Σε πρώτη φάση για να προχωρήσει ο ΠΑΟΚ χρειάζεται πραγματική στήριξη. Θα έρθουν και άσχημα απογεύματα δεν γίνεται να κάνουμε το 15 στα 15. Η υστερία που επικρατεί στις στραβές, είναι ένα από τα βασικά μας μειονεκτήματα.

Το ζήσαμε και σε ποδόσφαιρο και σε μπάσκετ. Αντιδράσεις εμετικές, ειδικά προς τους προπονητές. Τελικά ο Λουτσέσκου βρήκε μία φόρμουλα, ο Παπαθεοδώρου παίζει κάτι πολύ συγκεκριμένο πάνω στα όσα είχε συζητήσει το καλοκαίρι με τη διοίκηση και αποδείχτηκε πως η υστερία, η υπερβολή, ήταν άστοχη. Και εκνευριστική.

Ειδικά στο ποδόσφαιρο να κατηγορηθεί γιατί ο Λουτσέσκου; Είναι κανείς σε θέση να αντιληφθεί τι ανέλαβε το καλοκαίρι; Είναι εύκολο να συμμαζέψεις το χάος, να βάλεις καινούργιους παίκτες στο κλαμπ, να ελπίζεις πως αυτοί θα προσαρμοστούν; Ναι που δεν προσαρμόστηκαν όμως. Ο Ζαμπράνο αποχαιρέτησε, ο Ελ Καντουρί δεν βρήκε χημεία, ο Μαουρίτσιο κινείται σε ρηχά νερά. Μόνο ο Άντρε που δεν τον ήθελε ο μέγας Μίχελ είναι σταθερά και αυτός ως αριστερός μπακ γιατί επιλέχτηκε για τη θέση ένας ευαίσθητος που ζήτησε να φύγει και ένας που παίζει κομπάρσος σε πολεμικές ταινίες του Χόλιγουντ. Όμως για έναν μυστήριο λόγο, το μπινελίκι το έτρωγε ο Λουτσέσκου και όχι ο επικίνδυνος για τα εγκεφαλικά μας κύτταρα αθλητικός διευθυντής. Ο οποίος βέβαια παραμένει στην ομάδα, για έναν λόγο που πραγματικά αδυνατώ να κατανοήσω. Το ψάχνω από εδώ, το ψάχνω από εκεί, ψάχνω έναν λόγο τόσο καιρό, όμως δεν βρίσκω τίποτα.

Η ομάδα πλέον είναι υποχρεωμένη να καλύψει τα κενά του ρόστερ των 30 εκατομμυρίων που κατάφερε να μην έχει αριστερό μπακ, μπακ απ δεξιού μπακ, δυναμικό 6άρι και φορ που να έχει όσα χαρακτηριστικά πρέπει για να πάρεις πρωτάθλημα.

Το πιο παρανοϊκό απ΄όλα όσα έχω ακούσει μέχρι σήμερα, είναι πως δεν πρόκειται να πάρουμε φορ αν δεν πουληθεί ο Πρίγιοβιτς. Εγώ λέω πως με δύο φορ που μάλιστα σε επίπεδο χαρακτηριστικών έχουν ελλείψεις, δεν πας πουθενά. Θέλεις τουλάχιστον τρία για να είσαι καλυμμένος.

Σε μία σειρά 15 αγώνων πρωταθλήματος που θα καίει η μπάλα, που θα υπάρχει ένταση στο παιχνίδι, θα χρειαστείς τον φορ που σκοράρει, που παίζει συνδυαστικά και που παίζει παράλληλα για την ομάδα. Τρία – τέσσερα παιχνίδια από αυτά, κυρίως εκτός έδρας, θα τα πάρεις από αυτόν. Τον έχεις; Εγώ πιστεύω πως όχι.

Κλείνοντας το θέμα φορ, δεν πιστεύω πως θα πουληθεί ο Πρίγιοβιτς, ενώ δε νομίζω πως υπάρχει θέμα Μπεργκ σήμερα.

