Το παιχνίδι της υπομονής ξέρουν να το παίζουν καλά στον ΠΑΟΚ. Πως είπε ο Ζουρνατσίδης εκείνο το αμίμητο για τον σκύλο που περίμενε 18 ώρες την γάτα κάτω από το δέντρο; Κάτι τέτοιο κάνει και ο ΠΑΟΚ αυτή την στιγμή. Περιμένει κάτι καλό, έναν παίκτη που θα πληροί όλες τις προϋποθέσεις που θέτει ο ΠΑΟΚ, να είναι καλός και να ταιριάζει στο στυλ που φαίνεται ότι θα παίξει η ομάδα του Μαρκόπουλου, να μην χαλάσει την χημεία που φτιάχνει ο ΠΑΟΚ και κυρίως να είναι προσεγγίσιμος οικονομικά. Μοιάζει με σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες, αλλά είπαμε, υπομονή. Για την ώρα ο ΠΑΟΚ, που δεν θέλει να πάρει παίκτη, απλά για να συμπληρώσει το κενό που έχει κάτω από το καλάθι, θα περιμένει. Και όσο θα περνά ο καιρός είναι δεδομένο ότι θα αγχώνεται.

Τα κενά είναι γνωστά, πάμε σε αυτά που έχει ο ΠΑΟΚ αυτή την στιγμή. Ο Τούντορ σχολιάζοντας την μεταγραφή του Μπερμπάτοφ, είπε απόψε στη Nova, ότι… “ήταν μία ευχάριστη αλλαγή πλάνου, προς το καλύτερο”. Ο Μαρκόπουλος δεν το είπε (ακόμη), αλλά αυτό ακριβώς έκανε και ο μπασκετικός ΠΑΟΚ. Αμερικανό έψαχνε για το “3” και πήρε τελικά τον Βασιλειάδη, καθαρό άσσο ήθελε και προτίμησε την ποιότητα του Τέπιτς, που τα κάνει όλα. Παρεμπιπτόντως, αξίζει να γραφτούν δύο λέξεις παραπάνω για αυτούς τους δύο παίκτες, την αναγνωρισιμότητα των οποίων δεν έχουν πολλοί από τους παίκτες που παίζουν στο πρωτάθλημα. Ο ΠΑΟΚ πήρε δύο παίκτες Ευρωλίγκα, μην το ξεχνάμε αυτό. Και με ένα πρώτο δείγμα υπάρχει από το φιλικό με τον Κόροιβο, όσο κι αν ο βαθμός δυσκολίας δεν ήταν μεγάλος. Ήταν όμως ένα δείγμα θετικό. Ο ΠΑΟΚ είναι δεδομένο ότι έχει αστείρευτο επιθετικό ταλέντο. Με τον Βασιλειάδη που μοιάζει να μην έφυγε ποτέ (και παρεμπιπτόντως δίνει και μία σύνδεση με τον κόσμο και την κερκίδα, η οποία έλειπε όλα τα προηγούμενα χρόνια), τον Δέδα, τον Τσόχλα, τον Ντούβνιακ και τον Τέπιτς (περιμένοντας και την επιστροφή του Χαραλαμπίδη), ο ΠΑΟΚ είναι πολύ επικίνδυνος από μακριά. Τρομερά επικίνδυνος για κάθε αντίπαλο.

Ας το κρατήσουμε αυτό, όπως και το γεγονός ότι ο Τέπιτς, είναι ένας παίκτης που κάνει πολλά μέσα στο γήπεδο, ένα πολυεργαλείο, όπως τον χαρακτήρισε ο Τσαρτσαρής. Συμπαίκτης του ήταν και προφανώς κάτι περισσότερο θα ξέρει. Η απόκτηση του Σέρβου είναι πολυτέλεια για τον ΠΑΟΚ, διότι πρόκειται για παίκτη αναμφισβήτητης ποιότητας η οποία όμως δεν αποτυπώθηκε ποτέ με νούμερα. Κι αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με την σύγχυση που υπάρχει με την θέση στην οποία μπορεί να παίξει κι αν καλύπτει τις απαιτήσεις του καθαρού πλέι μέικερ θα τον έχουν για καιρό υπό έλεγχο, όπως άλλωστε είχε συμβεί και με τον Κούπερ, αλλά και με τον Όντουμ. Κι ο Τέπιτς δεν είναι τυχαίος, έχει ένα βιογραφικό, το οποίο μεταξύ άλλων φορτώνουν μία Ευρωλίγκα και τέσσερα χρυσά σε Ευρωμπάσκετ με τις μικρές εθνικές της Σερβίας.

Αυτά είναι με μία πρώτη ματιά τα θετικά του ΠΑΟΚ. Ομοιογένεια λόγω κορμού και άμεσης προσαρμογής των νέων, ταλέντο στην επίθεση, έξυπνη ομάδα και Μαρκόπουλος. Έρχονται πολλά και δύσκολα φιλικά, όπου θα βγουν και τα αρνητικά. Που προφανώς θα είναι πολλά, όσο το κενό κάτω από τα καλάθια δεν κλείνει. Και με αντίπαλο τον Ερυθρό Αστέρα του Σχορτσιανίτη αυτά τα κενά είναι πολύ πιθανό να φανούν πολύ έντονα. Ο Μαργαρίτης, ο Μάρκοβιτς και ο μικρός ο Κώττας θα έχουν πολλή δουλειά. Με τα φιλικά που έχει στο πρόγραμμά του ο ΠΑΟΚ είναι σίγουρο ότι θα δυσκολευτεί πολύ, ίσως βιώσει και σκληρές βραδιές, αλλά για αυτό είναι τα παιχνίδια της προετοιμασίας.