Ο ΠΑΟΚ του Ράζβαν Λουτσέσκου θα βρει τον δρόμο του το θέμα όμως είναι πότε. Και μέχρι τότε, τι απώλειες θα έχει.

Είναι σαφές πως ο Ζοσέ Μπότο προσπαθεί να φρεσκάρει το ρόστερ της ομάδας και να δώσει όπλα στον Ρουμάνο για να βγάλει τη χρονιά. Δεν ξέφυγε ποτέ από αυτά που είχε πει όσον αφορά στο προφίλ των παικτών που θα ενισχύσουν την ομάδα. Παραγωγικές ηλικίες ή μικρές με προοπτική.

Υπάρχει ο κορμός. Μία ηγετική μορφή που λέγεται Ίνγκασον στην άμυνα, η σταθερά Λύρατζη που μέρα με τη μέρα προσθέτει στοιχεία στο παιχνίδι του δείγμα της χαρακτήρα του και της προσήλωσής του, ο Αγκούστο που στη φυσική του θέση είναι πλέον παίκτης πολύ υψηλού επιπέδου, ο Κούρτιτς μία σκληρή προσωπικότητα που βγαίνει μπροστά, ο Ζίφκοβιτς που του αρέσει εδώ και φαίνεται, ο Σβαμπ που μετά την ανανέωση δείχνει ανακουφισμένος και σοβαρός και ο Νέλσον Ολιβέιρα που ψάχνεται ακόμη μετά τον τραυματισμό του αλλά εικάζουμε όλοι πως θα το βρει. Σε αυτούς, προσθέτουμε την ηγετική μορφή του Άντρε που θα βοηθήσει όσο μπορέσει, τον Μπίσεσβαρ που ξέρουμε τι θα δώσει, ελπίζοντας πως δεν θα χρειαστεί να παίξει πάλι πενήντα παιχνίδια και αυτόν που δεν λέω το όνομά του για γούρι ο οποίος όταν είναι καλά δεν βλέπει κανέναν. Το θέμα είναι για πόσο θα είναι καλά.

Άμεσα κομμάτια του γκρουπ, αναμένεται να γίνουν οι πιο έμπειροι της παρέας που ήρθαν. Ο Ράφα Σοάρες για παράδειγμα, ένα ισορροπημένο μπακ που ξέρεις τι θα σου δώσει, δεν έχει σοβαρό θέμα προσαρμογής. Ο Γιάννης Κάργας, ένας παίκτης που τον γνωρίζουμε και μας γνωρίζει καλά, επίσης. Στην ομάδα ανήκει και ο Νάσμπεργκ, ένας 26χρονός Νορβηγός που έρχεται για συμπληρωματικός στα στόπερ, ουσιαστικά η κάλυψη του Γιάννη Μιχαηλίδη μέχρι αυτός να επιστρέψει. Έκατσε η κέντα και η Βαλερένγκα πέφτει, με αποτέλεσμα να μην υπολογίζεται ακόμη από τον Λουτσέσκου. Και ούτε θα υπολογίζεται για τα πρώτα παιχνίδια.

Υπάρχουν επίσης τα εισαγόμενα πρότζεκτς. Ο Ντομινίκ Κοτάρσκι στο τέρμα, καλείται να αντικαταστήσει τον Αλέξανδρο Πασχαλάκη. Μία σταθερά με τα καλά και τα στραβά της, αλλά σταθερά. Ο Νικολάς Κουαλιάτα, ένας μεσοεπιθετικός που έρχεται για πρώτη φορά στην Ευρώπη. Ο Αντρέ Ρικάρντο που δεν έπαιξε σχεδόν καθόλου στη χώρα του, μπλεγμένος στην άρνηση της Φαμαλικάο να του δώσει χρόνο από τη στιγμή που δεν ανανέωνε. Ούτε καν στις προπονήσεις. Ο Τιάγκο Ντάντας, ένα ενδιαφέρον πρότζεκτ που με τη μπάλα μπορεί να κάνει παπάδες, αλλά η έλλειψη όγκου δημιουργεί ερωτηματικά για το κατά πόσο μπορεί να ανταπεξέλθει στο …αιμοβόρο ελληνικό περιβάλλον.

Υπάρχουν και τα εγχώρια πρότζεκτς. Ο Γιάννης Κωνσταντέλιας για παράδειγμα, αρχίζει να ανδρώνεται όμως είναι στη διαδικασία. Το ταλέντο του αδιαμφισβήτητο, όμως η πνευματική του προσέγγιση στον στόχο ακόμη ελέγχεται. Ο Κουλιεράκης είναι σίγουρα ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον πρότζεκτ, όμως σε θέση που η άμεση συμμετοχή του εμπεριέχει ρίσκο και για αυτόν και για την ομάδα. Ο Παναγιώτου και αυτός στόπερ, διαφορετικούς ύφους από τον Κούλιε και αυτός ενδιαφέρουσα περίπτωση λίγο πιο πίσω σωματικά από τον συμπαίκτη του. Ο Τσαούσης είναι πιο μεγάλος πλέον και τον αντιμετωπίζω στα μάτια μου ως πιο έτοιμο. 

