Για το γεγονός ότι ξεπέρασε τον Μπάνε Πρέλεβιτς στα εύστοχα τρίποντα και πέτυχε ένα μοναδικό ρεκόρ:
«Το να περάσω τον καλύτερο παίκτη που έχει παίξει στην ομάδα, είναι κάτι σημαντικό, αλλά είναι κάτι που βγαίνει μέσα από το παιχνίδι και από τη δουλειά. Είναι μεγάλη μου τιμή».

Για το ότι δύσκολα θα τον ξεπεράσει κάποιος στο συγκεκριμένο ρεκόρ:
«Εγώ πραγματικά εύχομαι να έρθει κάποιος και να το κάνει. Ας είναι κάποιος τα επόμενα χρόνια. Το θέμα είναι να φέρουμε ή να βγάλουμε παίκτες, οι οποίοι θα είναι τόσο ικανοί, που να μπορούν να ξεπερνούν τα ρεκόρ των προηγούμενων και φυσικά, να κάνουν την ομάδα καλύτερη, που είναι και το πιο σημαντικό».

Για το αν το χρωστάει και στον ίδιο τον Πρέλεβιτς που τον είχε προπονητή στο ξεκίνημα και τον πίεζε να σουτάρει διαρκώς:
«Αυτό ήταν πολύ σημαντικό γιατί με έμαθε να μη φοβάμαι. Να παίζεις μέσα στο παιχνίδι, χωρίς άγχος ότι θα χάσεις ένα-δύο σουτ και θα πας στον πάγκο. Το θέμα είναι να μπορείς να βελτιώνεσαι χωρίς να έχεις κάποιον διαρκώς από πίσω σου, να σου λέει ότι και δέκα να χάσεις, πρέπει να συνεχίσεις να σουτάρεις».

Για το πως ζει τον Πρέλεβιτς ως πρόεδρο:
«Νομίζω ότι είναι από τους καλύτερους, γιατί ξέρει ακριβώς τι θέλει για την ομάδα. Ότι έχει πει, το κρατάει μέχρι τώρα και πραγματικά εύχομαι, όταν θα φτάσει αυτή η ομάδα στο μηδέν, να έρθει κάποιος άνθρωπος να τον βοηθήσει, γιατί έχει δώσει τόσα και δεν έχει πάρει τίποτα».

Για το πως είναι η ομάδα μετά τον αποκλεισμό στο Κερατσίνι:
«Η ομάδα έδειξε ότι και χωρίς εμένα και το Σοφοκλή, ότι μπορεί να κερδίσει και εκτός έδρας παιχνίδια. Τα παιδιά έχουν βρει ρυθμό. Είναι σημαντικό από εδώ και στο εξής να είναι όλοι ετοιμοπόλεμοι, γιατί με το πέρασμα του χρόνου και των παιχνιδιών είναι φυσιολογικό να υπάρχουν τραυματισμοί και κάποιες απουσίες. Βλέπω τα παιδιά που δουλεύουν πάρα πολύ και είμαι χαρούμενος που είναι έτοιμοι σε κάθε παιχνίδι».

Για την αναμέτρηση που ακολουθεί με τη Λιμόζ:
«Στο παιχνίδι με τη Βαλένθια, επειδή δεν έπαιξα και το είδα απ’ έξω, είδα μια ομάδα που παλεύει. Από εδώ και πέρα, επειδή τα δύο επόμενα παιχνίδια στην Ευρώπη, είναι πολύ σημαντικά πιστεύω ότι άμα δείξουμε το καλό μας πρόσωπο και παλεύουμε σε κάθε λεπτό, έχουμε μεγάλες πιθανότητες να κερδίσουμε αυτά τα παιχνίδια και να δούμε πως θα τα πάμε στο δεύτερο γύρο, που αντιμετωπίζουμε τις ίδιες ομάδες, εκτός έδρας».

