Όσα χρόνια κι αν περάσουν, πάντα θα μου κάνει εντύπωση το γνωστό και ως «φαινόμενο της πεταλούδας» στον επαγγελματικό αθλητισμό. Πως δηλαδή «αν μια πεταλούδα κινήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα». Πόσο μεγάλη ευαισθησία μπορεί να υπάρχει σε κάτι (στην προκειμένη περίπτωση σε μια ομάδα) που να αλλάζει κάποιες συνθήκες που θεωρούσαμε διαμορφωμένες.

Το αναφέραμε και σε προηγούμενο σημείωμα, θα το σημειώσουμε ξανά για να εμπεδωθεί κάπως καλύτερα. Η σεζόν του ΠΑΟΚ μέχρι στιγμής, χωρίζεται σε δύο στάδια. Σε αυτό που πολλά πράγματα, πήγαιναν καλά μέχρι το επεισόδιο με τον Σμιθ και σε αυτό που σχεδόν τα πάντα, στράβωσαν μετά το επεισόδιο του Σμιθ.

Ακόμα και ο πιο αδαής, ακόμα κι αυτός που βλέπει μια μπάλα μπάσκετ και ρωτάει δερματολόγο για το πως αφαιρούνται τα «σπυριά» της, μόνο τα αποτελέσματα του ΠΑΟΚ να δει μετά το συγκεκριμένο γεγονός, δε μπορεί, κάτι θα αντιληφθεί για το όλο πρόβλημα. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων δεν αναφερόμαστε στο σκηνικό αυτό καθαυτό. Συνέβη, πέρασε, τελείωσε, ο παίκτης αποτέλεσε παρελθόν, αλλά στα «απόνερα» που αφήνει μια τέτοια κατάσταση, σε πολλά μικρά πράγματα σε μια ομάδα.

Ας μείνουμε καθαρά στο αγωνιστικό. Μετά το δομικό λάθος του καλοκαιριού, με την επιλογή δύο «πλάγιων» με τα ίδια χαρακτηριστικά (Φλάτεν, Μπελιάουσκας), ο ΠΑΟΚ χρειάστηκε να χάσει με 22 πόντους διαφορά στην έδρα της Μπενφίκα, για να πάρει την απόφαση να «κόψει» τον Φλάτεν και να φέρει έναν παίκτη για την περιφέρεια του, με άλλα στοιχεία, που του έλειπαν ξεκάθαρα.

Επέλεξε τον Κένταλ Σμιθ, ο οποίος, η αλήθεια είναι, ότι προσαρμόστηκε άμεσα και όχι μόνο αυτό, ήταν καθοριστικός σε διάφορα παιχνίδια, με αποφάσεις και κρίσιμα καλάθια που έφεραν μεγάλες νίκες. Με τη Μπενφίκα στη Θεσσαλονίκη, με τον Άρη, με τη Χάποελ, με τη Γαλατασαράι και τη διαφορά που εξασφαλίστηκε στο τέλος. Μερικά παραδείγματα μόνο. Αυτά είναι τα πολύ προφανή.

Υπάρχουν και τα λιγότερο προφανή που έχουν να κάνουν με τον τρόπο που παίζει η ομάδα, όταν έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και με τον τρόπο που καλείται να τα καλύψει, όταν δεν τα έχει. «Η απουσία του Σμιθ, δημιουργεί το πρόβλημα με τον Χάρισον. Μας λείπει ο παίκτης που τον πήραμε για να τον υποστηρίξει και από τις 2 Ιανουαρίου αναγκαζόμαστε να τον χρησιμοποιούμε πολύ» απάντησε στην ερώτηση του PAOK24, ο Φώτης Τακιανός χθες μετά την ήττα και τον αποκλεισμό από την Τόφας, δείχνοντας το μέγεθος του προβλήματος που υπάρχει εδώ και δύο εβδομάδες εντός ΠΑΟΚ.

Μια βλακεία ενός παίκτη, εκτός γηπέδου, σε μία χαλαρή στιγμή, έχει φέρει τα πάνω-κάτω σε έναν ολόκληρο οργανισμό, ένας μεγάλος στόχος χάθηκε (πρόκριση στους 16 του BCL) και κάπου εδώ, έρχεται και το κομμάτι που έχει να κάνει με τον ίδιο τον ΠΑΟΚ.

