Τελειώνει το παιχνίδι το βράδυ στην Τούμπα και ενώ όλοι θα έπρεπε να μετρούν αντίστροφα για τη ρεβάνς, να σκέφτονται την επόμενη κλήρωση, να σκέφτονται τα Τίρανα, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που στάθηκαν στις κάρτες των Κούρτιτς και Ζίβκοβιτς ξεχνώντας ότι ο ΠΑΟΚ κι άλλες φορές έχει παίξει κάτω από παρόμοιες συνθήκες και φυσικά πήρε αυτό που ήθελε ή και έπρεπε από τον αγώνα. 

Εξ αρχής, οι κάρτες των δύο Βαλκάνιων παικτών του ΠΑΟΚ είναι το λιγότερο “βλακώδεις”. Κάρτες για διαμαρτυρία, ενώ το παιχνίδι είχε μέλλον, ενώ η ομάδα τους χρειάζεται. Μερικές φορές τα νεύρα πρέπει να μένουν σε λογικά πλαίσια, καθώς αυτό δεν οφελεί και τον ΠΑΟΚ, αλλά και τους ίδιους. 

Σε δεύτερη φάση όμως δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΠΑΟΚ χάνει έναν από τους καλύτερους παίκτες του πριν από ένα μεγάλο παιχνίδι. Η πρώτη φορά ήταν στην Πόλη και η δεύτερη στο Λονδίνο… Μήπως να τα θυμηθούμε;

Καλοκαίρι του 2010, ο ΠΑΟΚ παίζει την οικονομική του επιβίωση με την Φενέρμπαχτσε στην Τουρκία. Η νίκη στην Τούμπα δεν έφτανε, έπρεπε η ομάδα να μείνει ζωντανή στο Σουκρού Σαράτσογλου και στο πρώτο παιχνίδι, ο Βίτορ Βιτόλο και ο Βλάνταν Ίβιτς κιτρινίστηκαν και έχαναν τη ρεβάνς. Το αποτέλεσμα, ο Παύλος Δερμιτζάκης έβαλε τον Γιώργο Φωτάκη δίπλα στον Πάμπλο Γκαρσία και τον Ολιβιέ Σορλέν μπροστά τους, σε έναν ρόλο αντί-Ίβιτς. Τη θέση του Σορλέν στα άκρα της επίθεσης πήρε ο Λούσιο Φιλομένο και ο ΠΑΟΚ με μία κάπως διαφορετική 11άδα πάλεψε στην Πόλη, πέτυχε το γκολ με τον Μουσλίμοβιτς, δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα από τη Φενέρ του Νιάγκ, έχασε ευκαιρίες με τον Σαλπιγγίδη για να σκοράρει και πήρε την πρόκριση με έναν μαγικό Πάμπλο Γκαρσία και έναν Βιεϊρίνια που έκανε τα πάντα μεσοεπιθετικά. 

Τον Νοέμβριο του 2011, ο ΠΑΟΚ πήγαινε στο Λονδίνο. Με νίκη μέσα στην έδρα της Τότεναμ θα κλείδωνε την πρόκριση από τους ομίλους του Europa League, ενώ εάν έφερνε ισοπαλία ή έχανε θα έπρεπε να κερδίσει εντός έδρας την τελευταία αγωνιστική την Ρούμπιν Καζάν του Νάτχο και του Νομπόα. Τότε ο ΠΑΟΚ πριν από τον αγώνα με την Τότεναμ έπαιξε με την Κέρκυρα στην Τούμπα σε 0-0 και με τον Βιεϊρίνια να αποχωρεί τραυματίας, ενώ ο Λίνο και ο Λεονάρντο ήταν εκτός σαν τραυματίες. Έτσι ο Λάσλο Μπόλονι εμπιστεύτηκε για το αριστερό άκρο της άμυνας το νεαρό Σταφυλίδη, ενώ σαν εξτρέμ έπαιξε ο Γιώργος Γεωργιάδης με ελάχιστη ευρωπαϊκή εμπειρία (πρώτη χρονιά του στον ΠΑΟΚ). Το αποτέλεσμα; Ο ΠΑΟΚ κέρδισε με τον Γεωργιάδη να έχει 2 ασίστ σε Σαλπιγγίδη και Αθανασιάδη, τον Σταφυλίδη να είναι άριστος μέχρι την στιγμή της άδικης αποβολής από τον Νιχάους στο πέναλτι που κέρδισε η Τότεναμ. Όλοι οι παίκτες του ΠΑΟΚ έβγαλα ένταση, είχαν τις μεγάλες ευκαιρίες μέχρι την αποβολή του Σταφυλίδη, ενώ μέσα στον αγώνα οι Λάζαρ και Κοντρέρας δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν την αναμέτρηση και έτσι τους αντικατέστησαν οι Αρίας και Τσιρίλο. Τι να θυμηθεί κανείς από αυτό το παιχνίδι; Τον Γκαρσία που έκοψε την άμυνα των Άγγλων στην μέση; Τον Φωτάκη που μέχρι το 40’ ήταν box to box μέσος επιπέδου Premier League και μετά έπαιξε μέχρι και αριστερό μπακ; Την αυτοθυσία του Κοντρέρας που του κόστισε τον τραυματισμό με τον Ντεφόε; Όλοι οι παίκτες έδωσαν κάτι παραπάνω από το 100% καθώς αυτό είναι το ποδόσφαιρο και αυτές είναι οι στιγμές και οι συνθήκες που δημιουργούνται μέσα σε έναν “τελικό” σαν αυτούς που έχει παίξει δεκάδες ο ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια. 

Έτσι και την επόμενη εβδομάδα ο Κούρτιτς και ο Ζίβκοβιτς μπορεί να λείπουν. Ε και; Είναι 90 λεπτά και ένας αγώνας τόσο σημαντικός για όλους μέσα στον ΠΑΟΚ που είτε ο Σβαμπ, είτε ο Σοάρες, είτε ο Μουργκ, είτε ο Μιτρίτσα, είτε ο Ελ Καντουρί είναι σίγουρο ότι θα δώσουν κάτι παραπάνω από αυτό που είδαμε τη φετινή σεζόν για να καλύψουν τα κενά των συμπαικτών τους. 

Άλλωστε την ιστορία την γράφουν οι παρόντες με πρόσφατο παράδειγμα την εμφάνιση του Τσόλακ στη ρεβάνς με την Μίντιλαντ….