Ο ΠΑΟΚ διανύει περίοδο αγωνιστικής κρίσης, αλλά αυτό δεν πρέπει να εκπλήσσει και φυσικά δεν πρέπει να απογοητεύει, ενώ άδικο είναι να απαξιώνεται ότι έχει πετύχει μέχρι τώρα.

Η ήττα με 3-0 από την Ξάνθη έρχεται ως συνέχεια της συντριβής στην Ξάνθη, του αποκλεισμού στην Ευρώπη με την ήττα από τη Γκινγκάμπ και της πολύ δύσκολης επικράτησης με την Κέρκυρα.

Αυτά τα παιχνίδια έχουν πολλά κοινά στοιχεία και φυσικά μας βοηθούν να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα. Τα στοιχεία είναι ξεκάθαρα και προφανώς τα βλέπουν οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ που πρέπει να τα βελτιώσουν.

Ο ΠΑΟΚ διανύει περίοδο κρίσης γιατί:

1) Έχουν αλλοιωθεί τα αθλητικά χαρακτηριστικά της ομάδας, αυτά πάνω στα οποία κυρίως βασίστηκε το καλοκαίρι όταν δημιουργούνταν.

Αυτό συμβαίνει λόγω της επιβάρυνσης των παικτών, που πλέον δεν μπορούν να «πνίξουν» τον αντίπαλο.    

2) Απουσιάζουν σημαντικές και σχεδόν αναντικατάστατες μονάδες όπως ο Τζιόλης και ο Μακ που για μία ομάδα η οποία “λέει” ότι κάνει πρωταθλητισμό, είναι αδιανόητο να μην μπορούν να αντικατασταθούν.

3) Ο ΠΑΟΚ είναι απίστευτα εύκολος αντίπαλος για να τον διαβάσουν οι αντίπαλοι. Η οργανωμένη άμυνα και η κόντρα επίθεση στην πλάτη της άμυνας του ΠΑΟΚ, είναι πλέον κάτι που δεν χρειάζεται προπονητή για να το δεις…

4) Η πίεση του πρωταθλητισμού (με ότι αυτό συνεπάγεται σε αθλητικό και όχι μόνο επίπεδο)  λυγίζει την άπειρη σε αυτές τις καταστάσεις ομάδα.   

Στα Γιάννινα ο ΠΑΟΚ δέχθηκε τις πρώτες δύο-τρεις κόντρες μέχρι να γίνει το 1-0. Αυτό ήταν το χειρότερο από όλα. Το να ξέρεις το πρόβλημά σου, αλλά να μην το αντιμετωπίζεις και να ξεκινάς εκ νέου απρόσεκτα, είναι ανόητο. Από την στιγμή που το ματς έγινε 1-0, ο ΠΑΟΚ παρά το ότι το «πάλεψε» δεν είχε γρήγορη ανάπτυξη, καλή κάθετη κυκλοφορία και φυσικά ατομική ενέργεια για να το γυρίσει. Όπως δηλαδή συμβαίνει όλη την χρονιά.

 Όλα αυτά σαφώς χρειάζονται ποιότητα και εμπειρία, πέρα από δουλειά. Αντιθέτως οι γηπεδούχοι βρήκαν χώρους και τελείωσαν την αναμέτρηση.

 Απογοητευμένοι και τρελαμένοι είναι απόψε, όσοι έλεγαν και πίστευαν ότι ο ΠΑΟΚ θα πάρει το πρωτάθλημα και δεν ήταν προετοιμασμένοι για την απότομη προσγείωση. Όπως συμβαίνει πάντα δηλαδή. Όλοι οι υπόλοιποι –προφανώς- είναι στεναχωρημένοι, αλλά και συνειδητοποιημένοι από νωρίς.  

Ο ΠΑΟΚ κατά τις επόμενες εβδομάδες δεν μπορεί να παρασυρθεί από το εορταστικό κλίμα. Οι άνθρωποι της ομάδας είναι υποχρεωμένοι να κάνουν όλες τις απαραίτητες κινήσεις ώστε το σύνολο να ενισχυθεί. Αλλά να μην ξεχνιόμαστε. Και πέρυσι τέτοιο καιρό που ο ΠΑΟΚ είχε παικταράδες στο ρόστερ, η μισή πόλη θεωρούσε ότι το πιο μεγάλο πρόβλημα είναι οι μεταγραφές και η ενίσχυση. Και αργότερα που ο ΠΑΟΚ πήρε άλλους έξι ποδοσφαιριστές, αλλά ομάδα δεν έκανε, δεν ήξεραν τι να πουν…  

Στην Λιβαδειά το ματς είναι εξίσου κρίσιμο και δύσκολο. Αλήθεια: Κατενάτσιο μπορεί να παίξει ο ΠΑΟΚ; Το μηδέν έχει τρόπο να το διαφυλάξει; Αν αυτό γίνει, μπροστά θα βρεθούν οι φάσεις…

Κάτι τελευταίο: Το σύστημα ΖΕΙ και βασιλεύει και αυτοί που αντιμετωπίζουν κατηγορίες  συνεχίζουν την δράση. Οι ορισμοί Βοσκάκη στα Γιάννινα και Μάνταλου στην Ξάνθη δεν έγιναν καθόλου τυχαία. Όποιος είχε μάτια είδε και κατάλαβε ότι ο Βοσκάκης, ήταν αποφασισμένος ΑΝ χρειαστεί να κάνει ότι περνάει από το χέρι του. Τα τέσσερα φάουλ κατά του ΠΑΣ σε ΟΛΟ(!!!) το 90λεπτο, οι τρεις κίτρινες χωρίς λόγο στον ΠΑΟΚ και όλα τα ανάποδα πλάγια, πλεονεκτήματα, κόρνερ κτλ, δείχνουν σε αυτόν που τους έχει μελετήσει, ότι ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ.  Φυσικά η απόδοση του ΠΑΟΚ δεν τον άφησε να εκτεθεί ιδιαίτερα.

Δείτε ορισμοί που θα ακολουθήσουν και στα επόμενα κομβικά ματς: Καλλονή-Ολυμπιακός και Λεβαδειακός-ΠΑΟΚ.