Όταν συνηθίζεις στα θετικά ή στα μεγάλα αποτελέσματα, κάτι τέτοιες ήττες έρχονται και σε… χαλάνε! Ήταν εκνευριστικό το ματς με τον Παναθηναϊκό και φυσικά το τελικό αποτέλεσμα προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη ένταση. Αλίμονο βέβαια, αν μία ήττα περάσει… έτσι στα ψιλά για μία ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ. Όλα όσα έγιναν πρέπει να προβληματίσουν.

Σε γενικές γραμμές θα συμφωνήσω με τον προπονητή του ΠΑΟΚ και την τελική ανάλυση που έκανε για την εμφάνιση της ομάδας του και το τελικό αποτέλεσμα. Είπε ο Λουτσέσκου στο κανάλι του ΠΑΟΚ ότι… «όταν δεν τα δίνεις όλα σε ένα ματς, τότε και όλες οι λεπτομέρειες θα είναι εναντίον σου». Σα να έλεγε δηλαδή ότι… σε προηγούμενα ματς που δώσαμε το 100% και τα παλέψαμε πραγματικά, καταφέραμε και πήραμε με το μέρος μας όλες τις λεπτομέρειες, κερδίζοντας στο τέλος και τους αγώνες.

Ο Λουτσέσκου έβαλε στο κομμάτι… λεπτομέρειες και τα πέναλτι που δεν δόθηκαν στον ΠΑΟΚ, θεωρώντας ότι ειδικά το δεύτερο έπρεπε να φέρει άλλη απόφαση από τον VAR.

Το ανησυχητικό για τον ΠΑΟΚ σήμερα ήταν ότι με μία θεωρητικά ποιοτική ενδεκάδα (πολύ πιο ποιοτική σε σχέση με περασμένες αναμετρήσεις) η ομάδα ειδικά στο πρώτο μέρος ήταν πολύ-πολύ παθητική. Μετά το 8΄ και το πέναλτι που πήρε πίσω ο διαιτητής, ο ΠΑΟΚ επί 20 και πλέον λεπτά κοιτούσε τους πράσινους πώς αλλάζουν και κυκλοφορούν την μπάλα. Μικρή η μαχητικότητά τους, ανεμική έως ανύπαρκτη η επιθετική τους άμυνα και ένα αγωνιστικό πρόσωπο που μάλλον επηρεάστηκε αρνητικά από τη διακοπή.

Η εικόνα άλλαξε στην πορεία (αυτό θα έλειπε…) αλλά ο ΠΑΟΚ δεν πρόλαβε και έχασε ένα ματς που τελικά το πήρε αυτός που έδειξε ότι το ήθελε περισσότερο, ειδικά στο πρώτο κομμάτι. Θα μπορούσε και ίσως δικαιούνταν ο ΠΑΟΚ την ισοπαλία, αλλά η μπάλα τον τιμώρησε, ακόμη και στις φάσεις όπου οι πράσινοι απέκρουαν με τα χέρια!

Σε καθαρά ποδοσφαιρικό επίπεδο και με πιο ψύχραιμη ματιά μετά από ώρα αφού τελείωσε αυτό το ματς, θέλω να σταθώ στο πιο ανησυχητικό για τον ΠΑΟΚ συμπέρασμα για τον ΠΑΟΚ το οποίο –κατά την άποψή μου είναι το εξής. Όταν βλέπεις ενδεκάδα με Βιεϊρίνια, Κούρτιτς, Ελ Καντουρί, Ζαμπά, Ζίβκοβιτς ακόμη και Σάστρε, αλλά και Άκπομ, έχεις μεγάλες απαιτήσεις για την ποιότητα που πρέπει να βγάλει η ομάδα, ειδικά σε φάση επίθεσης. Κακά τα ψέματα. Τόσο ποιοτική (θεωρητικά πάντα) ενδεκάδα, είχαμε καιρό να δούμε. Ο ΠΑΟΚ με τη Γάνδη υπέφερε χωρίς πολλούς ποιοτικούς παίκτες. Και με την ΑΕΚ μέχρι ενός σημείου. Αλλά εκεί πάλεψε! Μόχθησε! Έφτυσε αίμα μέσα στο γήπεδο και γι’ αυτό κέρδισε. Απόψε η ποιότητα και δεν βγήκε σε πολλές στιγμές, αλλά και μείωσε την μαχητικότητα των παικτών που… σα να πίστευαν ότι θα κερδίσουν μόνο με τον… αέρα και το μεγάλο αήττητο σερί τους. Δεν ήταν όλο το ματς έτσι, αλλά ήταν ένα σημαντικό κομμάτι του το οποίο ο ΠΑΟΚ το πλήρωσε!

