Πέντε χρόνια μετά την έλευση του Ίβαν Σαββίδη, λοιπόν, ο σύλλογος επέστρεψε στους τίτλους μετουσιώνοντας την σταθερή και διαρκή άνοδό του σε όλους τους τομείς. Απαλλαγμένος από χρέη κι από προβλήματα του παρελθόντος ο ΠΑΟΚ ανεβαίνει συνεχώς επίπεδο στοχεύοντας στην κορυφή της Ελλάδας.

Ο τίτλος που έλειπε τα τελευταία 14 χρόνια ήρθε στις 06.05.2017 ως επιβράβευση της εξαιρετικής δουλειάς που έγινε καθ’ όλη τη σεζόν 2016-17. Με πολλά νέα πρόσωπα στο ρόστερ και τον Βλάνταν Ίβιτς να παραμένει στον πάγκο, ο Δικέφαλος έδειξε από την αρχή τις δυνατότητές του. Τότε που στα προκριματικά του Champions League αποκλείστηκε από τον Άγιαξ καθαρά και μόνο λόγω ατυχίας καθώς ήταν σαφώς καλύτερος από τον αντίπαλό του που μετέπειτα έφτασε ως τον τελικό του Europa League.

Οι πρώτες μάχες του Κυπέλλου

Στο πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ δεν ξεκίνησε πολύ καλά, ενδεχομένως επηρεασμένος κι από το -3 που τον συνόδευε από τη σεζόν 2015-16, αλλά στο Κύπελλο ήταν επιβλητικός. ΑΕΛ, ΑΟ Τρικάλα και Πανελευσινιακός δεν στάθηκαν ικανοί να τον σταματήσουν στη φάση των ομίλων.

Επόμενο εμπόδιο ήταν ο Παναιτωλικός. Μία ομάδα πάντα σοβαρή που η κακή πορεία της στο πρωτάθλημα της έδινε έξτρα κίνητρο για διάκριση στο Κύπελλο. Οι Ασπρόμαυροι όμως και πάλι ανταποκρίθηκαν άψογα στην πρόκληση. Στο πρώτο παιχνίδι στο Αγρίνιο, σε έναν αγωνιστικό χώρο που θύμιζε… πισίνα, ο ΠΑΟΚ πήρε μία σπουδαία νίκη με 0-2, με τους Κίτσιου και Κλάους να βρίσκουν τον δρόμο προς τα αντίπαλα δίχτυα στο τελευταίο τέταρτο της αναμέτρησης. Στην Τούμπα ο Δικέφαλος απλώς επιβεβαίωσε την ανωτερότητά του, έπαιξε εξαιρετικό ποδόσφαιρο και έφτασε σε μία άνετη νίκη με 4-1.

Η κληρωτίδα έφερε αντίπαλο στα προημιτελικά την Ξάνθη. Το πρώτο παιχνίδι βρήκε τον ΠΑΟΚ να πανηγυρίζει και πάλι εκτός έδρας. Ο Μυστακίδης άνοιξε το σκορ, ο Λάζιτς ισοφάρισε για τους γηπεδούχους και ο Πρίγιοβιτς που πέρασε στο γήπεδο ως αλλαγή άνοιξε λογαριασμό με τ’ αντίπαλα δίχτυα στο Κύπελλο μ’ ένα εντυπωσιακό γκολ.  Άψογο κοντρόλ με το στήθος και μονοκόμματο σουτ στην κίνηση για το τελικό 1-2. Στον επαναληπτικό της Τούμπας η ακριτική ομάδα ήρθε αποφασισμένη να διεκδικήσει τις πιθανότητες που της αναλογούσαν, έκανε μία πολύ καλή εμφάνιση, ο ΠΑΟΚ είχε τον νου του κυρίως στο αμυντικό κομμάτι, ηττήθηκε με 0-1, αλλά ήταν αυτός που πανηγύρισε την πρόκριση στους 4 του θεσμού.

Ιστορική ανατροπή και τελικός

Ήταν η πρώτη φορά από το 1949 που οι τέσσερις μεγάλοι θα βρισκόταν ταυτόχρονα στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας με τη διοργάνωση αυτόματα να χαρακτηρίζεται ως ιστορική και άπαντες να περιμένουν να απολαύσουν μεγάλες ποδοσφαιρικές μάχες ανάμεσα σε ΠΑΟΚ – Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό – ΑΕΚ.

