Όταν η περσινή χρονιά έκλεινε με την κατάκτηση του κυπέλλου, ο κόσμος του ΠΑΟΚ, αλλά και ο οργανισμός του συλλόγου εξ ολοκλήρου, περίμεναν την πρόκληση του Conference League, ως μία ευκαιρία για μία καλή ευρωπαϊκή πορεία μετά από 5 χρόνια. Μετά από αποκλεισμούς από την Έστερσουντς και την Σλόβαν Μπρατισλάβας, μετά τις συμμετοχές στον όμιλο που έφεραν οδυνηρούς αποκλεισμούς από την ΜΠΑΤΕ Μπόρισοφ και την Ομόνοια, όλοι ήθελαν μία πορεία που περνούσε τη διακοπή των Χριστουγέννων, αλλά λίγοι περίμεναν μία πορεία που θα έφτανε μέχρι τους 8 της διοργάνωσης και τον ΠΑΟΚ να παίζει ευρωπαϊκούς αγώνες τον Απρίλιο, κόντρα στην γαλλική Μαρσέιγ. 

Ακόμα και 10 μέρες μετά τον αποκλεισμό από την ομάδα του Παγιέ, του Ουντέρ, του Γκεντουζί και του Μανταντά, σε όλους έχει μείνει η πικρία για την ευκαιρία του Άκπομ, αλλά τον σωρό ευκαιριών στο δεύτερο παιχνίδι που δεν άφησε τον ΠΑΟΚ αποκλεισμένο με 2 ήττες. 

Για να φτάσουμε όμως στο βράδυ της 14ης Απριλίου όπου και τελείωσε το άκρως επιτυχημένο φετινό ταξίδι στην Ευρώπη για τον ΠΑΟΚ, ήρθαν πολλές και σημαντικές οριακές βραδιές με τον ΠΑΟΚ να είναι είτε με την πλάτη στον τοίχο, είτε σε οριακή κατάσταση και μεγάλα γκολ όπως αυτά που δεν ήρθαν με την Μαρσέιγ να βάζουν το “τρένο” του Ραζβάν Λουτσέσκου και πάλι στις ράγες του. 

Το πρώτο μεγάλο και κρίσιμο γκολ ήρθε από τον Ομάρ Ελ Καντουρί. Στην Ριέκα στα τέλη του Αυγούστου ο ΠΑΟΚ ήθελε τη νίκη μετά το 1-1 στην Τούμπα. Εκεί η ομάδα του Δικεφάλου μπήκε ιδανικά στο παιχνίδι με το διπλό δοκάρι των Σβαμπ και Ελ Καντουρί και οι δύο παίκτες συνδυάστηκαν άψογα για το 0-1. Ο Αυστριακός βρήκε τον Μαροκινό και εκείνος στο καλύτερο φετινό του παιχνίδι άνοιξε το σκορ και αμέσως έδειξε στην αντίπαλο του ΠΑΟΚ ότι εκείνη η βραδιά είχε μία ομάδα και αυτή ήταν ο Δικέφαλος.

