για παράδειγμα, στο δεύτερο παιχνίδι της σειράς με τον Προμηθέα, ήμουν πιο κουρασμένος, από άλλες μέρες. Άλλες φορές, βγάζω περισσότερη ενέργεια. Παίζω συνεχόμενα από το περασμένο καλοκαίρι λόγω και του Eurobasket, οπότε και το σώμα μου είναι σε μια φάση αγώνων εννιά μηνών. Τα δίνω πάντα όλα για τον ΠΑΟΚ».

Ο Ολλανδός αναφέρθηκε στα κρίσιμα τελευταία λεπτά του τρίτου αγώνα με τον Προμηθέα και στον τρόπο με τον οποίο ήρθε η νίκη για τον ΠΑΟΚ. «Προηγηθήκαμε με τέσσερις πόντους και μέχρι να το καταλάβουμε, μείναμε πίσω με έναν (σ.σ. το 69-65, που έγινε 69-70). Λίγο αργότερα ο Χαντς, έβαλε ένα τρίποντο που μας έδωσε και πάλι το προβάδισμα στο 76-74. Ήταν η συνολική προσπάθεια. Εγώ έβαλα κάποια σουτ, έχασα κάποια άλλα. Κερδίσαμε το παιχνίδι και αυτό είναι που μετράει. Δε μπορώ να εξηγήσω πως φτάσαμε στη νίκη, ειλικρινά. Έγιναν όλα πολύ γρήγορα, ήμασταν πίσω στο σκορ, ξαναπεράσαμε μπροστά, βάλαμε τις βολές… Πάνω από όλα, είναι σημαντικό ότι διατηρήσαμε την ψυχραιμία μας στο τέλος. Δεν πανικοβληθήκαμε ακόμα κι όταν μείναμε πίσω στο σκορ. Το τρίποντο του Χαντς (σ.σ. στο 76-74) μας έδωσε ανάσα και τώρα είμαστε εδώ, έχοντας προκριθεί στους ημιτελικούς για πρώτη φορά μετά το 2018. Είναι μεγάλο επίτευγμα για εμάς».

Όσο για το αν ένιωσε ότι στο τρίτο παιχνίδι έπρεπε να παίξει και για τον Ράιλι που τέθηκε νοκ-άουτ λόγω τραυματισμού; «Το έμαθα λίγο πριν το τζάμπολ και δε θα πω ψέματα, ήταν ένα ισχυρό σοκ εκείνη τη στιγμή. Απλά προσπαθήσαμε να καλύψουμε το κενό του και με τον Τσιακμά και με τον Χαντς να κατεβαίνει στο «1» και να διαχειριστεί στα λεπτά συμμετοχής του, αυτά που κάνει συνήθως για την ομάδα. Αυτό είναι που λέω για την «ομπρέλα» που έχει βάλει ο προπονητής πάνω από την ομάδα. Αν κάποιος έχει πρόβλημα, οι άλλοι καλύπτουν το κενό».

Ο Φράνκε ρωτήθηκε για την είσοδο στην τετράδα και αν του το έλεγε κάποιος πριν καιρό ότι θα συμβεί πως θα αντιδρούσε… «Αν μου έλεγε κάποιος στην αρχή της σεζόν, ότι θα τερματίσουμε τέταρτοι και θα μπούμε στους ημιτελικούς, δε θα το πίστευα! Είναι καλύτερα από αυτό που φανταστήκαμε από την πρώτη προπόνηση με τον κόουτς Λυκογιάννη και από τη συνέχεια με τον κόουτς Τακιανό. Αλλά ας συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε!»

Τέλος, για το γεγονός ότι το μπάσκετ του ΠΑΟΚ θα παίζει μέχρι αργά στη σεζόν και τα φώτα θα έχουν πέσει πάνω του, δεδομένου ότι η δράση στα περισσότερα πρωταθλήματα θα έχει σταματήσει, ο Φράνκε είπε… «Αυτό δεν είναι που θέλουμε; Αλλιώς δε θα ήμασταν εδώ, θα καθόμασταν στο σπίτι μας και θα βλέπαμε τηλεόραση. Θέλουμε να παίζουμε, να μας παρακολουθεί ο κόσμος, να απολαμβάνουμε αυτό που κάνουμε. Το γεγονός ότι θα είμαστε η μοναδική ομάδα της Θεσσαλονίκης, που θα παίζει τόσο αργά μέσα στη σεζόν, σημαίνει ότι κάτι καλό κάναμε αυτήν τη χρονιά. Ελπίζω το γήπεδο μας να γεμίσει, μετά από αυτήν τη σειρά με τον Προμηθέα, τόσο με τον Ολυμπιακό και μετά για την τρίτη θέση. Νιώθεις αυτήν την ενέργεια από τον κόσμο που έρχεται στην κερκίδα. Για εμένα, ήταν μία έκπληξη που σε αγώνες πλέι οφ δεν ήρθε πολύς κόσμος στο γήπεδο. Ο ΠΑΟΚ δεν ήταν καν στα πλέι οφ πέρσι. Στο πρώτο παιχνίδι, είχε λιγότερο κόσμο από ό,τι και με τον Απόλλωνα! Ήταν έκπληξη αυτό για μένα. Το καταλαβαίνω ότι έπαιζε το ποδόσφαιρο, το βόλεϊ, αλλά παίζαμε κι εμείς».