Ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδος και για το 2021, κατεβαίνοντας στο γήπεδο ως αουτσάιντερ, όμως όπως είχαμε ξαναγράψει, η διαφορά των δύο ομάδων δεν αποτυπωνόταν στη βαθμολογική διαφορά του πρωταθλήματος.

Η όποια διαφορά υπήρχε, αποτυπωνόταν στις αναμετρήσεις των δύο ομάδων. Ο ΠΑΟΚ έχασε δύο παιχνίδια στη σεζόν, τη στιγμή που στο ένα κατέβηκε με τα… τρίτα, κέρδισε ένα άνετα ενώ θα μπορούσε να κερδίσει και αυτό του πρωταθλήματος. Ο Ολυμπιακός απλά είχε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τη σταθερά που λέγεται προπονητής και τον αέρα του πρωταθλητή. Και από τη στιγμή που οι φορ του βγήκαν από την εξίσωση, τότε υπήρξε ισορροπία.

Το κύπελλο το έδωσε στον ΠΑΟΚ αρχικά ο τερματοφύλακας, με τον Πασχαλάκη να κάνει την σούπερ επέμβαση στη κεφαλιά του Μασούρα και στη συνέχεια ο φορ. Ο Κρμέντσικ μπορεί να χρειάστηκε τρεις τελικές, όμως και το 33% ευστοχίας αποδείχτηκε αποτελεσματικό.

Και παραδόξως, το παιχνίδι ήταν καλό. Η κάθε ομάδα είχε το μομέντουμ της, όμως στο τέλος η μπίλια κάθισε σε αυτόν που το ήθελε περισσότερο και δεν ήταν υπερόπτης. Γιατί ο Ολυμπιακός αποδείχτηκε υπερόπτης.

Ο Μάρτινς έκανε έγκλημα με τους δύο μη στόπερ στη τριάδα των στόπερ μετά τον τραυματισμό του Παπασταθόπουλου. Αν δει κάποιος τις τοποθετήσεις το Εμβιλά και του Χολέμπας στις φάσεις του ΠΑΟΚ, θα καταλάβει τι εννοώ. Το ρίσκο που πήρε ο Πορτογάλος αποδείχτηκε ανόητο και έβγαλε ένα στίγμα υπεροψίας. Και σε αυτές τις περιπτώσεις, αυτό πληρώνεται και μάλιστα ακριβά.

Ο Πάμπλο δεν άλλαξε τίποτα σε σχέση με το πως πήγε στα πλέι οφς. Απλά το παιχνίδι του βγαίνει όταν βγάζει τον Ουάρντα για να βάλει καθαρό χαφ όπως ο Τσιγγάρας και να ανεβάσει ψηλά τον Σβαμπ. Με την αλλαγή στον φορ, η χημεία της ομάδας φάνηκε αποτελεσματική. Η πρώτη φάση του Κρμέντσικ ξεκινά με τον Τσιγγάρα να είναι στη φάση, η δεύτερη από ασίστ του Σβαμπ που προήλθε από πάσα του Τσιγγάρα, η τρίτη από τον συνδυασμό Τσιγγάρα, Ζίφκοβιτς, Κρμέντσικ. Ο Ολυμπιακός σε αυτό το διάστημα, έχασε την ισορροπία του όσο δεν το φανταζόταν.

Ο Γκαρσία το πανηγύρισε ως όφειλε. Ήταν μία χρονιά απάνθρωπη για αυτόν σε επίπεδο πίεσης. Όταν είναι έτοιμος, θα μας εξηγήσει τι αντιμετώπιζε στο μεγαλύτερο διάστημα της παρουσίας του στον πάγκο, έτσι ώστε η επόμενη χρονιά να μην έχει παρατράγουδα. Αυτό που πιστεύω ακράδαντα και δεν μπορεί να μου το αμφισβητήσει κανείς, είναι πως η λειτουργία της ομάδας άλλαξε προς το καλύτερο, από τη στιγμή που έφυγε ο Ρέμπε από αυτή.

