Ο Γιάννης Κωνσταντέλιας είναι δίχως αμφοβολία το «Next Big Thing» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ένα ποδοσφαιρικό φαινόμενο που σπάνια συναντάμε στην χώρα μας, καθώς τα χαρακτηριστικά του παραπέμπουν σε παίκτες άλλων χωρών και εντελώς διαφορετικών σχολών.

Σχεδόν την μισή του ζωή βρίσκεται στον ΠΑΟΚ και την Θεσσαλονίκη. Γεννημένος τον Μάρτη του 2003 στον Βόλο, έμελλε να είναι ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχει βγάλει ποτέ η Ελλάδα. Πολλοί άνθρωποι που γνωρίζουν καλά τον κόσμο των ακαδημιών, μιλούσαν για κάτι ξεχωριστό προτού γίνει το… «μπαμ».

Έφτασε λοιπόν η στιγμή που ο «Ντέλιας», όπως τον αποκαλούν γνωστοί και φίλοι του, το δείχνει και σε όλους τους υπόλοιπους, καθώς από την στιγμή που τον έβαλε στον αγωνιστικό χώρο ο Ραζβάν Λουτσέσκου έχει βαλθεί να «τρελάνει» το φίλαθλο κοινό της χώρας και… όχι μόνο!

Το PAOK24 επικοινώνησε με έναν από τους πρώτους ανθρώπους που τον είδαν να κλωτσάει την «στρογγυλή θεά», τον πρόεδρο της «Σχολής Αγίας Παρασκευής Βόλου», Γεράσιμο Σαρρή, ο οποίος είχε να πει… πολλά για τον «Mr Breeze».

«Ασχολούμαι από το 1964 με το ποδόσφαιρο και δεν έχω λείψει καθόλου από τα γήπεδα όλα αυτά τα χρόνια. Έχω παίξει με την φανέλα του Ολυμπιακού Βόλου στην Α’ Εθνική, στη Β’ Εθνική με τη Νίκη Βόλου και στον Τοξότη. Έκανα δύο χρόνια ως διαιτητής και μετά αποφάσισα να ασχοληθώ με την προπονητική. Έγινα πρόεδρος των προπονητών ποδοσφαίρου Μαγνησίας για 11 χρόνια και δύο θητείες ως πρόεδρος του σωματείου προπονητών Ελλάδας. Είμαι ο ιδρυτής της ‘‘Σχολής Αγίας Παρασκευής Βόλου” εδώ και 25 χρόνια μαζί με τα αδέρφια Μαλακασώτη.» ανέφερε αρχικά ο κ. Σαρρής και στη συνέχεια, μίλησε για το πως προέκυψε η συνεργασία με τις ακαδημίες του Δικεφάλου…

«Η γνωριμία μας με τον ΠΑΟΚ έγινε μέσω του Γιαννάκη (σ.σ. Κωνσταντέλια), αλλά είχε προηγηθεί ο Παναγιώτης ο Γλύκος. Ο Παναγιώτης ήταν στις ακαδημίες μας κι εγώ τον πήρα από το χέρι και τον πήγα στον Ολυμπιακό Βόλου. Του είπα Παναγιώτη πλέον κολυμπάς μόνος, δείξε τι αξίζεις. Πήγε στον Ολυμπιακό Βόλου και η συνέχεια της καριέρας του είναι γνωστή, έφτασε να αγωνιστεί μέχρι και στο Μουντιάλ της Βραζιλίας. Έχουμε συνολικά βγάλει ως ακαδημία άλλους 4 επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Τον Αλέξανδρο Καρτάλη που ήταν στον Ατρόμητο και πλέον αγωνίζεται στην Πολωνία, τον Δημήτρη τον Κωστόπουλο που είναι στην δεύτερη ομάδα του Παναθηναϊκού, φυσικά τον Γιάννη τον Κωνσταντέλια και στον Θοδωρή τον Καλόγηρο, ο οποίος είναι αρχηγός της Κ19 του ΠΑΟΚ. Έχουμε πολύ καλή συνεργασία με τον ΠΑΟΚ και συγκεκριμένα με τον Βαγγέλη Πουρλιοτόπουλο, ο οποίος έχει βοηθήσει πολύ τον Γιαννάκη (σ.σ. Κωνσταντέλια).»