Μία ξεχωριστή περίπτωση είναι ο Φελίπε Σοάρες. Με έξι μήνες στη πλάτη του, κάνει μία προετοιμασία έτσι ώστε να βελτιώσει τα κενά στο παιχνίδι του. Το γιατί ο Ράζβαν τον χρησιμοποιεί στο δέκα, είναι κάτι που θα ερωτηθεί στη συνέχεια. Προφανώς και πατάει καλύτερα, όμως παραμένει ερωτηματικό.

Η καταγραφή του ρόστερ βέβαια, έχει και τις κακογραφίες της. Ο Ενέα Μιχάι ενημερώθηκε να βρει ομάδα, μπορεί να βρήκε κιόλας, αλλά μένει γιατί ο Κρέσπο έφυγε και άφησε κενό. Ο Αντόνιο Τσόλακ ετοίμασε βαλίτσα αλλά από τη στιγμή που δεν βρέθηκε άμεσα αντικαταστάτης, έμεινε μέχρι νεοτέρας χάνοντας την ευκαιρία – προς στιγμήν – να πάει στη Ρέιντζερς.

Στη μεγάλη εικόνα λοιπόν, ο ΠΑΟΚ έχει έναν κορμό αλλά παρουσιάζει ποιοτική και πνευματική ανισσοροπία στα στόπερ μιας και η ποιότητα του Κρέσπο ουδέποτε αντικαταστάθηκε, υπάρχει ξεκάθαρος προβληματισμός για τα φορ μιας και ο Νέλσον το παλεύει ακόμα και ο Τσόλακ μένει ουσιαστικά αναγκαστικά ενώ όλοι ξέρουν – ακόμα και ο ίδιος – πως η ομάδα χρειάζεται άλλου τύπου φορ αυτή τη στιγμή.

Στη μεγάλη εικόνα, μπαίνει και η κουβέντα για ημίμετρα. Αυτός που δεν λέω το όνομά του για γούρι, είναι το πιο ξεκάθαρο δέκα που υπάρχει, όμως πάντα θα έχουμε το άγχος. Ο Μπίσε που είναι, δεν μπορεί να μας δώσει σε διάρκεια και σε νούμερα ότι χρειαζόμαστε. Ο Φελίπε δεν είναι δέκα, ο Κουαλιάτα που είναι δεν τον έχουμε δει ακόμα εκεί γιατί προτιμάται για τα αριστερά. Έτσι όπως τον βλέπω, μάλλον δικαιολογημένα.

Ο ΠΑΟΚ οφείλει να αφήσει πίσω του τα ημίμετρα αν θέλει να πετύχει τους στόχους του. Πρέπει να πάρει ένα δεκάρι με νούμερα, πρέπει να φέρει έναν στόπερ που θα αντικαταστήσει ποιοτικά τον Κρέσπο, οφείλει να βρει έναν φορ με διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά του Τσόλακ. Και μαζί με όλα αυτά, να ολοκληρώσει και τις διαπραγματεύσεις με τον Νάρεϊ έτσι ώστε να αποκτήσει και έναν κανονικό εξτρέμ γραμμής με αθλητικά στοιχεία.

Η ομάδα δεν είναι σε κακό δρόμο και το βλέπουμε σε πολλές φάσεις της καθημερινότητάς της. Και ποιότητα έχει και φρεσκάδα έχει, όμως χρειάζεται το κερασάκι στη τούρτα. Που είναι αυτές οι τρεις κινήσεις.

Προφανώς και οι μεταγραφές δεν τελειώνουν αρχές Ιουλίου. Αυτά που ψάχνει επίσης ο Μπότο, δεν είναι εύκολο να βρεθούν στα χρήματα που μπορεί να διαθέσει. Οφείλει να παίξει με τον χρόνο.

Οι μεταγραφές δεν γίνονται άλλωστε για τα πρώτα παιχνίδια. Καμία ομάδα δεν έχει τον βαθμό ετοιμότητας του 100% στα πρώτα παιχνίδια του καλοκαιριού. Άλλωστε, ο ΠΑΟΚ είναι η ομάδα με τις περισσότερες κινήσεις από οποιαδήποτε άλλη στην Ελλάδα. Όμως δεν πρέπει να συμβιβαστεί με αυτό που έχει σήμερα γιατί νομοτελειακά θα το βρει μπροστά του.

Τα δύο φιλικά που έδωσε, μας έδειξαν ακριβώς ποιο είναι το θέμα. Ο ενθουσιασμός των μικρών είναι ευχή και κατάρα. Τα λάθη προήλθαν από εκεί που έπεσε η ποιότητα. Πολλές φάσεις δεν τελείωσαν γιατί έλλειπε αυτός που ξέρει να το κάνει.

Εννοείται πως είναι άδικο να κρίνουμε μία ομάδα από φιλικά προπόνησης με φορτωμένες προπονητικές μονάδες και πολλά θέματα που αντιμετωπίζει ένα νέο γκρουπ.

Όπως είναι άδικο το να μη βλέπουμε πως η ομάδα παίζει ένα πιο καλό και άμεσο ποδόσφαιρο σε αρκετά της διαστήματα.

ΥΓ Εξίσου κομβική ενέργεια με όλες όσες αναφέρω παραπάνω, είναι η ανανέωση του Αγκούστο. Αν χαθεί, θα είναι τεράστιο πλήγμα και το γράφει άνθρωπος που δεν ήταν από τους μεγαλύτερους φαν του.