Το τι εστί Μπάνε Πρέλεβιτς, για τον ΠΑΟΚ, το ελληνικό και ευρωπαϊκό μπάσκετ το γνωρίζουν όλοι. Ο ίδιος, επέλεξε να κυκλοφορήσει το δικό του βιβλίο, για την καριέρα και τη ζωή του, με τις εκδόσεις “MVPublications“, περιγράφοντας αυτά πουν έζησε ο ίδιος, με το δικό του μοναδικό τρόπο.

“Με λένε Μπράνισλαβ Πρέλεβιτς, αλλά όλοι με φωνάζουν “Μπάνε”. Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ στα ανοιχτά γήπεδα του Βελιγραδίου. Μου άρεσε πάντα να σουτάρω, και αυτό έμαθα να το κάνω καλά – έμαθα να κάνω κι άλλα καλά, αλλά ο κόσμος με θυμάται για τα μεγάλα σουτ που πήρα. Κάποια τα έβαλα, κάποια τα έχασα…

Έτσι είναι η ζωή ενός αθλητή: στα εύστοχα σε αποθεώνουν, από τα άστοχα όμως μαθαίνεις. Έπαιξα σε διάφορες ομάδες, αλλά πέρασα μια ολόκληρη ζωή στον ΠΑΟΚ. Εκεί ανδρώθηκα, εκεί έζησα στιγμές θριάμβου και πικρίας, εκεί αγάπησα και αγαπήθηκα. Και αν επικρίθηκα λίγο κάποια στιγμή, στο τέλος μένει μόνο η αγάπη.

Νιώθω ευγνωμοσύνη για όσα κέρδισα στην καριέρα μου – αγώνες, τίτλους, χρήματα, αξέχαστες στιγμές, φίλους… Τα περισσότερα όμως τα κέρδισα χάνοντας. Ίσως να απορεί κανείς που επέλεξα για τίτλο του βιβλίου μου τη Δύναμη της ήττας. Πιστεύω βαθιά ότι οι ήττες μας, είτε στο γήπεδο είτε οπουδήποτε αλλού, μας καθορίζουν. Μας δίνουν την ευκαιρία να ξανακοιτάξουμε μέσα μας, να παρατηρήσουμε από την αρχή όλη μας τη ζωή. Μας αλλάζουν, μας ωριμάζουν, μας μεταμορφώνουν.

Η ήττα είναι ο πιο χρήσιμος σύμμαχος στην προσπάθειά μας για να γίνουμε αυτό που ονειρευόμαστε… Αυτό το βιβλίο δεν είναι η ιστορία της ζωής μου. Είναι κυρίως τα όσα έμαθα για τη ζωή μέσα από τις στιγμές που με έκαναν τον Μπάνε που είμαι σήμερα.

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

O Mπάνε Πρέλεβιτς γεννήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1966 στο Βελιγράδι. Ο αθλητισμός τον κέρδισε από νωρίς και το μπάσκετ έγινε η μεγάλη του αγάπη. Ξεκίνησε από τα τμήματα υποδομής του Ερυθρού Αστέρα, έγινε διεθνής, και αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης το 1983 με την Εθνική ομάδα παίδων της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας. Θα μπορούσε να είχε κερδίσει και άλλους τίτλους με την Εθνική ομάδα, αλλά το εμπάργκο και ο κατακερματισμός της Γιουγκοσλαβίας διέκοψαν βίαια κάθε σχέδιο και το όνειρο της συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Βρήκε διέξοδο και νέο σπίτι στη Θεσσαλονίκη και στον ΠΑΟΚ, με τον οποίο συνέδεσε τα περισσότερα και πιο σημαντικά χρόνια της αθλητικής του καριέρας. Από το 1988 μέχρι το 2000, όταν και σταμάτησε το μπάσκετ, κατέκτησε δύο ευρωπαϊκούς τίτλους (Κύπελλο Κυπελλούχων το 1991, Κύπελλο Κόρατς το 1994), Πρωτάθλημα (1992) και Κύπελλο Ελλάδας (1995) και με την παρουσία του άλλαξε την ιστορία της ομάδας μπάσκετ του ΠΑΟΚ. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τον Απρίλιο του 2023 αποσύρθηκε η φανέλα του με τον αριθμό «7», ως ένδειξη ύψιστης τιμής για την ανεκτίμητη προσφορά του. Και μετά το 2000 άλλωστε προσέφερε στον ΠΑΟΚ από διαφορετικές θέσεις, ως προπονητής, General Manager και Πρόεδρος, συμπληρώνοντας μια παρουσία 30 περίπου χρόνων, από την ημέρα που ήρθε στην Ελλάδα. Αγωνίστηκε για ένα χρόνο στην Κίντερ Μπολόνια με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο Ιταλίας (1997) και δύο σεζόν στην ΑΕΚ, με την οποία συμμετείχε στον τελικό της Ευρωλίγκα (1998)“.