Σε ποια ηλικία ήρθε ο «Ντέλιας» στην ακαδημία της Αγίας Παρασκευής και τι θυμάστε από τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα;

«Ήρθε στην ακαδημία σε ηλικία 9 ετών και κάθισε μέχρι τα 12 που έφυγε για την Θεσσαλονίκη. Αντιλήφθηκα από την πρώτη στιγμή που τον είδα να παίζει ότι πρόκειται για κάτι εξαιρετικό. Όπως τον βλέπετε τώρα να παίζει απέναντι στον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ, τον Ολυμπιακό και να μην καταλαβαίνει τίποτα, έτσι ήταν και από μικρός ο Γιάννης. Ήταν ψαγμένος. Την στιγμή που τον είδα όταν ήρθε στην ακαδημία μας, είπα ότι ήρθε ο Κρόιφ… Ήταν ένα φυσικό ταλέντο, τον δουλέψαμε να μάθει ότι δεν είναι μόνος του στο γήπεδο, ότι υπάρχουν άλλοι δέκα δίπλα του κι αμέσως έγινε ομαδικός και σέρβιρε τα γκολ για τους άλλους. Υπήρχαν παιχνίδια που περνούσε όλη την αντίπαλη ομάδα και έβαζε γκολ μόνος του.»

Πότε ξεκίνησε το ενδιαφέρον των μεγάλων ομάδων προς το πρόσωπο του;

«Σε ηλικία περίπου 11 ετών άρχισαν να εκδηλώνουν ενδιαφέρον αρκετές ομάδες για να τον κάνουν δικό τους!»

«Ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε με τίποτα να καλύψει τις απαιτήσεις της οικογένειας του Κωνσταντέλια»

Εκτός του ΠΑΟΚ ενδιαφέρθηκε και άλλη μεγάλη ελληνική ομάδα για την απόκτηση του;

«Συνεργαζόμασταν πέντε χρόνια με τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Είχαμε ειδοποιήσει τους ανθρώπους της ομάδας ότι υπάρχει ένας παίκτης που θα πρέπει να δουν γιατί ξεχωρίζει με τα χαρακτηριστικά του. Έγινε επαφή, όμως οι απαιτήσεις που είχε η οικογένεια του, λόγω της μικρής ηλικίας του Γιαννάκη, δεν μπορούσε με τίποτα να τις καλύψει ο Ολυμπιακός. Και όλο το βάρος για να ανέβει ο Γιάννης πάνω (σ.σ. στη Θεσσαλονίκη) το πήρε ο Βαγγέλης Πουρλιοτόπουλος και ο πατέρας του που ήρθε εκεί, έμεινε στην Θεσσαλονίκη, εργάστηκε και τον βοήθησε πάρα πολύ ο ΠΑΟΚ. Ήταν δίπλα τους η ομάδα σαν οικογένεια.»

Στην ουσία ο ΠΑΟΚ σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό κάλυψε στο έπακρο τις ανάγκες της οικογένειας του Κωνσταντέλια, σωστά;

«Ακριβώς αυτό ήταν! Γιατί και ο Γιαννάκης όταν είχε δύο προτάσεις από την Μπάγερν Μονάχου και την Μπαρτσελόνα, όμως έθετε σε πρώτο πλάνο το θέμα των γονιών του. Γι’ αυτό δεν έφυγε στην Ευρώπη. Είναι στενά συνδεδεμένος με την οικογένειά του. Παρακολουθούσαμε συνέχεια την πορεία του από τις ακαδημίες μέχρι την ανδρική ομάδα. Λέγαμε και στον πατέρα του αλλά και στον ίδιο να κάνει υπομονή, να έχει δύναμη και σίγουρα κάποια στιγμή θα έρθει η ώρα που θα παίξει. Αποκλείεται να μην έπαιζε ο Γιαννάκης μπάλα σε τέτοιο επίπεδο. Το βλέπετε κι εσείς, ο τρόπος που ”κολλάει” την μπάλα πάνω του είναι για σεμινάρια.»

