Ο ΠΑΟΚ πέρασε την Μπεσίκτας και πήρε μία πολύ σημαντική ανάσα. Μετά από μία σεζόν με ζημίες 40 εκατομμυρίων ευρώ, έτσι λέγεται, το μαξιλαράκι που δίνουν τα δέκα εκατ του Γιουρόπα στη χειρότερη των περιπτώσεων, είναι κάτι πολύ σημαντικό. Σε μία περίοδο που πλην της χορηγίας της Stoiximan, επταψήφια προσδοκόμενα έσοδα δεν υπήρχαν από πουθενά.

Αυτός είναι και ο λόγος που ο ΠΑΟΚ ενδέχεται να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τη Nova, η οποία υπό το νέο καθεστώς τον θέλει. Εδώ βέβαια η κουβέντα είναι τεράστια, αλλά δεν θα την ανοίξω τώρα. Θα περιμένω να δω πόσες από τις παραμέτρους που πρέπει να υπολογίσει ο ΠΑΟΚ, θα μπούνε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Γιατί δεν είναι μόνο τα χρήματα και το λογιστικό κομμάτι του FFP.

Περικοπές γίνονται βέβαια και στην ομάδα. Και πωλήσεις θα γίνουν και η ομάδα αποφάσισε να απεμπλακεί από τα συμβόλαια παικτών που δεν έχουν χρησιμότητα όπως ο Βέρνμπλουμ και ο Στοχ. Εννοείται πως πλήρωσε για να λυθούν αυτά, αλλά χίλιες φορές να μη τα κουβαλάς και να περνάς λάθος μηνύματα εντός των αποδυτηρίων και στην αγορά, παρά να τα διατηρείς και να συμβαίνει το αντίθετο.

Ξεκίνησα με το οικονομικό γιατί είναι μία σημαντική παράμετρος. Ναι πρέπει να γίνει συμμάζεμα και αυτό συμβαίνει σε όλα τα κλαμπ του κόσμου. Όμως παράλληλα πρέπει να γίνουν και άλλες δουλειές που θα διατηρήσουν την ομάδα σε ανταγωνιστικό επίπεδο.

Θα πρέπει να συνδυαστεί αυτό το συμμάζεμα, με μία πιο λειτουργική εικόνα του ρόστερ. Τι θέλει να παίξει ο Φερέιρα; Ποιοι μπορούν να υπηρετήσουν το πλάνο; Ποιοι δεν μπορούν; Ποιοι πρέπει να αντικαταστήσουν αυτούς που δεν μπορούν;

Το πρώτο δείγμα απέναντι στη Μπεσίκτας μας έδειξε κάποια πράγματα. Πολλοί μένουν στη πρόκριση και καλά κάνουν. Εμένα η δουλειά μου βέβαια είναι άλλη.

Είμαι υποχρεωμένος να αναρωτηθώ γιατί η ομάδα σε ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι δέχτηκε 13 τελικές. Γιατί η αμυντική της εικόνα ήταν μέτρια έως κακή, σε παιχνίδι που της πήγε. Όχι σε κάποιο που στράβωσε.

Η μία απάντηση είναι η κακή μέρα πολλών παικτών στην άμυνα. Και οι μπακ και οι στόπερ, είχαν μέτρια έως κακή εικόνα. Αυτό βελτιώνεται με τα παιχνίδια. Το άλλο όμως δεν βελτιώνεται. Και αυτό είναι η έλλειψη ταχύτητας στον άξονα της μεσαίας γραμμής. Αν ο ΠΑΟΚ δεν αποκτήσει έναν γρήγορο χαφ, με βασικά χαρακτηριστικά 6αριού, δεν θα αποκτήσει ΠΟΤΕ την ισορροπία που χρειάζεται.

