Θυμώσατε με τους φιλάθλους και τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού που φώναζαν στο Καραϊσκάκης «Κάθε πατέρας ΠΑΟΚτσής έχει εκδιδόμενη κόρη», με μουσική το «Μακεδονία ξακουστή / του Αλεξάνδρου η χώρα» (δείτε Εδώ το ΘΕΜΑ). Εμετικό σύνθημα με βάση το πολιτικό ζήτημα των ημερών, την πόλωση ενόψει ντέρμπι, την πρεμούρα πριν την τελική ευθεία του πρωταθλήματος.

Εγώ, ωστόσο, το βλέπω εντελώς αλλιώς. Και λέω: «τουλάχιστον αυτοί δεν κρύβονται. Μας φανερώνουν τα συναισθήματά τους «σε ζωντανή μετάδοση» και τους τοποθετούμε εκεί που τους αξίζει κι εκεί που ξέρουμε ότι βρίσκονται πάντα, άσχετα αν φέτος έγιναν ξαφνικά «οι αδικημένοι», οι «καταγγέλλοντες», οι «παίζουμε την καλύτερη μπάλα κι απορούμε που είμαστε 400 βαθμούς πίσω από τον πρώτο».

Αλλωστε, ξέρουμε από χρόνια την ελευθεροστομία της κερκίδας. Και μεις στην Τούμπα έχουμε μερικά άθλια συνθήματα που ντρέπονται και τα τσιμέντα όταν ακούγονται. Δε ζούμε σε γυάλα, δε γεννηθήκαμε χτες ούτε και θα ηθικολογήσουμε για όσα συμβαίνουν ανά πάσα στιγμή στην κερκίδα.

Με τους Ολυμπιακούς ξέρουμε τι να κάνουμε. Είναι ανοιχτά, επώνυμα και αυτονόητα «αντίπαλο δέος». Σιχαμεροί και επικίνδυνοι. Τιμή μας που μας μισούν. Η ποιότητα τους ήθους τους, μάς δίνει μεγαλύτερη αξία. Οπου θα βρίσκονται αυτοί, πάντα στην αντίθετη πλευρά θα στεκόμαστε εμείς.

Με τους άλλους, όμως, τι θα κάνουμε; Με τους «μουλωχτούς» που χαϊδεύουν τον Ολυμπιακό; Με αυτούς που, και καλά, κόπτονται για τη Μακεδονία και τη Βόρεια Ελλάδα και «μας δουλεύουν ψιλό γαζί»; Που πολιτικά υπήρξαν σε κόμματα θετικά προς μια συμφωνία παρόμοια με αυτή που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα «σκίζουν τα ρούχα τους» πως δεν την θέλουν και ανησυχούν για μας, μήπως και μπουκάρουν οι βόρειοι γείτονες και μας πάρουν τη Θεσσαλονίκη μας…

«Κλάιν μάιν»

Αφήστε τους Ολυμπιακούς στη διαχείριση της δικής τους εσωστρέφειας και κρίσης. Αυτοί τόσο μπορούν και τόσο κάνουν. Μακριά από τα βόρεια σύνορά μας είναι «όσο φίλοι και όσο εχθροί» μπορούν να καταλάβουν μέσα από την χορτάτη νοοτροπία του πρωτευουσιάνου.

Το ζήτημα είναι καθαρά πολιτικό και είναι μακριά από την κερκίδα, μακριά ακόμα και από τα ποδοσφαιρικά τμήματα, αν και το αποψινό ήταν ατόπημα σημαντικό (κυρίως η ευθύνη βαραίνει όσους καταλαβαίνουν ελληνικά και φυσικά είναι θέμα και των υπευθύνων παραγόντων της διοίκησης του Ολυμπιακού).

Ποιοι λένε ότι αγαπούν τη Μακεδονία μας και είναι ευαίσθητοι στα εθνικά μας θέματα; Μα, αυτοί που καταδίκασαν σε φτωχοποίηση την βόρεια Ελλάδα 60 χρόνια τώρα. Αυτοί που δεν έκαναν ούτε για το βιοτικό μας επίπεδο κάτι, ούτε για την εξυγίανση του ποδοσφαίρου θα κάνουν κάτι ποτέ. Αυτούς δε θα τους δείτε ποτέ να φωνάζουν εμετικά συνθήματα. Κάνουν τις δουλειές τους κρυφά και μετά «ανατριχιάζουν για τη Μακεδονία μας». Τρίχες. Αυτούς να απομακρύνετε από την πολιτική ζωή. Αυτούς τιμωρήστε στις εκλογές. Τους παίκτες του Ολυμπιακού αφήστε τους στους ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ. Θα τους τιμωρήσουν μια και καλή στο τέλος του πρωταθλήματος στερώντας τους αυτό που μας στέρησαν τόσα χρόνια: «το δικαίωμα στο όνειρο».

Υ.γ.: Ο καθένας έχει τη γνώμη του για το Μακεδονικό ζήτημα, όπως και για κάθε «συγκρουσιακό θέμα» προκύπτει στην Ελλάδα της κρίσης. Ας μάθουμε να συζητάμε ήρεμα κι απλά. Να ακούμε, να σκεφτόμαστε, να αναλύουμε. Κι ας κατανοήσουμε πως ούτε σε «όψιμους φίλους» πρέπει να ποντάρουμε, ούτε εχθρούς παντού να αναζητούμε.
Καληνύχτα σας,