Ο ΠΑΟΚ κέρδισε έναν καλό αντίπαλο με πολύ πειστικό τρόπο, πραγματοποιώντας μία εξαιρετικά ισορροπημένη εμφάνιση.

Ισορροπία: Όσο καλά επιτίθεσαι, τόσο καλά πρέπει και να αμύνεσαι. Όσο καλός είσαι με την μπάλα στα πόδια (όπου ο ΠΑΟΚ είναι πολύ βελτιωμένος στη δημιουργία) άλλο τόσο καλά πρέπει να αμύνεσαι και όταν την χάσεις. Δεν γίνεται μία μεγάλη ομάδα να διακρίνεται μόνο σε ένα τομέα του παιχνιδιού.

Είχε θέμα ο ΠΑΟΚ όταν έχανε την μπάλα ΕΙΔΙΚΑ στα τελειώματα των αγώνων του, όταν τα βαριά κορμιά και τα μεγάλα παιδιά που έχει στο ρόστερ του, δεν προλάβαιναν να αντιδράσουν. Ήταν πρόβλημα που παρουσιάστηκε στην Κύπρο με την Ομόνοια. Με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι. Με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη. Με τον Απόλλωνα στην Τούμπα. Όλα έχουν γραφθεί και έχουν επισημανθεί, από την ώρα που ο ΠΑΟΚ  άλλαξε φιλοσοφία και αποφάσισε ως μεγάλη ομάδα, να βελτιώσει την επιθετική του ανάπτυξη που είχε σοβαρό πρόβλημα απέναντι σε κλειστές άμυνες όταν έπαιζε με τρία στόπερ πίσω.

Κάποια στιγμή λοιπόν με το 4-3-3 και τη δουλειά στην προπόνηση, κέρδισε σε δημιουργία, έχασε σε αμυντική λειτουργία, ειδικά στις μεταβάσεις. Εκεί έπρεπε και πρέπει να βρεθεί η ισορροπία, με την ομάδα βέβαια στη διάρκεια του χειμώνα να ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΝΕΤΑΙ και στο κέντρο και στην άμυνα.

«Ναι, εμάς περίμενε ο Γκαρσία για να καταλάβει το πρόβλημα του ΠΑΟΚ…» είναι η αυτονόητη απάντηση για όλα τα παραπάνω, ειδικά στις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί και στο ρόστερ. Από τον προπονητή βέβαια δεν περιμένεις μόνο την επισήμανση. Η λύση είναι το ζητούμενο.

Εδώ και λίγες ημέρες, φαίνεται ότι ο προπονητής βρίσκει μια χημεία. Γιατί η επίλυση ΔΕΝ είναι θέμα μίας και μόνο επιλογής. Το έκανε με την Λαμία όπου ο ΠΑΟΚ δεν εκτέθηκε μεσοαμυντικά στη ροή του αγώνα, το επανέλαβε και σήμερα με έναν πολύ πιο δυνατό αντίπαλο. Ο Τσιγγάρας στα αμυντικά χαφ, ο Ροντρίγκο δεξιά με τον Βιεϊρίνια αριστερά και ο Κρέσπο στα στόπερ. Όλα αυτά μαζί με την ΣΥΝΕΠΕΙΑ και την συγκέντρωση όλων των άλλων από το κέντρο και μπροστά όταν χάνεται η μπάλα, έφερε αυτή την σημερινή πολύ καλή εμφάνιση.

Ο ΠΑΟΚ με την μπάλα στα πόδια δημιούργησε 14 τελικές, έβαλε δύο γκολ, είχε και άλλες 3-4 μεγάλες φάσεις, ποντάροντας πάρα πολλά στις συνεργασίες Τζόλη-Ουάρντα στον αδύναμο (προφανώς) παίκτη του αντιπάλου. Τέλος πάντων, αυτή δεν ήταν η έκπληξη. Ο ΠΑΟΚ θα έβρισκε τρόπο να δημιουργήσει. Το ζήτημα ήταν τι θα γινόταν όταν χάνονταν η μπάλα. Η ομάδα αντέδρασε άψογα, δεν κινδύνευσε ποτέ και ίσα-ίσα, όταν έχανε την μπάλα, από το επιτυχημένο repress οδήγησε τους αντιπάλους σε 66 λάθη, παρά το ότι αυτοί είχαν ελάχιστη κατοχή.

Η χημεία λοιπόν έδωσε τις λύσεις και έφερε αυτό το 0-2 απέναντι σε αντίπαλο που έχει δυσκολέψει όλους τους μεγάλους.

Το θέμα βέβαια είναι η διάρκεια. Από εδώ και πέρα ο ΠΑΟΚ παίζει με την Λαμία και μετά θα έχει 13 ντέρμπι στο πρωτάθλημα. Και άλλα 2-3 στο κύπελλο. Και όλα αυτά χωρίς πολλές λύσεις στο κέντρο και στα πλάγια μπακ. Για να δούμε τι θα καταφέρει… Η προσπάθεια γίνεται, όσο και αν το ρόστερ σε μερικές κομβικές θέσεις παρουσιάζει λειψανδρία. Γιατί δεν γίνεται αυτή τη στιγμή να είναι αναντικατάστατος ο Τσιγγάρας με τα χαρακτηριστικά που έχει. 

* Κάτι πολύ απλό για το μπάσκετ και την επιλογή φόργουορντ αντί του Μήτρου Λόνγκ. Ένας από τους λόγους που οδήγησαν τον ΠΑΟΚ στην ήττα απέναντι στον Προμηθέα, ήταν τα τρομερά προβλήματα στην οργάνωση, όταν οι Πατρινοί πίεζαν σε όλο το γήπεδο. Ήταν το πρώτο ματς που δεν υπήρχε η λύση του Μήτρου Λονγκ.  Ο συγκεκριμένος δεν θα συνεχίσει για φέτος και η ομάδα αποφάσισε να τον αντικαταστήσει με έναν φόργουορντ. Προφανώς το ζύγισαν καλά και αφήνουν το σύνολο χωρίς μία λύση στον άσο. Προφανώς μία άλλη ανάγκη βάρυνε περισσότερο. Νομίζω ότι ο Λυκογιάννης είχε μιλήσει για αθλητικά προσόντα που λείπουν. Μακάρι να έγινε σωστή επιλογή…