Απάντηση για το αν ο ΠΑΟΚ μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα, δεν μπορεί να δοθεί σε αυτό το ερώτημα τη δεδομένη χρονική στιγμή. Υπάρχουν φαβορί και αουτσάιντερ. Υπάρχουν αυτοί που έχουν το know how και αυτοί που δεν το έχουν. Ο Ολυμπιακός είναι το φαβορί, ο ΠΑΟΚ έρχεται δεύτερο.

Για να καταλήξουμε τι θα δούμε από τον ΠΑΟΚ, θα πρέπει να αναλύσουμε τα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί. Αρχικά, με την επιλογή προπονητή.

Η επιστροφή του Ράζβαν Λουτσέσκου αφήνει σίγουρα πίσω του τον ΠΑΟΚ της ανασφάλειας. Η βάση της δουλειάς του είναι ξεκάθαρα πιο επαγγελματική και στοχευμένη προς τη σωστή κατεύθυνση.

Ο ΠΑΟΚ θα είναι ομάδα που ξέρει τι θέλει μέσα στο γήπεδο και αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Το επίπεδο αυτής είναι υπό κρίση.

Προφανώς και το ρόστερ είναι γεμάτο. Δεν θα παίξει ποτέ κανείς εκτός θέσης. Δύο συν ένας τερματοφύλακες, πέντε ακραίοι μπακ, πέντε στόπερ, πέντε κεντρικοί χαφ, πέντε πλάγιοι μεσοεπιθετικοί, τρία δεκάρια, τρεις επιθετικοί. Όμως κάπου εδώ μπαίνουν τα αν, τα οποία δεν αφορούν τα περισσότερα παιχνίδια της σεζόν, αλλά αυτά που θα καίει η μπάλα.

Σίγουρα η ζωή του Λουτσέκου θα μπορούσε να γίνει πολύ πιο εύκολη. Έναν σταθερό τερματοφύλακα, ένα δεξί μπακ ανωτέρου επιπέδου από αυτό που ήρθε, ένα τοπ δεκάρι με νούμερα. Αυτό που επίσης δυσκολεύει τον Ρουμάνο, είναι η ατυχία με τον Ολιβέιρα.

Μία ακόμη δυσκολία προφανώς και αφορά τις ηλικίες, ξέχωρα αν δεν τις υπολογίζει ο προπονητής του ΠΑΟΚ. Ο Βαρέλα και ο Άντρε δεν μπορούν να έχουν τον ρόλο που είχαν σε διάρκεια, ο Μπίσεσβαρ το ίδιο. Ο Καντουρί είναι πάντα ερωτηματικό λόγω των τραυματισμών, κάτι που έγινε ακόμη πιο έντονο από τον πρόσφατο.

Δυσκολία υπάρχει και για την πνευματική ηρεμία της ομάδας. Ας δούμε μία πιθανή ενδεκάδα της ερχόμενης σεζόν. Ξεκινάμε. Πασχαλάκης, Ροντρίγκο, Βαρέλα, Ίνγκασον, Βιεϊρίνια, Σβαμπ, Κούρτιτς, Μπίσεσβαρ, Ζίφκοβιτς, Μιτρίτσα, Άκπομ. Πλην του Σλοβένου, όλοι οι άλλοι βαδίζουν την τελευταία χρονιά του συμβολαίου τους ή την ολοκλήρωση του δανεισμού τους. Έχει και άλλους εννοείται. Ο έτερος Ζίφκοβιτς, ο Τσιγγάρας, ο Σίντγκλεϊ, ο Κρέσπο, ο Λύρατζης, ο Καγκάβα. Συνολικά 17 παίκτες στο ρόστερ του ΠΑΟΚ, δεν έχουν εξασφαλισμένο το μέλλον τους σε αυτόν, για μεγαλύτερο διάστημα των δέκα μηνών. Αυτό και αν θέλει λεπτούς χειρισμούς από τον Λουτσέσκου.

Το βάρος που πέφτει στον Ρουμάνο και το τιμ του, είναι τεράστιο. Ως έναν βαθμό βέβαια το επιδίωξε και ο ίδιος εμπιστευόμενος τους δικούς του ανθρώπους.  Είναι σε κάποιο ποσοστό επιλογή του.

Κάποιες ελλείψεις σε χαρακτηριστικά, ένα ξεκάθαρο θέμα με τα συμβόλαια που λήγουν, ένα θέμα ηλικιακό, είναι οι σκόπελοι που πρέπει να ξεπεραστούν. Εφικτό ή ανέφικτο;

Κανένας μας δεν είναι σε θέση να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα. Οι απαντήσεις δίνονται στο χορτάρι. Και παρά τα θέματα που υπάρχουν, ο ΠΑΟΚ θα είναι καλός.

Ο προβληματισμός μου δεν είναι τόσο το κατά πόσο θα είναι καλός ο ΠΑΟΚ φέτος. Είναι άλλος και αφορά διάφορους τομείς.

