Το ημερολόγιο έδειχνε 27 Μαρτίου 1959, όταν στο χωριό Σάντα, της πρώην ΕΣΣΔ ερχόταν στη ζωή το το όγδοο παιδί μιας οικογένειας εργατών ελληνικής καταγωγής.

Ο Ιβάν Σαββίδης γιορτάζει σήμερα τα 64α γενέθλια του. Ο άνθρωπος που ήρθε και άλλαξε τομ ρου της ιστορίας του ποδοσφαιρικού ΠΑΟΚ, αλλά και όλου του «ασπρόμαυρου» συλλόγου.

Ο άνθρωπος που κατάφερε να συσπειρώσει τον λαό του Δικεφάλου και όλοι μαζί να πανηγυρίσουν μεγάλες επιτυχίες, να ονειρευτούν για ακόμα περισσότερα και να βάλουν μπροστά το όραμα για τη νέα Τούμπα.

Εδώ και 10 χρόνια ο Ιβάν Σαββίδης έχει βάλει ανεξίτηλα τη σφραγίδα του στον ΠΑΟΚ. Στις 10 Αυγούστου του 2012 αποκτά το πλειοψηφιακό πακέτο των μετοχών της «ασπρόμαυρης» ΠΑΕ και αρχίζει βήμα βήμα να θέλει να κάνει πράξη αυτό που είχε υποσχεθεί κάποτε σε νέους Έλληνες ομογενείς.

«Θα εκπληρώσω τα πάντα στον ΠΑΟΚ!»

Με επιταγές ύψους 10.886.000, ο ΠΑΟΚ καθάρισε από τα χρέη του κι έβαλε πλώρη για τα καλύτερα, που ήταν μπροστά του. Εξερχόμενος, ο Ιβάν έκανε λόγο για την απαλλαγή από μία μαύρη κηλίδα: «Από σήμερα ο ΠΑΟΚ είναι καθαρός. Θα μπορούσαμε να πέσουμε κατηγορία και να μην πληρώσουμε τίποτα. Δεν θα ήθελα, όμως, να υπάρχει μαύρη κηλίδα στο σώμα και την ιστορία του ΠΑΟΚ και πολύ περισσότερο υπό τη δική μου παρουσία».

Από το 2012 έως σήμερα συνέβησαν πάρα πολλά. Αυτοί που διαθέτουν ισχυρή μνήμη, θα θυμούνται πως στην πρώτη συνέντευξη Τύπου που παρέθεσε ως νέος τότε μεγαλομέτοχος είχε προειδοποιήσει άπαντες πως «δεν ήρθα για να είμαι δεύτερος» και ότι «θα ενώσουμε το ΠΟΚ».

Η πρώτη ατάκα γέννησε συγκρατημένη αισιοδοξία για τις φιλοδοξίες ενός ανθρώπου, που βλέποντας κανείς το επιχειρηματικό του εκτόπισμα καταλάβαινε πως έδειχνε να είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την ιδέα της νίκης. Η δεύτερη, όμως, έφερε «πνιχτά» γέλια. Πολλοί περίμεναν τότε ότι ο ΠΑΟΚ θα ισχυροποιηθεί, όμως ελάχιστοι ήταν αυτοί που πίστεψαν ότι ο μεγαλομέτοχος εννοούσε κάθε λέξη που έλεγε και εντέλει δικαιώθηκε.

Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ο Σαββίδης ήρθε στον ΠΑΟΚ (για δεύτερη φορά, αφού είχε προηγηθεί το 2006 η αποτυχημένη, τότε, προσπάθεια του ν΄ αναλάβει τις τύχες του ασπρόμαυρου συλλόγου) στην κατάλληλη χρονική στιγμή, όταν η κατάσταση είχε φθάσει στο μη παρέκει και οι λύσεις, για να έμενε όρθιος ο Δικέφαλος, είχαν στερέψει.

Ήταν η εποχή, που η ανάγκη για μείωση του μπάτζετ κατά τουλάχιστον 20% υπαγόρευε την αποχώρηση δύο βασικών (και αναντικατάστατων, στην ουσία) παικτών του, των Βιεϊρίνια και Κοντρέρας (στο ίδιο πλαίσιο γίνονταν κι άλλες κινήσεις, όπως η πρόταση ανανέωσης με μείωση αποδοχών στον Σαλπιγγίδη), που νομοτελειακά θα οδηγούσε σε αγωνιστική αποδυνάμωση.