Ο πρώτος ημιτελικός ήταν στη Λεωφόρο. Και δεν εξελίχθηκε καλά. Ο Παναθηναϊκός πήρε το προβάδισμα στο 21′ με τον Μολέδο, ο Ενρίκε σπατάλησε μοναδική ευκαιρία για το 1-1 στο 27′ και το ημίχρονο βρήκε τους Πράσινους στην θέση του οδηγού. Στην επανάληψη ο ΠΑΟΚ πίεσε για το γκολ, ενώ στην άλλη πλευρά του γηπέδου ο Γλύκος με εντυπωσιακές αποκρούσεις κρατούσε όρθια την ομάδα. Οι διαιτητές αρνήθηκαν πέναλτι σε χέρι του Λουντ και ο Παναθηναϊκός βρήκε με τον Λέτο το δεύτερο γκολ που του έδωσε προβάδισμα ενόψει της ρεβάνς.

Κανείς, ωστόσο, δεν έχασε την πίστη του. Προπονητής, παίκτες και φυσικά ο κόσμος συσπειρώθηκαν και ετοιμάστηκαν για τον επαναληπτικό της Τούμπας. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην τελευταία προπόνηση πριν την αναμέτρηση, ο κόσμος επισκέφτηκε την ομάδα, δήλωσε πίστη σε αυτή και προσπάθησε να εμψυχώσει τους ποδοσφαιριστές. Το παιχνίδι ξεκίνησε με τους φιλοξενούμενους να πατούν καλύτερα στο γήπεδο και να είναι απειλητικοί από τα πρώτα λεπτά.

Εκεί ήρθε ο Πέλκας στο 14′ με μία πανέμορφη εκτέλεση φάουλ κι έδωσε προβάδισμα στον ΠΑΟΚ. Ο Παναθηναϊκός δεν το έβαλε κάτω, μα ο Γλύκος ήταν εκεί. Στο ημίχρονο ο Ίβιτς πέρασε στο παιχνίδι τον Μπίσεσβαρ και ο Ολλανδός ήταν αυτός που έδωσε την έξτρα ώθηση που χρειαζόταν μεσοεπιθετικά ο Δικέφαλος. Στο 48′ σέρβιρε στον Μάτος, ο οποίος με άψογη κεφαλιά ισοφάρισε το σκορ του πρώτου αγώνα.

Ο Σάκχοφ με έξοχο πλασέ έκανε το 3-0 και δέκα λεπτά αργότερα ο Μπίσεσβαρ χόρεψε την άμυνα του Παναθηναϊκού και σέρβιρε στον Πρίγιοβιτς για το τελικό σκορ. Το σφύριγμα της λήξης βρήκε τους παίκτες και το τεχνικό τιμ να πανηγυρίζουν με τον κόσμο μία μεγάλη ανατροπή και την δυνατότητα να διεκδικήσει η ομάδα έναν τίτλο.

Ανώτερος και δίκαια Κυπελλούχος

Η ΑΕΚ ξεπέρασε το εμπόδιο του Ολυμπιακού και ήταν αυτή που συμπλήρωσε το ζευγάρι του τελικού. Ενός τελικού που πέρασε από 40 κύματα μέχρι να διεξαχθεί τελικά. Το Πανθεσσαλικό Στάδιο Βόλου επιλέχθηκε ως έδρα, ωστόσο, το γήπεδο δεν ήταν έτοιμο και δόθηκε αγώνας δρόμου, προκειμένου όλα να είναι στην εντέλεια. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι η τελική απόφαση για την οριστική διεξαγωγή του τελικού πάρθηκε το μεσημέρι της παραμονής του αγώνα.

Στη συνέντευξη Τύπου πριν την μεγάλη μάχη ο Ίβιτς δήλωσε χαρακτηριστικά: «Ξέρουμε τι σημασία έχει αυτό το παιχνίδι. Έχουν όλοι μεγάλο κίνητρο και δουλέψαμε σκληρά για να φτάσουμε εδώ. Μας έχει μείνει το αυριανό παιχνίδι. Πρέπει να αποδείξουμε ότι είμαστε ομάδα που θέλει αυτό το τρόπαιο».