Είναι ο ΠΑΟΚ έτοιμος να κάνει την αυτοκριτική του για το τι δεν δουλεύει σωστά σε κομβικά θέματα;

Είναι έτοιμος να εντάξει στελέχη που θα βελτιώσουν την ποδοσφαιρική του προσέγγιση και τις δημόσιες σχέσεις στην αγορά;

Είναι έτοιμος να πείσει το κοινό του πως είναι ένα κανονικό ευρωπαϊκό κλαμπ και όχι ένα βαλκανικό με μεγαλύτερη οικονομική άνεση;

Αν δεν απαντηθούν σωστά τα παραπάνω ερωτήματα, ο ΠΑΟΚ θα ξεκινά όλες τις σεζόν του με πολλά αν. Θα πουλάει υπό πίεση, θα δυσκολεύεται να επικοινωνεί σωστά, οι μεταβάσεις του από χρονιά σε χρονιά θα είναι προβληματικές και πάει λέγοντας.

Η κουβέντα για το ποιος φταίει προσωπικά δεν με απασχολεί. Όλοι φταίνε. Όταν σε μία δουλειά το αποτέλεσμα δεν είναι το ιδανικό ή έστω ικανοποιητικό, δεν μπορεί να φταίει ούτε ένας, ούτε δύο. Ο καθένας από το πόστο του κάτι κάνει λάθος.

Αυτή είναι η κατάσταση και αν δεν αλλάξει, θα έχουμε κάθε χρόνο τα ίδια. Χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια πως τα ίδια, δεν είναι καλύτερα από αυτά που ζούσαμε στο παρελθόν. Απλά αυτοί που ηγούνται και δουλεύουν για τον ΠΑΟΚ,  μειώνουν τη δουλειά τους και χαλάνε την εικόνα τους χωρίς προφανή λόγο. Σα να έχουν τάσεις μαζοχισμού ένα πράμα…

Αφήνω την ομάδα και την ΠΑΕ, για να πιάσω λίγο το θέμα των πολιτικών. Βλέπουμε κάποιες τοποθετήσεις υπέρ του Άρη, μία άλλη ουσιαστικά με υπονοούμενα κατά του Ιβάν, βλέπουμε γενικά μία κινητικότητα όσον αφορά τα μέχρι πρότινος σφραγισμένα σαγόνια του πολιτικού προσωπικού της πόλης μας.

Προφανώς και στη περίπτωση του Άρη άνοιξε γιατί η κόντρα είναι με τους τακτικούς δικαστές και όχι με λαμόγιο συνάδελφό τους που επιδίωξε να έχει νεκρούς στη Τούμπα. Πιθανότητα ψηφοφόρους τους.

Το κακό για αυτούς είναι πως το πολιτικό τους τέλος πλησιάζει. Είναι τόσο εκτεθειμένοι σε ότι αφορά τη Θεσσαλονίκη, που δεν πείθουν ότι και να κάνουν.

ΥΓ Επί προσωπικού τώρα, γιατί περίμενα σχεδόν δύο μήνες χωρίς να πω κουβέντα. Υπήρξε το περιβόητο φιλικό με την PSV όπου έμειναν ανοιχτά τα μικρόφωνα και ακούστηκαν πράγματα που συζητάμε συνήθως όλοι μας ιδιωτικά. Προφανώς και η δημόσια κουβέντα, δεν μπορεί να είναι ίδια με την ιδιωτική. Το τι άκουσα για πράγματα που λέει ο καθένας, ξεπέρασαν κάθε όριο. Το τι ρουφιανιά έφαγα δεξιά κι αριστερά, επίσης.

Επί της ουσίας τι αποδείχτηκε; Μία μέρα μετά πήρα τα στατιστικά από το ινστατ για να αναλύσω αν είδα καλά το παιχνίδι και να μην εμφανίστηκα εμπαθής με κάποιον από τους Λάμπρου – Περέιρα. Η αριστερή πλευρά μας, είχε μία κερδισμένη αμυντική μονομαχία στις έντεκα. Νούμερο που δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου. Το ημίχρονο έπρεπε να είναι σβηστά 3-0. Κανέναν δεν αδίκησα. Και για τον Εσίτι, είπα απλά να μη πιστεύει κανείς στην εικόνα του φιλικού του Βόλου. Και ο σημερινός του ρόλος, αυτός που είχε στο παιχνίδι με τη Ριέκα, επιβεβαιώνει πως απλά μπορεί να έχει μία συγκεκριμένη χρησιμότητα, σε ένα μοτίβο αγώνα. Δεν μπορεί να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε ομάδα που παίζει κυριαρχικό ποδόσφαιρο.

Τα δύο παιδιά αποχώρησαν όχι γιατί έχει κανείς εμπάθεια μαζί τους, αλλά γιατί το επίπεδό τους ήταν κατώτερο από αυτό που έχει ανάγκη το κλαμπ. Η δική μου τοποθέτηση σε ιδιωτική κουβέντα, επί της ουσίας δεν ήταν διαφορετική από τα όσα έγραφα και έλεγα δημοσίως. Απλά ήταν προσαρμοσμένη στους κανόνες συμπεριφοράς. Και αποδείχτηκε αληθινή.

Όπως επίσης αληθινό είναι το ότι δεν χρειάστηκε να με απολύσει κανείς από το PAOK TV, γιατί ουδέποτε ήμουν αμειβόμενος. Απλά μου άρεσε που έχει ο ΠΑΟΚ το κανάλι του και συμμετείχα. Όποιος δεν το πιστεύει, ας πάει Μικράς Ασίας 1 να ρωτήσει.

Όσο για μένα, από εκείνη τη μέρα και μετά, έφτιαξα τη λίστα μου…