Ήταν η εποχή, που οι μεταγραφικές επιλογές αφορούσαν παίκτες επιπέδου Νιμανί, που έρχονταν στην Τούμπα για να δοκιμαστούν και έπειτα ν΄ αποκτηθούν ως δανεικοί από τις ομάδες τους (το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς ο Γιώργος Δώνης κατέφευγε σε δοκιμές παικτών, όπως ήταν ο Σάμι Μπανγκουρά από τη Γουϊνέα κι ο Αγγλος-με καταγωγή από την Τζαμάικα-Τζιλς Μπαρνς…).

Ήταν η εποχή που η ΟΥΕΦΑ επέβαλλε στον ΠΑΟΚ ποινή μονοετούς αποκλεισμού του από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις με τριετή αναστολή για τα οικονομικά του (επιπλέον, μέχρι τις 30 Ιουνίου 2012 απαιτούνταν η εξασφάλιση πέντε εκ. ευρώ, προκειμένου να διασφαλιστεί η αδειοδότηση της ομάδας σε Ελλάδα και Ευρώπη για τη σεζόν, που θ’ ακολουθούσε).

Ήταν η εποχή, που ο ΠΑΟΚ αδυνατούσε να ικανοποιήσει οικονομικά, παίκτες όπως οι Κολοβέτσιος, Μπούντιμιρ και Ρομέου, που προτιμούσαν να συνεχίσουν την καριέρα τους σε ΠΑΣ Γιάννινα, ΑΠΟΕΛ και Λεβαδειακό αντίστοιχα (μόλις τέσσερα ήταν τα νέα πρόσωπα εκείνο το καλοκαίρι: Μπονγκάνι Κουμάλο -δανεικός από την Τότεναμ, Σανθ Χακόμπο, Ματέους Βιβιάν και Λίαμ Λόρενς, ενώ οι Λίνο και Γκαρσία είχαν ανανεώσει για άλλον ένα χρόνο τα συμβόλαια τους). Από την άλλη, η Μπάγερν Λεβερκούζεν κατέβαλλε τη ρήτρα του 1,5 εκ. ευρώ, εξασφαλίζοντας συμφωνία με τον Κώστα Σταφυλίδη (παρέμεινε στο Δικέφαλο για μια ακόμη σεζόν), λύνονταν κοινή συναινέσει η συνεργασία με τον Ντάριο Κρέσιτς, ενώ οριστικοποιούνταν κι η μεταγραφή του Στέλιου Μαλεζά στη Φορτούνα Ντίσελντορφ αντί 500 χιλιάδων ευρώ.

Ήταν η εποχή, που η διοίκηση (διορισμένη από το Πρωτοδικείο) υπό την προεδρία του Ζήση Βρύζα αγωνιούσε να βρει πόρους, προκειμένου ο ΠΑΟΚ να εξασφαλίσει τη συμμετοχή του στις διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ (μέχρι που ο Σαββίδης κατέβαλλε στην ΠΑΕ, στις 21 Μαΐου 2012, δάνειο ύψους δύο εκατομμυρίων ευρώ, προκειμένου να καλυφθούν οι τρέχουσες άμεσες ανάγκες της).

Θα μπορούσε ακόμη ν΄ αναφερθεί μια άλλη σειρά γεγονότων και περιστατικών της πολύ δύσκολης καθημερινότητας του (χρεωμένου) ΠΑΟΚ εκείνης της τόσο κοντινής και, ταυτόχρονα, τόσο μακρινής εποχής, με τον πολύ μικρό βαθμό συσπείρωσης των φιλάθλων του (το καλοκαίρι του 2012 είχαν διατεθεί μόλις 8.426 εισιτήρια διαρκείας). Ο Σαββίδης, όμως, είχε πάρει τις αποφάσεις του και δεν είχε την παραμικρή διάθεση να κάνει πίσω. «Έβλεπα μια ομάδα στα όρια της επιβίωσης. Πήρα μια απόφαση: να ζήσει» τόνιζε ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου του 2012 από την Παναγία Σουμελά, στις πρώτες του δηλώσεις με την ιδιότητα του μεγαλομετόχου της ΠΑΕ.