Το 6άρι με τα πιο κοντινά χαρακτηριστικά που έχει ο ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή είναι ο Τσιγγάρας, ο οποίος δεν χρησιμοποιείται καν στα χαφ από τον Φερέιρα. Ο Αγκούστο είναι τραυματίας και δεν υπολογίζεται άμεσα, αλλά και η ταχύτητά του είναι μέτρια, ενώ με τον Εσίτι πρέπει να συμβιβαστούμε στην ιδέα πως η ιδανικότερη λύση είναι να αποχωρήσει. Δεν έχει την πολυτέλεια ο ΠΑΟΚ να περιμένει κάτι που έχει ελάχιστες πιθανότητες να δέσει με τα θέλω του Φερέιρα.

Η αμέσως μεγαλύτερη ανάγκη που έχει η ομάδα, είναι η κάλυψη του δεξιού μπακ και σε πρώτη φάση έναν που θα μπορεί να καλύψει τον Γιαννούλη αν χτύπα ξύλο πάθει κάτι.

Με τον Μάτος φευγάτο από τη στιγμή που θέλει διετές συμβόλαιο και παράλληλα δεν χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης από τον προπονητή, με τον Ροντρίγκο τραυματία, έτσι όπως είναι σήμερα δομημένο το ρόστερ υπάρχει μόνο ο Λημνιός που σίγουρα έχει κενά ως φουλ μπακ ξέχωρα αν είναι ένα παιδί που ξέρουμε πως θα δώσει ότι έχει, ενώ πίσω από τον Γιαννούλη δεν υπάρχει ψυχή. Υπάρχουν για την ακρίβεια ο Μπαλογιάννης που δεν είναι μπακ και ο Τσαούσης που του ζητήθηκε να βρει ομάδα.

Και κάπου εδώ μπαίνει η κουβέντα για τον Άντρε. Για τον οποίο είμαι εξαιρετικά απογοητευμένος από τα όσα διαβάζω για αυτόν. Ακόμη και λάθη να έκανε στην όποια διαπραγμάτευση έγινε, δεν συμπεριφέρεσαι έτσι σε στρατιώτες του κλαμπ. Για να μεγαλώσουμε, όλοι όσοι απέδειξαν πως έχουν επίγνωση της πραγματικότητας και βγήκαν μπροστά όταν χρειαζόταν, είναι απαραίτητοι. Δεν περισσεύουν.

Το αν έδωσε ή όχι συγχαρητήρια στην ομάδα, το ξέρει ο ίδιος και η ομάδα. Το ότι δεν το έκανε δημοσίως σε μία περίοδο που είναι σε διαπραγμάτευση με το κλαμπ και θα μπορούσε να εκληφθεί ως λαϊκισμός, είναι κάτι που στα δικά μου μάτια είναι φυσιολογικό. Και εγώ το ίδιο θα έκανα.

Για να το κλείσω, με ένα νούμερο που θα συμφωνήσουν και οι δύο πλευρές, ο Άντρε έχει ρόλο στο ρόστερ κυρίως ποδοσφαιρικά και έπειτα πνευματικά.

Το να αποκτηθεί ένας χαφ που λείπει και να επιστρέψει ο Άντρε, αφού αδειάσει πρώτα ο απαραίτητος χώρος στο ρόστερ, είναι οι δύο κινήσεις που οφείλει να κάνει ο ΠΑΟΚ για να κατέβει στις 15 του Σεπτέμβρη με αυξημένες πιθανότητες στη μονή αναμέτρηση. Στοχευμένα και έξυπνα. Και πάμε παρακάτω.

Ο Όλαφ Ρέμπε έχει απίστευτο όγκο δουλειάς μπροστά του. Και αυτό γιατί ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη, ουδέποτε υπολόγιζε το τάιμινγκ, πληρώνοντας αυτή την αδυναμία. Τώρα όμως που πρέπει να συμμαζευτεί, δεν πρέπει να πληρώνει κοροϊδίστικα λεφτά.

Ένα είναι το κομβικό παράδειγμα για να κατανοήσουμε το γιατί η δομή του ΠΑΟΚ είχε λάθος βάσεις. Τα συμβόλαια που λήγουν το επόμενο καλοκαίρι.

