Θα ξεκινήσω εντελώς «ανάποδα» απόψε. Με μια σκέψη που την έκανα την ώρα της σέντρας στο «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης».

Πολλές φορές, λοιπόν, τα τελευταία χρόνια, με την έναρξη του δευτέρου γύρου ο ΠΑΟΚ ήταν 8 βαθμούς πίσω από την κορυφή. Για διάφορους λόγους.
ΠΟΤΕ δεν τόλμησε προπονητής να πει «παίζουμε την καλύτερη μπάλα στην Ελλάδα». Πότε! Κι αν το έλεγε, θα την άκουγε στερεοφωνικά από λαό και διοικούντες. Είπαμε, ξέραμε γιατί μέναμε πίσω, ξέραμε τι σημαίνει να παίζεις με την πλάτη στον τοίχο και ο πρωτοπόρος να «περνάει αέρας» δίχως άγχος από έδρες αλλά πάντοτε ξέραμε και τις δικές μας αδυναμίες και το βουλώναμε. Μόνον ο Στέφενς τόλμησε να πει πως με τέτοια συγκομιδή πρώτου γύρου, του ήταν ακατανόητο να βρίσκεται τόσο πίσω από τον πρώτο και… για μια ισοπαλία στον Εργοτέλη του «κουνήσαμε μαντήλι» λίγες βδομάδες αργότερα. Έτσι απλά.

Κι όμως φίλοι μου. Ο Ολυμπιακός κέρδισε σήμερα 0-2 τον Λεβαδειακό και ο προπονητής του επανέλαβε για νιοστή φορά πως η ομάδα του παίζει «την καλύτερη μπάλα στην Ελλάδα». Κι αυτό επειδή μείωσε στους 5 βαθμούς τη διαφορά για δυο μόνον ώρες, δυο αγωνιστικές πριν πάει στην έδρα που απόψε εμείς κερδίσαμε 0-3 και τέσσερις αγωνιστικές πριν έρθει στην Τούμπα για να μας αποδείξει πόσο ακριβώς καλύτερη ομάδα είναι από τον ΠΑΟΚ.

Ξεκινάω από αυτά γιατί απόψε δε με ενδιαφέρει κάτι άλλο. Όσοι «νιώθουν» περισσότερο από μένα από μπάλα, αν έχουν κουράγιο και υπομονή, ας ανοίξουν ποδοσφαιρική συζήτηση. Για τον Μάτος που αποβλήθηκε, για τα χάφ που θέλουν ενίσχυση, για τον Μπράνκο που έφυγε από την Ελλάδα για να φέρει παίκτες. Εγώ ήθελα να κερδίσω «μηδέν – μισό» σε μια έδρα που με πληγώνει και κέρδισα «μηδέν – τρία». Χρωστάω στα παιδιά που φοράνε τα ασπρόμαυρα… δυόμιση γκολ. Τους ευχαριστώ για τη χαρά που μου δώσανε. Τους ευχαριστώ που αντέχουν. Που έχουν 14 νίκες σε 15 αγώνες. Τους ευχαριστώ που στην δυσκολότερη φάση του πρωταθλήματος κάνουν τον πιο υπολογίσιμο αντίπαλο να τα παρατά στο 0-2 και να κινδυνεύει με διασυρμό στην έδρα του.

Μην ξεγελιέστε αδέλφια. Αφελής δεν είμαι. Ούτε χαζοχαρούμενος. Ξέρω τις αδυναμίες μας. Ξέρω πως θα μπορούσαμε ΚΑΙ απόψε να χάσουμε. ΑΛΛΑ ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ ΠΑΛΙ.
Να ζητήσω ένα συγνώμη από τον προπονητή του Ολυμπιακού; Θα το κάνω!
Να ζητήσω από την αθλητική Κυριακή να ξεκινήσει με το γκολ του Φορτούνη; Θα το κάνω κι αυτό.
Να ανοίξω, όμως, συζήτηση για όλα αυτά που ΔΕΝ έχει η ομάδα μας και να την μειώσω τώρα που επιστρέφει από την Τρίπολη, όχι! Δε θα το κάνω.

Πριν την καληνύχτα μου, να σημειώσω.

Για τον Πρίγιοβιτς: η παιχτούρα βοήθησε πολύ. Και τον ευχαριστούμε. Για όλα. Και για τις χαρές που μας έδωσε και για τα λεφτά που έφερε. Δεν τον πουλήσαμε. Πληρώθηκε η «τεράστια» ρήτρα του και έφυγε. Το παλικάρι ήθελε από πέρσι να φύγει. Μπορέσαμε τότε να τον κρατήσουμε. Τώρα ήταν αλλιώς τα γράμματα. Το να του πεις «μείνε γιατί αν φύγεις δε θα πάρουμε το πρωτάθλημα» είναι ΠΟΛΥ υποτιμητικό για το κλαμπ και για τους συμπαίκτες του που μάτωσαν για να τα παστελώνει ο Σέρβος. Το πρωτάθλημα θα το πάρουμε και με τον Γιώργο Μίνο στην κορυφή της επίθεσης. Εγώ θα ψάχνω κάθε Κυριακή τα γκολ του Αλεξάντερ. Και θα τα πανηγυρίζω. Είναι ένας από εμάς.

Για την ενίσχυση: πρώτα οι ανανεώσεις και παράλληλα ένα καλό χάφ. Όποιον επιθετικό κι αν πάρουμε, δύσκολα να βοηθήσει φέτος. Είναι η ιδιαιτερότητα του ελληνικού πρωταθλήματος αλλά και η χημεία της ομάδας μας που δε βοηθάει. Ας τον πάρουμε αλλά κρατήστε τις προσδοκίες σας για του χρόνου. Έτσι κι αλλιώς, ο ΠΑΟΚ δημιουργεί κορμούς τριετίας.

Για την επικοινωνία μας: πουλήστε λίγο τρέλα καρντάσια. Είναι καλύτεροι από εμάς. Μπράβο τους. Εμείς τη δουλειά μας. Μου είναι τόσο συμπαθείς όλοι τους. Όπως τους ήμουν εγώ τόσα χρόνια. Κρίμα. Αν συνεχίσουν έτσι, κάποτε θα έχουμε πρόβλημα γιατί… «είναι υπολογίσιμοι αντίπαλοι».

Καλό ξημέρωμα. Δείτε όλες τις εκπομπές, μέχρι και μαρμίτα. Και αύριο όλοι «FORZA». Κοιτάξτε να το απολαμβάνετε ρε. Διασκέδαση είναι η μπάλα. Εγώ μόλις γύρισα από μνημόσυνο στη Φλώρινα κι όσο κι αν εξηγούσα πάνω από το μνήμα στον Γιάννη, πόσο κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος είμαστε, δεν με άκουγε το ΠΑΟΚτσάκι. Πριν τρία χρόνια, είδαμε παρέα το ΠΑΟΚ – Ντόρντμουντ στην Τούμπα και μετά… «έφυγε» για πάντα.