Το pregame της αναμέτρησης δεν ήταν το ιδανικό. Ανεγκέφαλοι φίλαθλοι των δύο ομάδων προσπάθησαν να χαλάσουν το κλίμα, αλλά εν τέλει η λογική πρυτάνευσε, η αστυνομία έστω και καθυστερημένα ανέλαβε δράση, οι παίκτες των δύο ομάδων βγήκαν αγκαλιασμένοι στο γήπεδο για να ηρεμήσουν τα πνεύματα και όλα ήταν έτοιμα για την σέντρα του αγώνα.

Ο ΠΑΟΚ μπήκε καλύτερα στο παιχνίδι και πίεσε από το ξεκίνημα. Στο 24′ η πίεση απέδωσε καρπούς. Ο Κάμπος με μία ατομική ενέργεια από δεξιά, πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του και έδωσε την ασίστ στον Μπίσεσβαρ για το 1-0. Η απάντηση της ΑΕΚ ήταν άμεση. Ο Χριστοδουλόπουλος έπιασε ένα μακρινό σουτ, ο Γλύκος δεν εκτίμησε σωστά την φάση και η ΑΕΚ σκόραρε, ουσιαστικά  στην πρώτη της προσπάθεια.

Στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ είχε τον πλήρη έλεγχο της αναμέτρησης. Η άμυνα δεν έδωσε το παραμικρό δικαίωμα, οι μέσοι κέρδισαν όλες τις μονομαχίες και το γκολ έμοιαζε θέμα χρόνου. Στο 81′ ήρθε η λύτρωση. Ο Ενρίκε που είχε περάσει στο παιχνίδι ως αλλαγή, με κεφαλιά μετά από σέντρα του Λέοβατς έγραψε το τελικό 2-1 και έδωσε το έναυσμα για ξέφρενα πανηγύρια.

Διήμερο γλέντι

Μετά την απονομή του Κυπέλλου και το πάρτι στα αποδυτήρια και τον αγωνιστικό χώρο, η αποστολή αναχώρησε για την Θεσσαλονίκη, αφού πρώτα έκανε μία στάση. Το Κύπελλο βρέθηκε στα Τέμπη και στο μνημείο των αδικοχαμένων αετόπουλων. Άλλωστε ήταν κι αυτοί «παρόντες» στον τελικό, όπως είναι πάντα δίπλα στην ομάδα. Παρέα με τον αδικοχαμένο Νάσο, στον οποίο αφιερώθηκε, από τον Κλάους, ο τίτλος.

Το πούλμαν συνέχισε την πορεία του και έφτασε τα ξημερώματα στον Λευκό Πύργο. Εκεί χιλιάδες κόσμου περίμεναν την αποστολή για να αποθεώσουν τους θριαμβευτές. Οι ποδοσφαιριστές, ο Βλάνταν Ίβιτς, ο Ιβάν Σαββίδης και ο γιος του Γιώργος ανέβηκαν στην οροφή του πούλμαν και με συνθήματα και πυρσούς γιόρτασαν με την ψυχή τους την μεγάλη επιτυχία, μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, με την πόλη ολόκληρη να ξαγρυπνά για τον ΠΑΟΚ της.

Οι εορταστικές εκδηλώσεις συνεχίστηκαν και την επόμενη μέρα. Ο Ιβάν Σαββίδης κάλεσε όλα τα μέλη της οικογένειας του ΠΑΟΚ σε νυχτερινό κέντρο της πόλης για να γιορτάσουν την επιτυχία του ποδοσφαιρικού τμήματος. Λίγο πριν την έναρξη του πάρτι, η ομάδα του βόλεϊ φρόντισε να κάνει ένα ακόμα δώρο στον Σύλλογο κατακτώντας για μία ακόμα χρονιά το πρωτάθλημα με μια μεγάλη νίκη μέσα στην έδρα του Ολυμπιακού.

Έτσι συμμετείχαν κι αυτοί στη φιέστα, η οποία ήταν τριπλή, καθώς στο πάρτι βρέθηκαν και τα κορίτσια του ποδοσφαίρου που συνέχισαν την παράδοση και κατέκτησαν άλλο ένα πρωτάθλημα. Η χαρά, ο ενθουσιασμός, το γλέντι ήταν δεδομένα. Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία, ωστόσο, είναι η υπόσχεση πως εκείνη η μέρα, θα είναι η πρώτη από τις πολλές που θα ακολουθήσουν…