Πέρυσι, ο ΠΑΟΚ πλήρωσε 1,1 εκατ ευρώ τον χρόνο τον Βαρέλα, γιατί απλά δεν τον είχε ανανεώσει νωρίς. Αν ανανέωνε το καλοκαίρι του 2018, θα έκλεινε στις 600 χιλιάδες. Το ίδιο συνέβη και με τον Μπίσεσβαρ, που θα μπορούσες απλά να επεκτείνεις, με λιγότερα λεφτά και το επόμενο καλοκαίρι να έληγε το συμβόλαιό του. Φέτος τα ίδια. Ο Άκπομ, ο Πέλκας, ο Λημνιός και αρκετοί πιτσιρικάδες, υπογράφουν τον Γενάρη ως ελεύθεροι. Αυτό σημαίνει πως δεν μπορείς να τους πουλήσεις στα νούμερα που θα ήθελες, αλλά και αν καθίσεις να μιλήσεις για ανανέωση, έχουν το πάνω χέρι. Κι άλλα χαμένα λεφτά χωρίς ουσιαστικό λόγο.

Το παράδειγμα του Άκπομ είναι και το κορυφαίο γιατί είναι ξένος και ο ατζέντης του δεν έχει λόγο να σε ανανεώσει και να πάρει μία μικρή προμήθεια. Τον πάει ελεύθερο όπου βρει και παίρνει την τετραπλάσια. Στο ταμείο το δικό σου βέβαια θα μπούνε μηδέν ευρώ. Αν γίνει η έκπληξη και καθίσει να μιλήσει για ανανέωση, θα σου ζητήσει ότι του έδινε η Μπεσίκτας. Δηλαδή 1,4 εκατ τον χρόνο, νούμερο που δεν το αξίζει και με τα σημερινά δεδομένα δεν θα το δώσεις πουθενά.

Δεν αναφέρομαι στους δύο Έλληνες γιατί εκεί υπάρχει το ενδεχόμενο να μιλήσει το συναίσθημα. Αλλά και πάλι, η προσέγγισή του κλαμπ απέναντί τους είναι λανθασμένη.

Ο ΠΑΟΚ στην εποχή του συμμαζέματος λοιπόν, δεν θα δυσκολευτεί τόσο να βρει κανονικούς παίκτες με συμβόλαια που μπορεί να σηκώσει. Θα δυσκολευτεί περισσότερο στις παραδοσιακές παθογένειες που δημιούργησε μία οκταετία σπατάλης που όλοι μας αποδεχτήκαμε λόγω της ψύχωσης της κατάκτησης ενός πρωταθλήματος.

Πλέον τα νούμερα είναι αμείλικτα και ο οργανισμός ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να πάει σε μία πιο ποδοσφαιρικά τεχνοκρατική προσέγγιση.

Το τι θα συμβεί αν υπάρξουν και άλλες αποχωρήσεις είναι ανάλογα το ποιες θα είναι αυτές. Αν αποχωρήσει πχ ο Ίνγκασον, ο Μιχάι είναι ένα εκπληκτικό πρότζεκτ που θα υποστηριχτεί από το κλαμπ. Αν πουληθεί ο Γιαννούλης, θα πρέπει να αποκτηθεί εξίσου καλός παίκτης στη θέση του. Αν φύγει ο Καντουρί, σίγουρα θα πρέπει να εμφανιστεί ένας μέσος που θα έχει τα βασικά στοιχεία του 8αριού και καλύτερα νούμερα από τον Μαροκινό. Αν φύγει ο Πασχαλάκης, θα πρέπει να αποκτηθεί σταθερός τερματοφύλακας με εμπειρία και ικανότητα στο παιχνίδι με τα πόδια.

Για όλα υπάρχουν απαντήσεις και πραγματικά περιμένω με αγωνία την δημόσια τοποθέτηση του Όλαφ Ρέμπε. Γιατί από τις προτεραιότητες που θα θέσει, θα κατανοήσουμε και πως θα προσεγγίσουμε την επόμενη μέρα.