Λίγες ώρες μετά, ο Ολυμπιακός περνούσε από την Πάτρα με ένα αυτογκόλ ποίημα, μία ενέργεια που θα μείνει στην ιστορία ως μία από τις πλέον κραυγαλέες που έλαβαν χώρα στην ποδοσφαιρική Ευρωπαϊκή Ουγκάντα.

Ο Κάργας, έτσι λέγεται το παλικάρι, βλέποντας πως ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να σκοράρει ούτε απέναντι σε δέκα παίκτες, αποφάσισε να δώσει ένα τέλος στο μαρτύριό του και να ικανοποιήσει τους φίλους της ομάδας του Πειραιά, αλλά και τον Αλέξη Κούγια που βράβευσε τον Μίτσελ υπό το άγρυπνο βλέμμα του κυρ Σάββα Θεοδωρίδη. Η παρωδία καλά κρατεί και ο Ανδριανός, το ανδρείκελο υφυπουργός αθλητισμού, το μόνο που κάνει είναι να απαγορεύει τις μετακινήσεις των οπαδών του ΠΑΟΚ.

Στα δικά μας τώρα, αυτό που με τρελαίνει και με αποσυντονίζει είναι οι υπερβολικές αντιδράσεις. Στα καλά και τα στραβά. Η ομάδα ξεκίνησε άψογα, έχει υγεία, έχει καλή διαχείριση από την προπονητή της μετά τα πρώτα δύο παιχνίδια, μετρά πέντε σερί νίκες, οι δύο από αυτές μακριά από την Τούμπα. Συν έξι βαθμούς σε σχέση με πέρυσι που χάσαμε σε Πλατανιά και Αγρίνιο.

Το ζητούμενο είναι να διατηρήσουμε αυτόν τον ρεαλισμό που υπάρχει μέχρι σήμερα, να συνεχίζουμε να αναγνωρίζουμε πως αυτή η ομάδα έχει συγκεκριμένα όρια και να πιστέψουμε πως είμαστε έτοιμη να τη στηρίξουμε όταν έρθουν οι αναποδιές. Το να αποθεώνουμε στα καλά και να διαολοστέλνουμε στα άσχημα, είναι αντιδράσεις που δεν βοηθάνε την ομάδα να προχωρήσει. Η υπερβολή δεν αποτελεί σοφία στο ποδόσφαιρο και σε οτιδήποτε άλλο στη ζωή.

Διαβάζω και ακούω για τον αναγεννημένο Κατσικά λες και ήταν το πρώτο καλό παιχνίδι που έκανε. Τέσσερα χρόνια τώρα, μπορώ να βρω και άλλα που ήταν εξαιρετικός. Το πρόβλημά του είναι η διάρκεια και όχι αν θα κάνει ένα ή δύο καλά παιχνίδια. Πάνω στον ενθουσιασμό όμως ξεχνάμε πως δεν είναι η πρώτη φορά που ο Κατσικάς στηρίχτηκε από προπονητή. Και όταν θα γίνε μία στραβή, θα σταυρωθεί και θα μείνουμε με έναν στόπερ. Αυτό το παιδί το πρώτο πράγμα που χρειάζεται είναι ηρεμία και γαλήνη, έτσι ώστε ακόμα και την ύστατη στιγμή να μπορέσει να κερδίσει μία θέση στο ρόστερ του ΠΑΟΚ με την αξία του και όχι με αυτό που πιστεύουμε πως μπορεί να δώσει αλλά το δίνει σε μικρές και όχι αρκετές δόσεις εδώ και τρία χρόνια.

Η ομάδα είναι καλά, αλλά μας χρειάζεται σοβαρούς γύρω της. Να τη βοηθήσουμε να κάνει βήματα μπροστά και όχι να ανεβοκατεβαίνει σκαλοπάτια χωρίς προορισμό.

Έχει βρεθεί ένας τρόπος να γουστάρουμε, να χαιρόμαστε με τον τρόπο που παίζει, να κερδίζει, να βρίσκει λύσεις που δεν τις περιμέναμε. Ας μείνουμε εκεί και ας την αφήσουμε να δούμε μέχρι που μπορεί να φτάσεις, ποιες θα είναι οι αδυναμίες που θα βγάλει και ψύχραιμα να πάμε στην επόμενη φάση της. Έτσι συμβαίνει με όλες τις καινούργιες ομάδες, έτσι πρέπει να γίνει και με τον ΠΑΟΚ.

Και οι υπερβολικές αντιδράσεις αυτή την περίοδο δεν ευνοούν την πρόοδο. Είτε είναι θετικές, είτε αρνητικές.