Για τη μέτρια εικόνας της ομάδας στο παιχνίδι με την Καβάλα για περίπου 25 λεπτά:
«Δεν ξεκινήσαμε καλά. Στην άμυνα ήμασταν πάρα πολύ καλοί, αν και έχασαν κάποια ελεύθερα σουτ. Ημασταν πολύ κακοί στην επίθεση και στις επιλογές μας, γιατί δε γυρίσαμε τη μπάλα. Στο δεύτερο ημίχρονο, κάναμε αυτό που ξέρουμε καλά, που γυρίζουμε τη μπάλα και κάνουμε πολλές ασίστ, κάτι που μας βοηθάει να βρούμε ελεύθερα σουτ, να τρέξουμε στον αιφνιδιασμό και να βάλουμε κάποια εύκολα καλάθια. Νομίζω ότι στα παιχνίδια με Λιμόζ και ΑΕΚ ότι πρέπει να το κάνουμε για 40 λεπτά, γιατί είναι πολύ δύσκολο με 15-20 λεπτά καλής εμφάνισης, να κερδίσεις τέτοιες ομάδες».

Για την εμφάνιση του Κώττα με την Καβάλα:
«Είμαστε σε διαφορετικές θέσεις, αλλά προσπαθώ να τον βοηθήσω κυρίως στο κομμάτι της ψυχολογίας. Δηλαδή να μπαίνει μέσα και να μη φοβάται, να είναι σίγουρος για αυτά που κάνει και όχι να νομίζει ότι είναι ο μικρός που θα παίξει 1-2 λεπτά στο τέλος κάποιου παιχνιδιού. Του είπα και μετά το παιχνίδι με την Καβάλα, ότι αυτό πρέπει να κάνεις σε κάθε παιχνίδι, είτε παίζεις ένα λεπτό είτε είκοσι και επειδή έχεις ταλέντο, το θέμα είναι να δουλεύεις και να κάνεις αυτό το ταλέντο να βγαίνει σαν κάτι θετικό για την ομάδα».

Για το πως έζησε το βράδυ μετά τον αποκλεισμό στο Κερατσίνι:
«Δεν κοιμήθηκα δύο μέρες… Πολλοί έκαναν τη μητέρα μου, την πιο ακριβή γυναίκα συνοδό… Ήταν κάτι που με πλήγωσε πολύ. Ήταν από ανθρώπους που λένε ότι η οικογένεια είναι κάτι το πολύ σημαντικό… Και το ότι γύρισα στον ΠΑΟΚ ήταν το πιο σημαντικό, επειδή εμείς, είμαστε μια οικογένεια… Επειδή σέβομαι όλο τον κόσμο και τον καθένα ξεχωριστά, θέλω να σέβονται την οικογένεια μου. Όσο είμαι εδώ. Αυτό…»

Για το αν σκέφτηκε γιατί η ομάδα εμφανίστηκε έτσι στο Κερατσίνι:
«Με απλά λόγια, κατουρηθήκαμε πάνω μας! Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, έτσι είναι τα πράγματα… Μπαίνεις μέσα, παίζεις δυνατά, κάνεις αυτό που έκανες στα τελευταία παιχνίδια και κερδίζεις, έστω και ένα πόντο, δεν έχει σημασία, νίκη είναι. Δεν παίξαμε, μόλις παίξαμε 3 λεπτά αυτό που έπρεπε να κάνουμε για 40, δηλαδή παίξαμε άμυνα, τρέξαμε στον αιφνιδιασμό, βάλαμε τρία εύκολα καλάθια, γύρισε το παιχνίδι και εκεί σταματήσαμε πάλι. Το είπαμε και μεταξύ μας μετά, που ηρέμησαν τα πράγματα, ότι αυτό πρέπει να κάνουμε από εδώ και πέρα. Αυτή η ομάδα μπορεί να παίξει και στατικό μπάσκετ και να τρέξει και να παίξει και πιο γρήγορο μπάσκετ. Είναι καλό να το κάνουμε μέχρι το τέλος, γιατί πιστεύω ότι μπορεί να μας δώσει την τρίτη θέση».