Τα γρήγορα αντανακλαστικά και η αποφασιστικότητα, που λείπουν. Όπως και τα χρήματα σε διάφορες περιπτώσεις… Έπρεπε η ομάδα να χάσει με -22 από τη Μπενφίκα, για να παρθεί μία απόφαση που έπρεπε να είχε παρθεί αμέσως μετά το διπλό επί της Γαλατασαράι στην Κωνσταντινούπολη, που επαναπροσδιόρισε όλο τον ευρωπαϊκό στόχο. Το «κόψιμο» του Φλάτεν δηλαδή και η αντικατάσταση του με έναν παίκτη τύπου Σμιθ. Αν γινόταν πιο νωρίς αυτή η κίνηση, ίσως να έβγαινε και πρώτος αυτός ο ΠΑΟΚ (ναι σε αυτόν τον όμιλο με αυτούς τους αντιπάλους αφού Χάποελ και Γαλατά είχαν κι αυτές τα θέματά τους για άλλους λόγους) και να ήταν ήδη στους 16…

Για την υπόθεση του Σμιθ, αυτό που έχει ακολουθήσει για την ίδια την ομάδα και τα αποτελέσματά της, είναι η απόδειξη και του πόσο λάθος διαχείριση υπήρξε, αφού ακόμα και η ανακοίνωση για το τέλος του, έγινε τόσο αργά, που όλη η πόλη είχε «βουΐξει». Κι ενώ την Παρασκευή κλείνουμε δύο εβδομάδες από την ανακοίνωση εκείνη, παίκτης στη θέση του ακόμα δεν έχει έρθει.

Παίκτης ο οποίος αν ερχόταν άμεσα, θα είχε τη δυνατότητα να παίξει με την Τόφας, αφού θα ήταν η τρίτη αλλαγή για τον ΠΑΟΚ στο BCL. Μία περίπτωση ήταν πολύ προχωρημένη (παίκτη που ανήκει σε ομάδα), αλλά χάλασε τελευταία στιγμή για ένα διαδικαστικό λόγο, μία άλλη τα τελευταία 24ωρα είναι επίσης προχωρημένη, απόφαση όμως για να έρθει δεν έχει παρθεί προς το παρόν.

Προφανώς και αν είχε έρθει ο αντικαταστάτης του Σμιθ, αυτό δε θα σήμαινε απαραίτητα ότι ο ΠΑΟΚ θα είχε «σκουπίσει» την Τόφας ή ότι δε θα έβαζε 35 πόντους στην έδρα του Περιστερίου, αλλά τουλάχιστον θα είχε παίξει τα ρέστα του.

Κι επειδή τα πράγματα ζορίζουν στη Stoiximan Basket League και με το νέο τρόπο διεξαγωγής που ισχύει φέτος, η ομάδα έχει μεγάλη ανάγκη για έναν ακόμα γκαρντ. Γιατί το «φαινόμενο της πεταλούδας» επιβεβαιώνεται και με το θέμα που υπάρχει με διάφορους τραυματισμούς, το οποίο είναι ένας συνδυασμός ατυχίας και διαχείρισης (κυρίως της πρώτης).

Υ.Γ.: Με κάθε κόστος, πάση θυσία, τουλάχιστον ένας παραπάνω πόντος από το Λαύριο την Κυριακή στο Παλατάκι.

Υ.Γ. 2: Καταλήγω ότι σε ένα μεγάλο ποσοστό, είναι άλλοι οι ΠΑΟΚτσήδες που γράφουν τα καφενειακά τους στο διαδίκτυο και άλλοι αυτοί που πηγαίνουν στο γήπεδο. Ο καθένας σας, επιλέγει με ποιον θα είναι.

Υ.Γ. 3: Κάσιους Γουΐνστον, 425.000 συμβόλαιο. Συνολικό αγωνιστικό μπάτζετ ΠΑΟΚ φέτος ως τώρα, πάνω-κάτω 600.000.

Υ.Γ. 4: Μεγαλώνοντας, οι εμπειρίες που αποκτά ο καθένας τον βοηθούν να αλλάξει λίγο η φιλοσοφία του σε διάφορα πράγματα. Δεν υπάρχει πιο ρεαλιστική διαπίστωση από την άποψη που είναι σαν την κ@@@τρυπίδα. Όλοι έχουν από μία, οπότε δε χρειάζεται να δίνουμε και ιδιαίτερη σημασία.