Αργά αλλά σταθερά ο Ιβάν Σαββίδης μεγάλωσε τον ΠΑΟΚ και τελικά τον απογείωσε όταν στα μισά σχεδόν της διαδρομής του αποφάσισε ότι η πρόοδος του Δικεφάλου, εξαρτάται από την αλλαγή και την βελτίωση συνθηκών μέσα στις οποίες παίζεται το ελληνικό ποδόσφαιρο στο σύνολό του. Κακά τα ψέματα, σημείο καμπής για τον Σαββίδη και την παρουσία του στον ΠΑΟΚ ήταν το 2016 όταν οραματίστηκε και υποσχέθηκε την αλλαγή και την (έστω μερική) κάθαρση του ποδοσφαίρου που παίζονταν στην Ελλάδα. Ο Σαββίδης δεσμεύθηκε στις 2 Μαρτίου του 2016 για την καταπολέμηση του 100-0 που είχαμε υπέρ του Ολυμπιακού  και πράγματι, παλεύοντας με όλα τα τέρατα μέσα σε χίλια μύρια κύματα, επέφερε μία εξισορρόπηση που φυσικά συνδυάστηκε και με πολλούς τίτλους από πλευράς ΠΑΟΚ. Θα μπορούσε και θα έπρεπε να κατακτήσει και άλλους, αλλά… όπως το γράψαμε, την κάθαρση και την εξυγίανση την πέτυχε μέχρι ενός ποσοστού.

Το γκρέμισμα της παράγκας

Ο πρώτος ημιτελικός κυπέλλου ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό, στις 2 Μαρτίου 2016, δεν έμεινε στην ιστορία για την σφαγιαστική διαιτησία του Ανδρέα Παππά, ούτε φυσικά για το αποτέλεσμα του παιχνιδιού, αλλά για όλα αυτά που ακολούθησαν μετά από αυτό το επεισοδιακό ματς.

Με απόφαση του Σαββίδη, ο ΠΑΟΚ δεν κατέβηκε στο δεύτερο ματς του Καραϊσκάκη. Ήταν η βασανιστική εκκίνηση ενός δύσκολου αγώνα, το τέλος του οποίου βρήκε τον Δικέφαλο νικητή και το παλιό καθεστώς διαλυμένο. Ήταν η μέρα που το ελληνικό ποδόσφαιρο έφτασε στο… μηδέν και ξεκίνησε η επανάσταση για την εξυγίανση του.

«Κάθε μέρα, οι υποστηρικτές του καθαρού ποδοσφαίρου γίνονται όλο και περισσότεροι. Και σήμερα πρέπει να ενώσουμε τις προσπάθειές μας και να δείξουμε ότι η ανάγκη για την προστασία της αθλητικής τιμής της χώρας, της δικαιοσύνης και της αξιοπρέπειας είναι πάνω από τα συμφέροντα κάποιου συγκεκριμένου Συλλόγου. Δεν είναι δυνατόν αυτός ο αγώνας να γίνεται χωρίς απώλειες, και ο ΠΑΟΚ είναι έτοιμος να θυσιαστεί» τόνισε με γραπτή δήλωση του μετά την απόφαση να μην κατέβει ο ΠΑΟΚ στο «Γ. Καραϊσκάκης».

Το… κοντέρ άρχισε να γράφει

Η πρώτη δικαίωση των κόπων του ήρθε πέντε χρόνια μετά την ανάληψη των ηνίων της ομάδας. Συγκεκριμένα, το 2017 πανηγύρισε το πρώτο του τρόπαιο, το κύπελλο του 2017 στον Βόλο. Εκεί που ο Δικέφαλος επικράτησε της ΑΕΚ με 2-1 σ’ έναν επεισοδιακό τελικό.

Το… μοντέλο Στανόγεβιτς απέτυχε. Προσλήφθηκε ο Ραζβάν Λουτσέσκου, που άντεξε στην εσωστρέφεια που δημιουργήθηκε μετά τον ντροπιαστικό αποκλεισμό από την Έστερσουντ, 13 μέρες αργότερα.