Κανένας δεν μπορεί να έχει παράπονο στο τέλος από τον Ουρουγουανό. Βγήκε δεύτερος, κατέκτησε το κύπελλο, δεν θα μπορούσε να πετύχει κάτι παραπάνω. Η επόμενη μέρα ξεκίνησε, θα δούμε πως θα πάει. Τα μέτωπα είναι πολλά. Και τα περισσότερα από αυτά κρίσιμα.

Όμως σήμερα θα μιλήσουμε για τον τελικό. Και αυτός ξεκίνησε από την Παρασκευή.

Ο ΠΑΟΚ μπορεί να είναι ένα πλούσιο κλαμπ ποια, αυτή είναι η πραγματικότητα, όμως διατηρεί το οπαδικό του DNA. Για την ακρίβεια, γίνεται προσπάθεια μη αλλοίωσης. Η απόδειξη πως οπαδικά η παράδοση επικρατεί, ήταν η έμπνευση καθόδου στην Αθήνα για τον «Μεγάλο περίπατο».

Παραμονές ενός τελικού, κατέβηκες στη πόλη τους, έκανες τη βόλτα σου και επέστρεψες. Αρχικά, άπαντες στην ομάδα πήραν το μήνυμα. Δεν ήταν απλά ο τελευταίος αγώνας της σεζόν, ήταν η μητέρα των μαχών.

Το πόσο πόνεσε αυτή η κάθοδος, φάνηκε από τα στημένα θέματα του Μέγκα Τσάνελε, αλλά και από τις διαρροές πως αλλάζουν στελέχη της αστυνομίας εξαιτίας της καθόδου στην Αθήνα των οπαδών του ΠΑΟΚ. Διαρροές που απορρόφησαν και τοπικά ΜΜΕ, χωρίς να ενδιαφερθούν για την αστεία στοχοποίηση των οπαδών του ΠΑΟΚ, αλλά για το βασικότερο. Ποια ακριβώς παρανομία έλαβε χώρα;

Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ ήταν 100% νομότυποι, η αστυνομία ήταν ενήμερη και ακολούθησε κανονικά όλο το πρωτόκολλο λειτουργίας της, δεν σημειώθηκε το παραμικρό επεισόδιο άρα πέτυχε η πρακτική της και παρόλα αυτά, κατηγορείται γιατί απλά οι κακομαθημένοι υπέστησαν μία οπαδική ήττα.

Αυτή τους η πρακτική βέβαια, έχει ως στόχευση την αλλαγή στελεχών σε τμήματα που δεν ελέγχουν και το θλιβερό για την αστυνομία, είναι πως αντί να συνασπιστεί εναντίον των πρακτικών τους, τους τρέμει.

Η αστυνομία προφανώς και έχει αποτύχει σε πολλά θέματα της κοινωνίας μας. Όμως στο συγκεκριμένο, έπραξε σωστά.

Η κάθοδος της Παρασκευής, η νίκη του Σαββάτου, η απόδειξη πως όταν τα κομμάτια του ΠΑΟΚ λειτουργούν αρμονικά, όλα μπορούν να συμβούν. Το ίδιο άλλωστε ζήσαμε και στον τελικό του 2001. Με διαφορετικό σενάριο, αλλά τους ίδιους… αυτοματισμούς.

Ο πόνος τους είναι δυσβάσταχτος. Παλεύουν να τον κρύψουν αλλά ξέρουν πως τέτοια κηδεία στο 90΄, γράφει ιστορία. Και πως τέτοια οπαδική κηδεία παραμονές ενός τέτοιου αγώνα, γράφει επίσης ιστορία.

Το πρωτάθλημα το πήραν δίκαια. Δεν είμαστε τέτοιοι ώστε να αμφισβητούμε τα προφανή. Και ούτε θα γίνουμε.

Απλά πλέον το ξέρουν καλά και σύντομα θα το παραδεχτούν, πως όταν μας συναντούν, τίποτα δεν θα είναι δεδομένο.