Αυτό ήταν το χειρότερο απόψε για τον ΠΑΟΚ και πρέπει όλοι να προβληματιστούν για την εικόνα σε σημαντικά διαστήματα. Δεν είναι δυνατόν ο ΠΑΟΚ να διακρίνεται όταν κατά κάποιο τρόπο… κλέβει ματς και να μην μπορεί να τα πάρει κυριαρχώντας με σοβαρές εμφανίσεις, απέναντι σε κατώτερες ομάδες.

Για τα πέναλτι: Ο Ζαμπά στο 7΄ σουτάρει για να σκοράρει. Είναι ξεκάθαρο ότι το πολύ πιθανό γκολ, το στερεί το χέρι του Βέλεθ. Ο αγκώνας του διπλωμένου χεριού του. Στο φινάλε, την τελική πάσα του Ζίβκοβιτς, την σταματάει το απλωμένο χέρι του Χουάνκαρ και πιο συγκεκριμένα ο βραχίονας του και όχι ο αγκώνας όπως ψευδώς πήγε να περάσει ο Βαρούχας. Και στις δύο περιπτώσεις ο VAR θεώρησε ότι το χέρι ήταν σε φυσική θέση και δεν μεγάλωνε αφύσικα το σώμα του αμυνόμενου. Στη δική μου λογική, δεν γίνεται παίκτης να προσπαθεί να σκοράρει και να μην δίνεται πέναλτι, μια απόκρουση με το χέρι το οποίο δεν είναι στη φυσική θέση ή δεν είναι κολλημένα ή πίσω από την πλάτη. Η μεγάλη πλάκα είναι ότι (βάσει κανονισμού) σε αυτή την φάση ο ΠΑΟΚ τιμωρήθηκε αφού δεν πήρε ούτε το κόρνερ. Και αυτό βάσει κανονισμού! Σε κάθε περίπτωση στο ματς δικαιώθηκαν εκείνοι που έπαιξαν καλά και με τα χέρια!

* Η διαφορά με τον Ολυμπιακό πήγε στους 11. Η υπόθεση ανατροπή ήταν πολύ δύσκολη και παραμένει. Η διαφορά δεν μεγάλωσε τόσο πολύ, αλλά το πρωτάθλημα ήταν και θα είναι στα χέρια και στα πόδια των Ολυμπιακών που αν δεν έχουν Έλληνες διαιτητές δεν κερδίζουν κανέναν.

* Είδαμε και τη Μαρσέιγ το μεσημέρι. Μία ομάδα που επιτίθεται με πάρα πολλούς παίκτες και έχει έναν Γκεντουζί που παραδίδει μαθήματα στη σύνδεση των γραμμών και στις σωστές αποφάσεις που παίρνει. Για να τους αντιμετωπίσει ο ΠΑΟΚ πρέπει οι παίκτες του να τρέξουν πολλά χιλιόμετρα και με μεγάλη ένταση. Να είναι απόλυτα συγκεντρωμένοι και στις κόντρες που σίγουρα θα βγάλουν απέναντι σε μία ομάδα που παίζει αρκετά ψηλά, να έχουν πολύ μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα από αυτή που δεν είχαν σήμερα στην Αθήνα.