Μετά το άγχος της πρόκρισης στον όμιλο, υπήρχε το άγχος να περάσει ο ΠΑΟΚ στην επόμενη φάση. Εκτός από το εύκολο εμπόδιο της Λίνκολν, η μάχη που κράτησε μέχρι τέλους ήταν αυτή του ΠΑΟΚ με την Σλόβαν Μπρατισλάβας. Κι όμως εκεί που κρίθηκε η αναμέτρηση μιας και οι μεταξύ τους αγώνες ήταν και οι δύο ισόπαλοι, ήταν στη νίκη του ΠΑΟΚ επί της Κοπεγχάγης μέσα στην Δανία τον Οκτώβριο. Στην αρχή του αγώνα και σε μία αντεπίθεση ο Μιτρίτσα κερδίζει την αποβολή του Γκραμπάρα. Μετά από λίγα λεπτά ο Σίντκλεϊ κάνει το 0-1 και ο ΠΑΟΚ έχει θέση οδηγού, αλλά πάνω που η Κοπεγχάγη θέλει να αντιδράσει, σε μία αντεπίθεση βγαλμένη με τον καλύτερη δυνατό τρόπο, ο Σβαμπ ήταν και πάλι εκείνος που έγραψε την ασίστ και ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς στο καλύτερο κομμάτι της σεζόν για τον ίδιο έκανε το 0-2 που εν τέλει κλείδωσε το αποτέλεσμα για τον ΠΑΟΚ. Μετά από εκείνο το παιχνίδι ο ΠΑΟΚ μπορεί να έχασε από την Κοπεγχάγη στην Τούμπα, μπορεί να έφερε ισοπαλία με την Σλόβαν εκτός έδρας και κέρδισε την Λίνκολν στη Θεσσαλονίκη, αλλά στην τελική οικονομία του ομίλου, η νίκη μέσα στην Δανία, ήταν εκείνη που έκανε τη διαφορά και έφερε την πρόκριση. 

Μετά τους ομίλους ήρθε η Μίντιλαντ. Ο πρώτος αγώνας έφερε τους Δανούς σε ρόλο οδηγού με το 1-0 στο Χέρνινγκ, αλλά μέσα στην Τούμπα όλα μπορούσαν να αλλάξουν. Ενώ λοιπόν οι Δανοί έχουν μπει καλά στον αγώνα με δύο τελικές από καλή θέση προς την εστία του Πασχαλάκη, ο Τσόλακ χάνει τετ α τετ, αλλά πεσμένος βγάζει την πάσα για τον Ζίβκοβιτς. Ο Σέρβος κάνει το 1-0 και ουσιαστικά βάζει τις βάσεις για την πρόκριση και ισοφαρίζει το σκορ του πρώτου αγώνα στο 20λεπτο. Ναι μπορεί το γκολ του Βιεϊρίνια να έδωσε άλλο αέρα στον ΠΑΟΚ και οι επεμβάσεις του Πασχαλάκη να έφεραν την πρόκριση στα πέναλτι, αλλά το δύσκολο σε τέτοια παιχνίδια (το είδαμε και με την Μαρσέιγ) είναι να μπει το πρώτο γκολ και αυτό έκανε ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς. 

Πριν από τις χαμένες ευκαιρίες με την Μαρσέιγ στην Τούμπα, πριν από το επεισοδιακό παιχνίδι στην Μασσαλία, ο ΠΑΟΚ έφτιαξε ακόμα μία μεγάλη βραδιά με την Γάνδη στο Βέλγιο. Το 1-0 της Τούμπας με το γκολ του Κούρτιτς ήταν η αφετηρία, αλλά ο Δικέφαλος στο Βέλγιο πήγαινε να παίξει κόντρα σε μία καλή και δυνατή ομάδα που στην έδρα της έχει κερδίσει πολλούς και μεγάλους αντιπάλους. Πήγε στο Βέλγιο, χωρίς του Κούρτιτς και Αντρίγια Ζίβκοβιτς και το πρόβλημα φάνηκε από την πίεση της Γάνδης στα πρώτα λεπτά. Ναι το γκολ του Κρέσπο ήταν σημαντικό. Ναι οι αποκρούσεις του Πασχαλάκη και η συμπεριφορά των Κρέσπο, Ίνγκασον και Λύρατζη κράτησαν τον ΠΑΟΚ μέχρι το 80ο λεπτό, αλλά εκείνο που έκρινε τα πάντα στο τέλος ήταν το γκολ του Αουγκούστο. Σε μια κομπίνα που είχαν δουλέψει οι παίκτες του ΠΑΟΚ, ο Βιεϊρίνια πάσαρε τον Βραζιλιάνο. Εκείνος βγήκε από τα “σκριν” των συμπαικτών του και σαν άλλος Πρέλεβιτς, όπλισε και σκόραρε για το γκολ της πρόκρισης.