Μία χρονιά που ξεκίνησε εφιαλτικά, είχε γλυκόπικρο φινάλε. Με τον ΠΑΟΚ να καλπάζει προς το πρώτο πρωτάθλημα έπειτα από 33 χρόνια, τα γεγονότα στα ντέρμπι με Ολυμπιακό και ΑΕΚ στέρησαν από τον Δικέφαλο τον τίτλο. Δεν μπορούσαν να το στερήσουν ωστόσο το κύπελλο, το οποίο κατέκτησαν απολύτως δίκαια μέσα στο ΟΑΚΑ με αντίπαλο για δεύτερη σερί χρονιά την ΑΕΚ (2-0).

Το κλεμμένο πρωτάθλημα πείσμωσε τον Δικέφαλο, ο οποίος έκανε μία χρονιά βγαλμένη από… παραμύθι καταφέρνοντας να φτάσει στο… Έβερεστ του Ελληνικού πρωταθλήματος έπειτα από 34 ολόκληρα χρόνια. Και μάλιστα όντας αήττητος. Ακολούθησε φυσικά η κατάκτηση του κυπέλλου, που «σφράγισε» το πρώτο νταμπλ στην ιστορία της ομάδας.

Ακολούθησε η κατάκτηση ενός ακόμη κυπέλλου, αυτή την φορά απέναντι στον Ολυμπιακό με σκορ 2-1. Ο ΠΑΟΚ στην εποχή Σαββίδη κατακτούσε και επίσημα τον 5ο τίτλο του και 11ο συνολικά στην ιστορία του.

Μέχρι και το 2019 ο Σαββίδης έκανε τρελά πράγματα για τον ΠΑΟΚ! Αυτή είναι αλήθεια. Πέρα από την τρέλα να ρίξει το πιο βρώμικο κατεστημένο της χώρας που για πολλά χρόνια είχε εγκατασταθεί μέσα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, είναι γνωστό ότι σε αυτή την πρώτη οκταετία ο πρόεδρος και μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ, έβαλε στην ΠΑΕ, ΜΟΝΟ μέσω των Αυξήσεων Μετοχικού Κεφαλαίου και ενός Ομολογιακού Δανείου το ποσό των 144.229.878 ευρώ!!! Από την πρώτη χρονιά είχε βάλει 24.928.746, μέσα στην πρώτη τετραετία έφθασε στα 65 εκατομμύρια και από εκεί και μετά, μόνο στα δύο-τρία χρόνια που διεκδίκησε, άγγιξε και τελικά κατέκτησε πανηγυρικά το πρωτάθλημα, έφθασε στα 144.2!!! Ήταν ή δεν ήταν απόλυτα τρελό όλο αυτό, ειδικά δε από το 2016 και μέχρι το 2019 που μέσω ΑΜΚ έβαλε περίπου 80 εκατομμύρια; Αλήθεια είναι βέβαια και το ότι αυτή την τρέλα του Σαββίδη τη λάτρεψαν οι ΠΑΟΚτσήδες, ενώ όλα αυτά έφεραν και τα απίστευτα αποτελέσματα της ομάδας μέχρι του σημείου να κατακτηθεί νταμπλ με αήττητο πρωτάθλημα!!

Οι έννοιες FFP (πρώτη από όλες), εξορθολογισμός, αυτάρκεια, μπήκαν στην καθημερινότητα του ΠΑΟΚ από το 2019 και μετά, εντάθηκαν κατά την πανδημία, ενώ συνεχίζουν να υπάρχουν  και τώρα, κάτι που φαίνεται ότι θα συνεχιστεί. Αν κάποιος θεωρεί ότι όλα αυτά, μαζί και η γενική αλλαγή πολιτικής οφείλεται σε κάποιον… άλλο, πέρα από συνειδητή απόφαση του ίδιου του Σαββίδη, είναι εντελώς αλλού. Είναι ξεκάθαρο ότι ο Ιβάν Σαββίδης αποφάσισε να αλλάξει ρότα, πιστεύοντας απόλυτα ότι ο ΜΟΝΟΣ δρόμος ώστε ο ΠΑΟΚ να βρίσκεται μόνιμα στην κορυφή διεκδικώντας τίτλους και διακρίσεις είναι η επίτευξη της οικονομικής του αυτάρκειας. Κοινώς… η πολύ μεγάλη αύξηση των εσόδων της ΠΑΕ. Θεωρεί ότι αν εκείνος δεν μοχθήσει να κάνει τον ΠΑΟΚ αυτάρκη, τότε η χαρά θα διαρκεί τόσο όσο εκείνος είναι γερός, δυνατός και υγιής! Τόσο απλά, τόσο ψυχρά και κυνικά…  Και μην ξεχνάμε άλλους εξωγενείς παράγοντες όπως είναι και ο πόλεμος που εξελίσσεται στη γειτονιά του.