Το αισιόδοξο με την ομάδα, αφορά την αμυντική της λειτουργία. Έχει δεχτεί με δύο εκτός έδρας ντέρμπι, μόλις επτά γκολ σε έναν γύρο. Που αυτομάτως σημαίνει πως αν διατηρήσει και στον δεύτερο γύρο αυτή την εικόνα, θα κάνει ρεκόρ ιστορίας. Και μάλλον θα πάρει το πρωτάθλημα αν επιθετικά δείξει το κάτι παραπάνω.

Και από τα επτά γκολ, το ένα με Κέρκυρα το δέχτηκε παίζοντας με δέκα και τον Σάκχοφ στόπερ, το άλλο στη Λάρισα με τη γάμπα από κόντρα πάλι με δέκα, στο Καραϊσκάκη ο Ζαμπράνο την έστειλε πάνω στον Ένγκελς, στο ΟΑΚΑ υπήρχε πάλι μεγάλη δόση τύχης και πάει λέγοντας. Η αμυντική οργάνωση της ομάδας είναι το νούμερο ένα ατού της. Και όλα αυτά χωρίς να έχει τερματοφύλακα σε σούπερ κατάσταση.

Σημασία έχει το τι πρέπει να κάνουμε για να πάρουμε το πρωτάθλημα. Αρχικά να διατηρήσουμε την αμυντική συνοχή και παράλληλα να αποκτήσουμε μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην επίθεση.

Χρειαζόμαστε πιο ενεργό Βιεϊρίνια στη ζώνη επίθεσης, ανεβασμένο και με σταθερότητα Μαουρίτσιο, περισσότερα νούμερα από τους εξτρέμ και όταν επιστρέψει ο Ελ Καντουρί, έναν ξεκάθαρο ρόλο που να βολεύει τα στοιχεία του. Γιατί είναι καλός παίκτης ότι και να λέγεται. Απλά χρειάζεται προσαρμογή.

Το θέμα της προσαρμογής είναι εξαιρετικά σημαντικό στο ποδόσφαιρο. Άλλοι θέλουν έναν μήνα, άλλοι τρεις, άλλοι έξι, άλλοι έναν χρόνο. Τα παραδείγματα πολλά με νούμερο ένα αυτό του Πάμπλο Γκαρσία. Χρειάστηκε έναν ολόκληρο χρόνο για να βρει ρόλο και πατήματα. Ένα τωρινό, αυτό του Βαρέλα. Άλλος παίκτης πέρυσι, άλλος φέτος. Από την αντίπερα όχθη ο Μάτος. Με το που μπήκε έπαιξε. Είναι και η θέση πιο εύκολη, αλλά και πάλι μπράβο του. Το είχε, προσαρμόστηκε.

Δεν χρειάζεται να λοιδορούμε κανέναν νέο παίκτη. Πρέπει να περιμένουμε τη στιγμή που θα γυρίσει το κουμπί. Έτσι ήταν, έτσι είναι. Ο καθένας θέλει τον χρόνο του και ο κάθε οργανισμός πρέπει να περιμένει και παράλληλα να τον χρησιμοποιεί τόσο ώστε να μην εκτεθεί ο ίδιος και η ομάδα.

Κλείνοντας, μία συμβουλή σε όλους τους αναγνώστες. Καλό θα ήταν να μη σκοτωνόμαστε μεταξύ μας μέχρι να δούμε που φτάνει το πράγμα και αν μπορούμε να το πάρουμε. Μπορούμε να το κάνουμε με λιγότερες έγνοιες το καλοκαιράκι.

Θα πρέπει να κατανοήσετε όλοι, πως επικοινωνιακά βρισκόμαστε σε πόλεμο. Αλήτικες διαρροές, δημιουργία κλίματος εναντίον της ομάδας, ψεύτικες ειδήσεις και πολλά άλλα, συνθέτουν ένα παζλ παράνοιας στην επικοινωνία. Καλό θα ήταν λοιπόν, όσοι ανήκουμε στον σκληρό πυρήνα των ρεπόρτερ του ΠΑΟΚ, να ασχολούμαστε με αυτά και όχι με το αν κάποιος μας χρέωσε τους δίδυμους πύργους ή την πείνα στην Αφρική.