Ο πανικός είναι γενικά κακός σύμβουλος και ευτυχώς ως PAOK24, δεν τον είχαμε ποτέ κυρίως λόγω εμπειρίας. Είναι σημαντικό να μπορείς να διαβάζεις καταστάσεις και από το καλοκαίρι μέχρι και σήμερα, υπήρχαν κάποιοι συγκεκριμένοι δρόμοι που ο ΠΑΟΚ έπρεπε να διαβεί.

Το καλοκαίρι ο ΠΑΟΚ ήταν υποχρεωμένος να πορευτεί με ένα οριακό ρόστερ και με αρκετή έλλειψη χαρακτηριστικών. Λόγω των δεδομένων, ήταν σαφές πως η ομάδα πρώτα έπρεπε να πουλήσει και μετά να πάρει. Η επιτυχία της, ήταν πως πέρασε στους ομίλους έχοντας αυτά τα κενά, όμως μετά έπρεπε να περάσουμε την επόμενη πίστα. Το πως θα δέσει η ομάδα παίζοντας παράλληλα σημαντικά παιχνίδια.

Αν κάνω ένα φλας μπακ, θα σταθώ στους τρεις πόντους που χάσαμε στο 90 φεύγα. Τον έναν στη Κρήτη και τους δύο στη Λεωφόρο. Με αυτούς τους τρεις ο ΠΑΟΚ θα ήταν σουπερ, έχοντας ξεπεράσει έναν πρώτο γύρο που του έφερε όλα τα μεγάλα παιχνίδια εκτός έδρας. Στην Ευρώπη, ο ΠΑΟΚ πέρασε την φάση των ομίλων από την 4^η αγωνιστική και παίζει για την υπέρβαση στις 30 του μηνός στη Φρανκφούρτη.

Το πρόσημο είναι θετικό κακά τα ψέματα, άσχετα αν θα μπορούσαμε να είμαστε σε καλύτερη κατάσταση στο πρωτάθλημα. Όμως δεν μπορείς να περιμένεις το απόλυτο αν δένεις μία ομάδα εννέα καινούργιων παικτών κατά τη διάρκεια αγωνιστικών. Οι ρόλοι έπρεπε να μοιραστούν σωστά γιατί έχει αποδειχτεί στο παρελθόν πως αν αυτό δεν συμβεί, στο τέλος λυγίζεις.

Ο Λουτσέσκου ενεργοποίησε 21 ποδοσφαιριστές. Ο Αλμέιδα 22, ο Μαρτίνεθ και ο Γιοβάνοβιτς άλλους τόσους. Προφανώς και αυτό που κάνει ο Ρουμάνος δεν αφορά το δικό του μοτίβο, αλλά το μοτίβο που οφείλει να ακολουθεί μία ομάδα που θα παίξει κοντά στους 55 αγώνες. Μπορεί και παραπάνω, αν προχωρήσει σε Ευρώπη και κύπελλο.

Η εμπορική κουβέντα αυτή την περίοδο, προφανώς και είναι τα μεταγραφικά. Κακώς άνοιξε τόσο νωρίς, αλλά με τόσες διακοπές για εθνικές, αφού δεν ξεκινήσαμε το κέντημα πάλι καλά.

Οι αδυναμίες της ομάδας έχουν φανεί προφανώς. Το έλλειμα ποιότητας στο δεξί μπακ, παρότι αριθμητικά υπάρχουν πολλές λύσεις. Η εικόνα του Έκονγκ που επιβεβαιώνει έναν κανόνα που λέει πως όταν ψάχνεις παίκτη σε ορίζοντα μίας ημέρας, το λάθος είναι πολύ πιο πιθανό από το σωστό. Το έλλειμα ταχύτητας στον άξονα της μεσαίας γραμμής, το οποίο ευελπιστούμε πως θα το καλύψει ως έναν βαθμό ο Μάρκος Αντόνιο αν καταφέρει να επιστρέψει φυσιολογικά από τον τραυματισμό του. Και βέβαια, το αριθμητικό θέμα των μεσοεπιθετικών, το οποίο καλύπτει αξιοπρεπώς ο Τόμας Μουργκ αλλά κανείς δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά πως αυτό θα συμβαίνει σε διάρκεια.

Την υπόθεση φορ, στο δικό μου μυαλό την έχω κάπως υποβαθμισμένη γιατί ο ΠΑΟΚ παίρνει πράγματα από τον Μπράντον, ο Σαμάτα δείχνει να ξυπνά άρα δεν μπορώ να ανοίξω κουβέντα για αυτόν και αν όλα πάνε στραβά, θα βρει χρόνο το σούπερ πρότζεκτ ονόματι Στέφανος Τζίμας. Στα μάτια μου, όλα τα σενάρια είναι θετικά από κάποια οπτική.

Τον Γενάρη ο ΠΑΟΚ οφείλει να κινηθεί χειρουργικά, με δεδομένο πως και ο Λουτσέσκου δεν είναι ένας προπονητής που εύκολα εντάσσει νέους παίκτες, άρα για να συμβεί αυτό πρέπει να είναι πολύ πάνω από το επίπεδο αυτών που υπάρχουν.

Το δεξί μπακ πρέπει να είναι επιπέδου Μπάμπα για να βρεθεί η ισορροπία που πρέπει και από εκεί και πέρα ξεκινάμε τα αν. Αν δοθεί δανεικός ένας εκ των δύο αριστεροπόδαρων στόπερ (Νασμπεργκ ή Μιχαηλίδης, θα προτιμούσα τον πρώτο), τότε ο ΠΑΟΚ μπορεί να αναζητήσει μία καλή λύση δεξιοπόδαρου στη θέση. Και τέλος, αν βρεθεί δεκάρι – γιατί αυτή είναι η ανάγκη στους μεσοεπιθετικούς ουσιαστικά, που παίζει και αριστερά, τότε ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να κινηθεί. Και αυτό με δεδομένο πως το ροτέισον του “Ντέλια” στο 10 είναι ο Μουργκ και παράλληλα, Ζίβκοβιτς και Ντεσπόντοφ είναι κυρίως δεξιοί winger. Έτσι θα δημιουργηθεί καλύτερο ροτέισον, με τον Ντέλια να μπορεί να πάει και αριστερά αν χρειαστεί.

Αυτό είναι το report ουσιαστικά της μέχρι σήμερα και θα δούμε τι θα βρεθεί στην αγορά. Η ονοματολογία δεν οδηγεί ακόμα σε οριστικά συμπεράσματα και δεν θα μπω ακόμα σε αυτή. Λίστες υπάρχουν, διερευνητικές επαφές γίνονται και βλέπουμε.

ΥΓ: Το τι λέει ο Κομίνης δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Ξέρουμε τι συνέβη, ήμασταν εκεί και η ιστορία δεν αλλάζει επειδή ένας απίθανος πίστεψε πως μπορεί να τη γράψει.