Το όραμα της Νέας Τούμπας

Το μεγάλο όραμα του μεγαλομετόχου της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, η ανέγερση της «Νέας Τούμπας», του γηπέδου, που θα σηματοδοτήσει τη νέα εποχή του Δικεφάλου, με το δικό του υπερσύγχρονο σπίτι, θα είναι το επιστέγασμα όλων όσων έχει προσφέρει στον σύλλογο.

«Όταν ήρθα στην ομάδα, έκανα τον γύρο της Τούμπας και είπα ότι εμείς θα φύγουμε από εδώ. Αλλά μετά έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται ότι αυτό μπορεί να είναι το μεγαλύτερο λάθος του ΠΑΟΚ! Μπορούμε να χτίσουμε ένα νέο γήπεδο. Αλλά μπορούμε να έχουμε νέα Τούμπα; Εκεί όπου χτυπάει η καρδιά της ομάδας, εκεί που το σώμα μου αισθάνεται την ενέργεια;» είπε σε ομιλία του στον ΣΦ ΠΑΟΚ στην Νέα Υόρκη.

«Να με θάψουν με τη στολή του ΠΑΟΚ»

Σε ομιλία του προς τον κόσμο που βρέθηκε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του συνδέσμου στη Νέα Υόρκη, ο Ιβάν Σαββίδης έγινε ξεκάθαρος για το μέλλον προχωρώντας και σε μία συγκλονιστική αποκάλυψη: «Τα προβλήματα μπορούν να προκληθούν μόνο δημιουργώντας κάποιες φασαρίες που μπορούν να νευριάσουν τον Σαββίδη και να φύγει ή να αφαιρέσουν βαθμούς από τον ΠΑΟΚ. Εγώ θα πω εδώ μπροστά σας, κάτι που δεν έχω πει σε κανέναν. Κάποτε όλοι θα φύγουμε. Δεν ξέρω ποιες θα είναι οι επιτυχίες μου, εγώ πάντως θέλω να με θάψουν με την στολή».

«Στον ΠΑΟΚ βρήκα τον εαυτό μου»

Δεν υπάρχει καλύτερος επίλογος για αυτό το κείμενο από μία δήλωση του Ιβάν Σαββίδη προ ολίγων ετών: «Ξεκινήσαμε τον αγώνα με ορισμένους ανθρώπους από εδώ. Είμαστε ακόμη στην αρχή. Κάθε μέρα δίνουμε μάχη, να ανοίξουμε δρόμους και στο τέλος να πετύχουμε τον στόχο μας. Το μάτι μας βρίσκεται στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, στο κύτταρο του ποδοσφαίρου. Δεν ζήτησα από αυτούς τους ανθρώπους να με ακολουθήσουν και εγώ να ακολουθήσω εκείνους. Όπου κι αν βρίσκομαι συναντάω κόσμο του ΠΑΟΚ. Μου ζητούν να ανυψώσω τον ΠΑΟΚ, να σηκώσω τον ΠΑΟΚ. Είμαστε στο σωστό δρόμο. Ο ΠΑΟΚ αξίζει τις ψηλότερες κορυφές και θα είναι εκεί. Μαζί του θα ανυψώσουμε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Στον ΠΑΟΚ βρήκα τον εαυτό μου. Να δώσει ο Θεός, να πάρουμε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Είμαι έκπληκτος. Αυτή η περιοχή, είναι περιοχή μανιταριών. Είναι πλούσια σε ποικιλία μανιταριών. Δοκίμασα και ήταν νόστιμα. Ελπίζω ότι θα βρούμε μία λύση, για να μπορώ κι εγώ να γίνω χρήσιμος και να βρεθεί μία αμοιβαία ωφέλεια. Σε κάθε περίπτωση, εδώ είναι τόσο ωραία η ενέργεια και μπορώ να πω ότι με κερδίσατε. Σας ευχαριστώ πολύ! Η καλύτερη ομάδα θα είναι ο δικός μας ασπρόμαυρος ΠΑΟΚ».