Περιμένατε ότι θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε μία ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ σε τόσο μικρή ηλικία;

«Ναι το περίμενα! Περίμενα να μπει και πιο νωρίς να σας πω την αλήθεια, αλλά περιμένανε να δέσει με την υπόλοιπη ομάδα, να δυναμώσει, να γίνει πιο ομαδικός και να αρχίσει να παίζει άμυνα.»

Εδώ και μερικούς μήνες όλοι ασχολούνται μαζί του, τα μίντια και ο κόσμος. Πιστεύετε θα μπορέσει να διαχειριστεί την πίεση που υπάρχει γύρω του;

«Εγώ πιστεύει έχει κλείσει τα αυτιά του. Αγαπάει το ποδόσφαιρο πάρα πολύ, αγαπάει δηλαδή αυτό που κάνει και φαίνεται από τις αντιδράσεις του, το ζει απόλυτα. Μπαίνει μέσα για να παίξει αυτό που ξέρει.»

Είχατε κάποια επικοινωνία μαζί του το τελευταίο χρονικό διάστημα;

«Το τελευταίο διάστημα δεν μίλησα με τον Γιαννάκη. Έχω μιλήσει με τον μπαμπά του. Του λέω να κάνει υπομονή και να κλείσει τα αυτιά του. Δουλειά και πάλι δουλειά και όλα θα πάνε καλά. Είδαμε κι άλλους μικρούς που έκαναν το ξεπέταγμα, όπως ο Νίνης και άλλοι αλλά δεν είχαν την ανάλογη συνέχεια.»

«Έρχονταν οι γονείς όλων των παιδιών μόνο και μόνο για να τον δουν να παίζει και να προπονείται από κοντά»

Να υποθέσω στην τοπική κοινωνία του Βόλου και στην ακαδημία της Αγίας Παρασκευής υπάρχει μεγάλη συζήτηση γύρω από την περίπτωση του Κωνσταντέλια έτσι;

«Ναι έτσι είναι. Ο Γιαννάκης από πολύ μικρός ήταν η ατραξιόν της ακαδημίας. Έρχονταν οι γονείς όλων των παιδιών για να δουν τον μικρό να παίζει ποδόσφαιρο. Ήταν το πουλέν μας. Όλα τα παιδάκια ρωτάνε τους προπονητές για τον «Ντέλια». Είχε έρθει στην ακαδημία και είχαν ξετρελαθεί τα παιδιά των ακαδημιών που τον είδαν. Σίγουρα είναι και για την ακαδημία καλό όλο αυτό, δουλεύουμε πολύ σωστά, αγαπάμε αυτό που κάνουμε και πιστεύουμε να ξαναβγεί κάποιος Γιαννάκης στο μέλλον. Είναι πολύ δύσκολο. Να ξέρετε ότι και ο Καλόγηρος είναι μεγάλο ταλέντο, δεν είναι τυχαίο ότι είναι αρχηγός στην Κ19.»

Ενώ στη συνέχεια ανέφερε: «Ο Γιάννης δεν έχει ταβάνι, μπορεί να κάνει πολύ μεγάλα πράγματα. Θα δούμε πράγματα και θαύματα στο ένας εναντίον ενός. Μόλις αποκτήσει περισσότερη εμπειρία θα κάνει μυθικά πράγματα. Το επόμενο βήμα είναι μία κλήση στην Εθνική ομάδα και στο μέλλον να πάει και σε κάποιο από τα κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης. Το αξίζει…»

Γίνεται μεγάλη κουβέντα για τις ακαδημίες του Δικεφάλου και τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουν. Γιατί πιστεύετε ότι κάνουν την διαφορά συγκριτικά με άλλες ακαδημίες μεγάλων ελληνικών ομάδων;

«Η οργάνωση που έχει και οι παροχές που προφέρει στα παιδιά είναι αξιοσημείωτες. Βοηθούν πολύ όλα τα παιδιά και τις οικογένειές τους. Δεν το συναντάς σε πολλές ακαδημίες αυτό.»