Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος διαζυγίου, ολοκληρώθηκε με μια ανακοίνωση 15 λέξεων από τον ΠΑΟΚ, για τη λύση της συνεργασίας με το Φώτη Τακιανό. Το «διαζύγιο» μόνο «βελούδινο» δεν ήταν, άσχετα αν το όλο θέμα διευθετήθηκε σχετικά άμεσα, προκειμένου η ομάδα να αλλάξει σελίδα, με το Στάθη Νεραντζάκη σε ρόλο head coach, για πρώτη φορά στην καριέρα του.

Έτσι όπως είχε διαμορφωθεί η κατάσταση από το καλοκαίρι, ήταν ξεκάθαρο ότι τα αποτελέσματα σε αυτά τα δύο «κολλητά» ντέρμπι με τον Άρη, θα έκριναν εν πολλοίς το μέλλον του 55χρονου στον πάγκο της ομάδας και από τη στιγμή που ήρθαν ισάριθμες ήττες, το τέλος ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένο.

Βέβαια, υπάρχει μια τεράστια απορία για το λόγο που οι άνθρωποι της ΚΑΕ, πριν περίπου ένα μήνα, όταν μετά από εκείνη τη νίκη στην παράταση επί του Λαυρίου, η οποία είχε συνοδευτεί από μία πραγματικά κακή εικόνα της ομάδας, δεν πήραν τότε την απόφαση, που πήραν ουσιαστικά το βράδυ της περασμένης Πέμπτης.

Και μάλιστα, ενώ το όλο θέμα είχε τεθεί υπό συζήτηση όχι μόνο δεν έλυσαν τότε τη συνεργασία με τον Τακιανό, αλλά προχώρησαν και σε διάφορες αλλαγές στο ρόστερ τις οποίες εισηγήθηκε ο ίδιος. Ανάλογη απορία είχαμε και το καλοκαίρι όταν ο ΠΑΟΚ έσπευσε να υπογράψει διετές συμβόλαιο, με έναν προπονητή που παρά τα χρόνια του στους πάγκους, δοκιμαζόταν πρώτη φορά σε αυτό το επίπεδο, ενώ επίσης για πρώτη φορά σε αυτό το επίπεδο, θα έφτιαχνε ο ίδιος το ρόστερ από το καλοκαίρι.

Είναι φοβερό το πως παθαίνει, αλλά δε μαθαίνει ο ΠΑΟΚ σε κάποια πράγματα. Και φυσικά, πλήρωσε και το κάτι παραπάνω, για να λύσει τη συνεργασία και πάλι καλά που δεν αναγκάστηκε να μπει σε συζητήσεις όχι μόνο για μη δεδουλευμένα αυτής της σεζόν, αλλά ακόμα και για της επόμενης…

Μπορούμε να αναλωθούμε για πολλή ώρα, για διάφορα λάθη από το καλοκαίρι και μετά, σε ρόστερ, καθημερινότητα, λειτουργία. Λάθη για τα οποία η μία πλευρά, μπορεί να κατηγορεί την άλλη. Δεν είναι τυχαίο πάντως ότι η ανακοίνωση του ΠΑΟΚ χθες, ήταν τόσο «ψυχρή». Δε φεύγει ως φίλος ο Τακιανός, ο οποίος βέβαια κι αυτός από τη δική του πλευρά, έχει τα παράπονα του, πάντα με βάση το δικό του τρόπο σκέψης.

Το θέμα από εδώ και πέρα είναι η επόμενη μέρα για τον ΠΑΟΚ και σε αυτήν, υπάρχει ο Στάθης Νεραντζάκης. Ένα χρόνο μετά την περσινή σκέψη για να αντικαταστήσει ο ίδιος το Λυκογιάννη, η σκέψη έγινε πράξη και ο 47χρονος τεχνικός, θα έχει ρόλο του head coach για πρώτη φορά στην καριέρα του.

Εμπειρία από τους πάγκους δεν του λείπει, δεδομένου ότι ήταν για σχεδόν μια δεκαετία στον Κολοσσό, πέρασε για λίγο από τη Λάρισα και από τα τέλη του 2019 είναι στον ΠΑΟΚ. Μιλάμε για 14-15 χρόνια, σχεδόν συναπτής παρουσίας στη Basket League, οπότε και πρόσωπα ξέρει και καταστάσεις γνωρίζει. Επίσης, μεγαλωμένος στη Νεάπολη, αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς ότι και το σύλλογο τον ξέρει πολύ καλά…

Εντός της ομάδας, πλέον (συγκεκριμένα από χθες), δεν υπάρχει κάποιος να πει κάτι κακό γι’ αυτόν, οι παίκτες επίσης έχουν την καλύτερη άποψη από τη συνεργασία τους μαζί του και ως το τέλος της σεζόν, το ζητούμενο είναι ένα και μοναδικό. Η ομάδα να είναι και πάλι μία «γροθιά» για να πετύχει το στόχο της 6ης θέσης κι ακόμα κι αν δεν τα καταφέρει, να παραμείνει ενωμένη ως το τέλος.

Θα χρειαστεί στήριξη και «στομάχι» ο Νεραντζάκης. Από τη στιγμή που πάρθηκε η απόφαση να δοκιμαστεί για πρώτη φορά ως head coach, θα πρέπει ΑΠΑΝΤΕΣ στην ομάδα, να είναι στο ίδιο μήκος κύματος. Ούτε «μουρμούρες» ούτε «μουτράκια», ούτε «ξινίλες». Κι αν όλοι μέσα στην ομάδα είναι μία «γροθιά», δε χρειάζεται τίποτα άλλο από τους γύρω-γύρω από αυτή.

Το καλοκαίρι είναι μια άλλη κουβέντα. Και φαίνεται ότι είναι πιο μεγάλη ανάγκη από ποτέ τα τελευταία χρόνια, για αλλαγή στρατηγικής στο αγωνιστικό-οικονομικό κομμάτι. Τώρα, αυτό που προέχει είναι να βγει η φετινή σεζόν και ποιος ξέρει, μπορεί ο ΠΑΟΚ τελικά, να βγάλει ένα δικό του παιδί μπροστά και για τα επόμενα χρόνια.

Υ.Γ.: Μία φορά, μία στιγμή εδώ και ένα χρόνο, δεν έδειξε να κ@@@νει που ήταν προπονητής στον ΠΑΟΚ. Παρότι η ευκαιρία του ήρθε έστω και αργά στην καριέρα του. Διαρκής ανασφάλεια και εσωστρέφεια, σχεδόν για όλα. Αυτό ίσως να ήταν και το στοιχείο που «έφαγε» τον Τακιανό.

Υ.Γ. 2: Μακάρι να ήρθε η ώρα μετά την αλλαγή στον πάγκο, να ακολουθήσει ο ΠΑΟΚ έστω και με αυτό το ρόστερ, τις επιταγές του σύγχρονου μπάσκετ. Να παίξει επιτέλους, λίγο πιο ελεύθερα, με περισσότερη αυτονομία στις αποφάσεις των παικτών που διαθέτει.

Υ.Γ. 3: Τα πλάνα από το Final 8 του Κυπέλλου Ισπανίας, δείχνουν πραγματικά πως «είναι γιορτή» μια τέτοια διοργάνωση.