Η ομάδα κατάφερε να βρει τα πατήματά της και όσο άντεχε το ρόστερ ήταν αήττητη. Μετά είχε απώλειες. Ερωτήματα υπάρχουν πολλά. Είμαστε ικανοποιημένοι γιατί είμαστε πρώτοι ή στραβωμένοι γιατί θα μπορούσαμε να έχουμε μεγαλύτερη απόσταση από τους διώκτες μας; Εγώ έχω λίγο και από τα δύο.

Το ότι το ρόστερ είναι φτωχό το ξέραμε από το καλοκαίρι. Το ότι μπορούσαμε ακόμη και με αυτό το ρόστερ να τσιμπήσουμε βαθμούς σε παιχνίδια που δεν μας πήγαν καλά, είναι ένα γεγονός.

Θα μπορούσαμε να έχουμε έναν βαθμό από τον Παναθηναϊκό, έναν ίσως από την Ξάνθη, έναν από τα Γιάννενα. Παιχνίδια που το τακτικό ρίσκο που παίρνει η ομάδα της γύρισε μπούμερανγκ.

Το τακτικό ρίσκο βέβαια της έδωσε παιχνίδια όπως αυτά στο Αγρίνιο, αρκετά της Τούμπας. Πήραμε και παιχνίδια με διακριτική τακτική συμπεριφορά, όπως τον Εργοτέλη, την Λειβαδιά, το Καραϊσκάκη.

Σε μία καινούργια ομάδα χρειάζεται χρόνος και σίγουρα αυτή η τακτική παλινδρόμηση της ομάδας αποτελεί απόρροια της απειρίας και έλλειψης συνοχής της.

Επίσης, αυτό που σίγουρα συμβαίνει είναι πως το τακτικό ρίσκο που παίρνει ο Αναστασιάδης ναι μεν είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, όμως χρειάζεται κάποια επιπλέον συστατικά. Και το βασικό όλων, ταχύτητα. Κυρίως στα στόπερ και τα αμυντικά χαφ.

Το βασικό κουσούρι του ΠΑΟΚ ήταν το αμυντικό τρανσίσιον. Όσο η ομάδα ήταν φρέσκια γινόταν δουλειά, όταν όμως άρχισε να στερείται λύσεων και έπρεπε τα αμυντικά χαφ και τα στόπερ να συμμετέχουν περισσότερο στο παιχνίδι της, δημιουργήθηκε πρόβλημα.

Ο ΠΑΟΚ του πρώτου μισού, είναι ένα ανοιχτό βιβλίο. Ομάδες με κανονικούς προπονητές, τον διάβασαν και τον εξέθεσαν. Συμπεριλαμβανομένου και του αγώνα με την Γκινγκάμπ.

Όλα τα παραπάνω είναι φυσιολογικά και κατανοούμε όλοι γιατί τα ζήσαμε. Όσοι την ξέρουμε την ομάδα, ήμασταν εξαιρετικά προετοιμασμένοι για αυτό. Και η μάζα, που συνήθως υπερενθουσιάζεται, έδειξε απίστευτη ωριμότητα και προσγείωση παρά την τρίμηνη πρωτιά της ομάδας στο πρωτάθλημα.

Από τη συνέντευξη Βρύζα κατανοούμε το πώς θα βαδίσουμε από εδώ και πέρα.

Ο ΠΑΟΚ θα προσπαθήσει να μην ξεφύγει από το πλάνο του. Να πάρει δηλαδή τρεις παίκτες πάνω στη λογική που ήρθαν οι τρεις το καλοκαίρι – Μακ, Γκολάσα, Περέιρα – τουλάχιστον όσον αφορά στην ηλικία τους.

Αυτό που αλλάζει σίγουρα η πρωτιά, είναι την διάθεση επένδυσης του Σαββίδη. Δηλαδή αν ο ΠΑΟΚ θα ήταν πρώτος θα αποκτούσε δύο παίκτες στα χρήματα του Γκολάσα πχ, ενώ τώρα θα καλύψει σίγουρα τις τρεις βασικές του ανάγκες, ενώ δεν αποκλείεται για να γίνει η διαφορά να αποκλίνουν λίγο από το πλάνο και να φέρουν έναν μεγάλο ποιοτικό παίκτη ίσως υπό τη μορφή δανεισμού, με εφικτή όμως οψιόν αγοράς το καλοκαίρι.

Ο ΠΑΟΚ λοιπόν είναι αναγκασμένος να προσαρμοστεί στις τακτικές του ανάγκες, είναι αναγκασμένος να προσθέσει ταχύτητα στην άμυνα, ποιότητα στη μεσαία γραμμή, ατομική ενέργεια στην επίθεση.

Το τι θα κάνει με τις περιπτώσεις Κατσικά και Τζανδάρη, το τι θα συμβεί αν φύγει ο Μάρτενς, το πώς θα εκτιμηθεί η κατάσταση του Ιτάνζ, είναι κάτι που δεν μπορούνε να προβλέψουμε σήμερα. Κλασικές περιπτώσεις βλέποντας και κάνοντας.

Δεν είναι δα και ότι πιο εύκολο να κάνεις μεταγραφές τον Γενάρη. Ήδη οι τρεις συν μία που συζητάμε είναι πολλές. Άλλο οι ανάγκες της ομάδας, άλλο η εποχή και η ισορροπία που πρέπει άμεσα να βρεθεί ενδιαμέσου της σεζόν μέσα στα αποδυτήρια.

Αυτή λοιπόν είναι η εικόνα σήμερα της ομάδας, του μεταγραφικού σχεδιασμού και των όσων αναμένεται να δούμε στο μέλλον.